2 سال پیش / خواندن دقیقه

خودآگاهی هوش مصنوعی GPT-3 به مرحلهای رسیده که درباره خودش مقاله مینویسد |آیا قرار است هوش مصنوعی جای پژوهشگران را نیز بگیرد؟

خودآگاهی هوش مصنوعی GPT-3 به مرحلهای رسیده که درباره خودش مقاله مینویسد |آیا قرار است هوش مصنوعی جای پژوهشگران را نیز بگیرد؟

مقاله آکادمیک هوش مصنوعی GPT-3 درباره خودش می‌تواند نشانگر این باشد که الگوریتم‌های کامپیوتری به چنان سطحی رسیده‌اند که درباره خودشان بیندیشند.

ماجرا از این قرار است که یک محقق در آزمایشی از الگوریتم GPT-3 می‌خواهد که یک مقاله علمی درباره خود بنویسد و این مقاله حالا در محله همتاداوری است. حال یک سوال اساسی مطرح شده است و آن اینکه آیا قرار است هوش مصنوعی جای پژوهشگران را نیز بگیرد؟



مقاله آکادمیک هوش مصنوعی GPT-3 درباره خودش!

المیرا عثمانوویچ تونستروم در مقاله‌ای که در ساینتیفیک آمریکن منتشر کرده می‌گوید که این پروژه ابتدا به عنوان یک آزمایش ساده آغاز شد تا مشخص شود که الگوریتم تولید متن OpenAI با چه کیفیتی می‌تواند درباره خودش بنویسید. اما حالا نتیجه کار برای انتشار در یک مجله علمی در دست داوری است. دستور اولیه این محقق سوئدی به این الگوریتم بسیار ساده بود:

یک مقاله 500 کلمه‌ای درباره GPT-3 بنویس و ارجاعات و منابع علمی را به متن اضافه کن.

ولی وقتی الگوریتم کار نوشتن را آغاز می‌کند و المیرا با نتایج کار مواجه می‌شود، شگفتزده می‌شود. تونستروم که در دانشگاه گوتنبرگ سوئد در زمینه علوم اعصاب و فناوری‌های سلامتی کار می‌کند می‌گوید که نتیجه کار شباهت زیادی به مقالات علمی روز دارد. او با کمک استین استین‌گریمسون که حالا در کنار GTP-3 و تونستروم به عنوان سومین نویسنده مقاله معرفی شده،‌ کمترین دستورالعمل‌ها را برای این الگوریتم تعریف کرده تا یک مقاله جامع از این الگوریتم کامپیوتری بگیرد.

خودآگاهی هوش مصنوعی GPT-3 به مرحلهای رسیده که درباره خودش مقاله مینویسد |آیا قرار است هوش مصنوعی جای پژوهشگران را نیز بگیرد؟

این الگوریتم نهایتا در عرض دو ساعت یک مقاله با عنوان «آیا GPT-3 می‌تواند به خودی خود و با کمترین دخالت انسانی یک مقاله آکادمیک بنویسد؟» این مقاله حال به طور پیش‌چاپ در مرجع HAL نیز منتشر شده است.

تونستروم گفته که بعد از اتمام نگارش مقاله، از این هوش مصنوعی پرسیده که آیا در نگارش مقاله با تعارض منافع روبرو بوده یا خبر و جواب الگوریتم منفی بوده است. او نهایتا مجوز انتشار مقاله را از هوش مصنوعی می‌گیرد و حال این مقاله را برای مجله‌ای که نام آن هنوز اعلام نشده، برای داور و انتشار رسمی ارسال کرده است.

المیران عثمانوویچ می‌گوید که مشکل بزرگ در مورد انتشار این مقاله بحث مالکیت آن بود که چون توسط یک هوش مصنوعی نوشته شده بود، عملا نام حقوقی نداشت. او ادامه می‌دهد که وجود چنین مقاله‌ای، ایده مقاله‌های علمی سنتی را زیر سوال می‌برد. البته آنچه ما می‌دانیم این است که یک دروازده باز شده، اما باید امیدوار باشیم که جعبه پاندورا باز نشده باشد!

شاید از نوشته‌های زیر خوشتان بیاید
نظر خود را درباره این پست بنویسید ...

منوی سریع