بین تمام ابرقهرمان‌های شناخته شده، احتمالا بتمن رکورددار بیشترین تعداد شرور یا ضد قهرمان است که روبه‌روی او قرار می‌گیرند؛ از پنگوئن که به زودی در HBO سریال مخصوص خودش را خواهد داشت گرفته تا ریدلر و مستر فریز و بِن، همگی شایستگی خود را برای کسب عنوان ضدقهرمان و دشمن اصلی بتمن ثابت کرده‌‌اند، با این وجود تنها توانستند در بهترین حالت جزو «گالری مجرمین» بتمن باشند چرا که جوکر همیشه دشمن شماره یک بتمن است.
از سال ۱۹۴۰، جوکر یکی از قطعات اصلی داستان‌های بتمن بوده است. نسخه‌های مختلفی از این شخصیت دلقک کلاسیک وجود دارد. برخی از آنها کاملا منطبق بر کمیک بوده‌اند (مانند نسخه مارک همیل)، برخی دیگر ساخته شدند تا مخاطبان با آن ارتباط برقرار کنند (مانند نسخه خواکین فینیکس) و برخی هنوز مورد بررسی قرار نگرفته‌اند (مانند نسخه بری کیوگان). ولی فراتر از همه‌ی این‌ها جوکر هیث لجر نسخه‌ای تکرارنشدنی است: زمینی، سیاه و در عین حال فریبنده. جوکر هیث لجر تنها هدفی که داشت سوزاندن دنیا بود. با این حال، در آن زمان نظریه‌ای در بین طرفداران محبوب شد که اگر درست می‌بود جوکر را به عنوان یک قهرمان معرفی می‌کرد.
الهام گرفتن جوکر از بتمن در سه‌گانه شوالیه تاریکی
در طول سال‌ها، هر نسخه از جوکر هدف و انگیزه‌های خاص خود را داشت، اما بیشتر آنها پیشینه‌ای داستانی داشتند که انگیزه‌ها و اقداماتشان را قابل درک می‌کرد. اما در «شوالیه تاریکی» داستانی برای جوکر هیث لجر وجود نداشت. برای پیدا کردن این پیشینه داستانی، بینندگان باید به فیلم «سرآغاز بتمن» (Batman Begins) باز می‌گشتند که در آن به طور خلاصه به هویت جوکر اشاره شد. در پایان این فیلم، کمیسر گوردون (گری اولدمن)، قبل از دادن کارت جوکر به بتمن، او را معرفی کرد و جرایمش را توضیح داد.
این صحبت کوتاه دو چیز مهم را در مورد جهان شوالیه تاریکی نشان داد. اول این که گوردون کاملا غیر مستقیم روشن کرد که ویجیلانتیسم (دادخواهی غیرقانونی و نمایشی) بتمن الهام‌بخش افراد شرور دیگر است. این نکته تا حدودی واضح بود ولی کارت جوکر ماجرا را جالب‌تر کرد. گوردون در حالی که کارت را به بتمن می‌داد، تاکید کرد که جوکر تهدیدی جدید برای گاتهام است، به این معنی که جنجال‌های بتمن مستقیماً انگیزه یا الهام بخش جوکر بوده است. اگر اینطور است، پس جوکر هیث لجر با افتادن در خمره‌ی اسید خلق نشده است. بلکه فقط کسی بوده که می‌خواسته با تقلید از بتمن عدالت نورد نظر خود را ایجاد کند.
آیا جوکر می‌توانست یک قهرمان در شوالیه تاریکی باشد؟
ایده جوکر به عنوان یک قهرمان واقعا هیجان‌انگیز است. بر اساس این نظریه جوکر در واقع سعی داشت همان کاری را انجام دهد که بتمن انجام داد. بنابراین، با دیدن موفقیت بتمن به عنوان یک ویجیلانت، جوکر هم تصمیم گرفت تا خارج از قانون اقدام کند. با این حال یک تفاوت اساسی بین این دو وجود داشت. بتمن به دنبال ایجاد ترس در دل جنایتکاران بود ولی جوکر می‌خواست مردم بی‌گناه را بترساند و به آنها نشان دهد که اگر تسلیم تمایلات درونی خود شوند چه اتفاقی می‌افتد. به این ترتیب، ماموریت واقعی جوکر این بود که نشان دهد خود واقعی بشریت می‌تواند موجب چه جنایات و هرج و مرج‌هایی شود.
این یک تئوری عالی بود که می‌توانست جوکر را در جایگاهی جدید برای طرفداران قرار می‌دهد. اما همه چیز در جهان کریستوفر نولان از هم پاشید. در سه‌گانه شوالیه تاریکی ویجیلانتیسم از نظر اخلاقی کاملا خاکستری معرفی شده است، بنابراین صرفا اخلاقیات شخصی بتمن است که از او یک قهرمان می‌سازد. وقتی جوکر اقدام به منفجر کردن بیمارستان‌ها و افراد بی‌گناه کرد، مخاطب متوجه می‌شود که مشکلی وجود دارد. اگرچه بتمن و جوکر هردو به دنبال برقراری قانون به صورت غیرقانونی و نمایشی هستند، اما دلایل کاملاً متفاوتی برای اقدامات خود دارند و همین باعث تفاوت این دو می‌شود. صرف نظر از اینکه جوکر چه تعداد اوباش و گانگستر را می‌کشد و به جزای اعمالشان می‌رساند، هرگز نمی‌تواند واقعاً یک قهرمان باشد، زیرا محافظت از افراد بی‌گناه هرگز جزو اولیت‌های او نیست.
