حتی پژمان جمشیدی هم برای موفقیت کافی نیست!
سریال آفتابپرست جدیدترین سریال کمدی شبکه نمایش خانگی لقب میگیرد که در چند هفته اخیر از سرویس استریم فیلمنت منتشر شده است. اگرچه این سریال بازیگران شناختهشده متعددی دارد اما مانند بیشتر سریالهای این روزهای شبکه نمایش خانگی اساسا در سطح و اندازهای که باید مورد توجه قرار بگیرد، نمیدرخشد.
برزو نیکنژاد یکی از کارگردانها و نویسندگان سینما و تلویزیون ایران است که کارنامه قابل دفاعی دارد. اگرچه او در سالهای پایانی دهه ۱۳۸۰ فعالیت سینمایی خود را آغاز کرده اما جرقه کارنامه هنری او از ابتدای دهه ۱۳۹۰ بود؛ جایی که با حضور به عنوان دستیار کارگردان در سریال پایتخت آهسته آهسته مورد توجه قرار گرفت. نیکنژاد از همان ابتدای مسیر حرفهایاش فعالیت در شبکه نمایش خانگی را در کنار فعالیت در سینما و تلویزیون ادامه داد. او که دستیار کارگردان سریال ساخت ایران ۱ هم بوده با سریال دودکش مطرحتر از همیشه شد.
این سریال که در سال ۱۳۹۲ پخش شد، محمدحسین لطیفی را در مقام کارگردان خود میدید اما نیکنژاد نهتنها به عنوان دستیار کارگردان در این پروژه حضور داشت بلکه به عنوان نویسنده فیلمنامه هم نقشی تعیینکننده پیدا کرده بود. نیکنژاد با سریال دردسرهای عظیم [که در دو فصل پخش شد] یکی از ماندگارترین ساختههای خود را ثبت کرد و مسیرش برای موفقیت در ژانر کمدی را گشود. اگرچه در کارنامه برزو نیکنژاد آثار درام هم دیده میشوند اما او در نهایت به عنوان یک کارگردان و نویسنده آثار کمدی مورد ارزیابی قرار میگیرد.
کارگردان فیلم لونه زنبور حالا با سومین تجربهاش در شبکه نمایش خانگی تلاش میکند تا مهمان خانههای مردم ایران باشد. نیکنژاد که پس از نویسندگی فصل اول سریال ساخت ایران، وظیفه کارگردانی سریال ساخت ایران ۲ را هم بر عهده داشت حالا به عنوان کارگردان سریال آفتابپرست این سریال را آماده کرده است. فیلمنامه سریال هم توسط امیر برادران نوشته شده؛ نویسنده توانمندی که در پروژههای گوناگون از سریال در حاشیه تا سریال ساختمان پزشکان حضور داشته و شاید حالا بهترین فرصت ممکن را پیدا کرده تا تواناییهای خود را به نمایش بگذارد.
با این حال سریال آفتابپرست با وجود تیم بزرگ و شناختهشدهای از بهترین بازیگران کمدی در نهایت نمیتواند در سطح و اندازه یک کمدی خاص و متفاوت بگیرد. اگرچه سریال تلاش میکند که مخاطب را برای تماشای ادامه داستان ترغیب کند اما واقعیت ماجرا آن است که سریال آفتابپرست اساسا ایده مشخصی که ارزش تماشاکردن داشته باشد، ندارد.
ستارههای بیفروغ
سریال آفتابپرست بازیگران بسیار زیادی دارد؛ از پژمان جمشیدی [که قرار است ستاره اصلی سریال باشد] تا حمیدرضا آذرنگ و از گوهر خیراندیش تا باران کوثری. الهام اخوان، حسن زارعی، غلامرضا نیکخواه، آتیلا پسیانی، جواد خواجوی، سیاوش چراغیپور و فرهاد بشارتی از جمله سایر بازیگران سریال آفتابپرست هستند که همگی توانمند به نظر میرسند. بنابراین باید پذیرفت که سریال جدید فیلمنت عنوانی است که حداقل در سطح و اندازه خودش پرستاره لقب میگیرد.
با این حال هیچکدام از این بازیگران نمیتوانند به شکلی که باید به سریال کمک کنند. مشکل اساسی اما هنرنمایی بازیگران نیست. مشکل اساسی آن است که فیلمنامه سریال نمیتواند ایدههای جذابی برای داستان خلق کند. شوخیهای سریال به شدت قابل پیشبینی، سطحی و مضحک هستند. شاید سریال آفتابپرست [در کنار سریال ساخت ایران ۳] یکی از معدود سریالهای کمدی سالهای اخیر باشند که در شبکه نمایش خانگی پخش شدهاند و اساسا کمدی غیرقابل تحملی دارند.
