معنی و مفهوم ارتعاش افکار در کهکشان چیست؟

شاید قبلا عبارت ارتعاش افکار در کهکشان به گوشتان خورده باشد اما تا به حال از خود پرسیده اید که این عبارت دربرگیرنده چه مفهومی است و در مورد چه چیزی صحبت می کند؟ در این پست می خواهیم به این دست سوالات پاسخ دهیم و بیشتر به بررسی ارتعاش افکارمان در کهکشان بپردازیم. پس در ادامه با ما همراه شوید.

برای صحبت کردن در مورد ارتعاش افکار در کهکشان به سراغ یک مقاله علمی می رویم که برنده جایزه نوبل نیز شده است. مقاله ای از ولفگانگ پاولی برنده جایزه نوبل فیزیک در سال ۱۹۴۵ که به خاطر کشف قانون جدیدش به نام اصل انحصاری پاولی که مورد تشویق آلبرت انیشتین هم قرار گرفت معروف است. پاولی در این مقاله چنین می گوید:

هر چیزی در جهان ارتعاش مخصوص به خودش را دارد.

همه الکترون ها دارای سه ویژگی هستند؛ به نام های:

• سطح انرژی
• چرخش
• مدار

که فیزیک دان ها بر اساس این سه ویژگی عدد کوانتوامی هر الکترون را محاسبه می کنند و به دست می آورند. پاولی می گوید:

هیچ دو الکترونی در جهان هستی دارای عدد کوانتوامی یکسانی نیست.

پاولی برای توضیح بیشتر در مورد دیدگاه خودش مثال زیر را مطرح می کند:

سیبی را بر می داریم و از میان میلیارد ها الکترونی که درون آن است فقط یکی را انتخاب می کنیم. فرض کنید نام آن الکترون را بگذاریم “اریک”. عدد کوانتوامی اریک عددی بسیار بسیار طولانی است اما برای این که کارمان را اینجا ساده کنیم فرض کنید آن عدد بزرگ 23 باشد.

ارتعاش افکار در کهکشان باعث رخ دادن تغییراتی می شود

بعد از طرح این مثال، پاولی در ایده خود ثابت کرد در هیچ کجای جهان هستی حتی در ستاره ای در کهکشان نه تنها هیچ سیب دیگری بلکه هیچ شیئی دیگر پیدا نمی کنید که الکترونش عدد کوانتوامی آن 23 باشد.

حال اگر دستمالی برداریم و سیب را برق بیندازیم، از اصطکاک ایجاد شده انرژی حاصل می شود و این انرژی عدد کوانتوامی اریک را ارتقا داده و به مثلا 26 می رساند و درست در همان لحظه تنها الکترونی که در جهان هستی با عدد کوانتوامی 26 بوده دستخوش تغییر می شود. جهان ما برای حفظ توازن خود لحظه به لحظه آرایش خود را تغییر می دهد.

پاولی با اثبات همین موضوع جایزه نوبل فیزیک گرفت که براساس این اثبات پاولی، اگر هر الکترونی دارای ارتعاش منحصر به فرد خود باشد پس هر شیئی در جهان واجد ارتعاش مخصوص به خود است. افکار ما نیز از این قاعده مستثنی نیست و ارتعاش افکار در کهکشان هم وجود دارد.

به عنوان نتیجه گیری از این قانون می توان گفت: وقتی یک سیب با یک اصطکاک کوچک تغییر پیدا می کند بنابراین وقتی که من فرزندم را در آغوش می گیرم و می بوسم و یا وقتی که همسرم را می بخشم و یا وقتی که به همسایه ام ناسزا می گویم و یا وقتی که دست خودم را خارش می دهم، در واقع دارم دستور زنجیره ای از تغییرات را به جهان هستی می دهم…!!

هر اندیشه ای که از ذهن ما می گذرد الکترون هایی را در گستره جهان هستی به ارتعاش در می آورد و دستخوش تغییر می کند، اندیشه فقط بر ماده تاثیر نمی گذارد بلکه اندیشه خود ماده است. غم و غصه مرا غمگین می کند و این بزرگ ترین اشتباهی است که در من اتفاق می افتد.

چون غم و اندوه باید مرا هشیارتر کند چون وقتی زخمی می شویم آگاه تر می شویم. اندوه نباید بیچارگی را بیشتر کند. بنابراین رنج را تحمل نکنید، بلکه آن را دریابید چون رنج کشیدن فرصتی است برای هوشیارتر شدن (فلسفه بودا). اگر به جای محبتی که با کسی کرده اید از او بی مهری دیدید ناامید از محبت کردن نشوید چون برگشت آن را از فرد دیگری در یک رابطه دیگر و در یک موضوع دیگر خواهید ديد.

به خاطر همین می گویند علم بر آموزه های فلاسفه مهر تأیید می زند. چون فلاسفه همیشه معتقدند همه چیز در جهان هستی به هم مرتبط است، تمام انرژی هایی که از شما ساطع می شود به کهکشان هستی میرود و به شما باز می گردد. پس در نتیجه ارتعاش افکار در کهکشان هم پخش می شود، چه افکار مثبت و چه افکار منفی و بر روی خود و دیگران نیز تاثیر می گذارد.

همیشه سعی کنید مثبت باشید تا مثبت باز پس گیرید. این مطلب را جدی بگیریم و از کنارش به راحتی نگذریم، در گستره ی کیهان هیچ اتفاقی بی دلیل و بی حکمت نیست. قوانین هستی را بشناسیم و بر اساس قانون عمل کنیم، آن وقت جهان درون و بیرونمان به بهشتی وصف ناشدنی بدل خواهد شد.