شوخیهای سریال آفتابپرست نهتنها چنگی به دل نمیزنند بلکه واقعا سطحی و بدون هیچ نکتهای برای خندیدن هستند. در حالی که بیشتر سریالهای کمدی در سالهای اخیر تلاش میکنند تا فیلمنامههایی قطعهقطعه داشتند که هر کدام از آنها شبیه به یک ویدیوی کوتاه اینستاگرامی خندهدار باشد، سریال آفتابپرست حتی نمیتواند در این سطح و اندازه هم قابل قبول ظاهر شود و به همین دلیل به شدت ناامیدکننده لقب میگیرد.
به لطف فیلمنامهای که هیچ نظم و انضباطی ندارد، سریال آفتابپرست نمیتواند در سطح و اندازهای که باید خودش را نشان دهد، ظاهر شود. به همین دلیل هنرنمایی بازیگران توانمند سریال هم نمیتواند به موفقیت بیشتر آن کمک کند. در حالی که پژمان جمشیدی، حمیدرضا آذرنگ و حتی گوهر خیراندیش به خوبی ثابت کردهاند که میتوانند برای هر فیلم یا سریالی یک ستاره تاثیرگذار باشند، سریال آفتابپرست تواناییهای آنها را به تصویر نمیکشد.
از سوی دیگر، هنرنمایی باران کوثری در این اثر کمدی هم اساسا به چشم نمیآید. در حالی که کمتر کسی اساسا انتظار حضور باران کوثری در یک سریال کمدی از شبکه نمایش خانگی را داشت، این بازیگر که کارنامه بازیگری غنیای هم دارد، نمیتواند از پس انتظاراتی که ایجاد شده، بربیاید. چراکه او اصلا بازیگر ژانر کمدی نیست. با این حال نباید انتظار زیادی هم داشت. در این دوره و زمانه که هزینههای زندگی به شکل نگرانکنندهای افزایش پیدا کرده، بازیگرهایی مانند باران کوثری هم باید بتوانند مخارج زندگی خود را مدیریت کنند.
کمدی الاکلنگی
سریال آفتابپرست نمیتواند آورده جدیدی به مخاطب عرضه کند. پس مجبور میشود که سرمایهگذاری ویژهای روی بازیگران توانمند خود داشته باشد. اگرچه این سرمایهگذاری هم ناامیدکننده به نظر میرسد اما در نهایت دو بازیگر هستند که میتوانند سریال را سرپا نگه دارند؛ پژمان جمشیدی و الهام اخوان. طبیعتا درخشش پژمان جمشیدی در سریال آفتابپرست قابل پیشبینی به نظر میرسید. او بازیگری بوده که از سریال پژمان تا فیلم علفزار همه نگاهها را به خود دوخته اما هنرنمایی الهام اخوان در این سریال فراتر از سطح انتظارات است.
اخوان از بازیگران ژانر کمدی است که در چندین سریال تلویزیونی هم دیده شده اما هنرنمایی او در سریال آفتابپرست به معنای واقعی کلمه به چشم مینشیند. شاید این سریال به او کمک کند که بیشتر از قبل مطرح شود. سریال هم از توانایی ذاتی پژمان جمشیدی و استعداد درخشان الهام اخوان یاری میگیرد تا ایرادات اساسیاش را جبران کند. فیلمنامه هم به آنها کمک میکند که بخش مهمی از داستان را به خود اختصاص دهند.
به همین دلیل سریال آفتابپرست مانند الاکلنگی میشود که میان دو بازیگر بالاپایین میشود. در حالی که سریال راز بقا این امیدواری را ایجاد کرده بود که سریالهای کمدی فیلمنت میتوانند با عناوین کمدی نماوا و فیلیمو متفاوت باشند، سریال آفتابپرست یک شکست بزرگ لقب میگیرد. این که این سریال میتواند در ادامه مسیر پانزده اپیزودیاش جذابیتهای برای بیننده خلق کند یا این ناامیدی را ادامه میدهد، بحث مهمی است اما در نهایت باید پذیرفت که سریال آفتابپرست آنقدر که انتظار میرفت، موفق ظاهر نشده است.