آیا تا به حال در حال عرق ریختن روی تردمیل یا دستگاه پله اندیشیده‌اید که چقدر خوب می شد اگر می توانستید با نشستن و نوشیدن یک فنجان قهوه، چربی بسوزانید و وزن کم کنید؟
متاسفانه مساله به این راحتی نیست اما شواهدی وجود دارد که نشان می دهد قهوه که علی رغم سالها هشدار و احتیاط پیرامون آن برای شما مفید است، می تواند متابولیسم را افزایش دهد و چربی‌سوزی را تسهیل نماید.
بیشتر این مزیت بالقوه از کافئین می‌آید که پرکاربردترین ماده روانگردان در جهان است و یکی از معدود مواردی است که علاوه بر اثرات بسیاری که روی بدن و مغز می گذارد، باعث افزایش متابولیسم و به حرکت درآوردن چربی از بافتهای بدن می شود.
اطلاعات جالبی در مورد قهوه
بالزاک که بنا به گزارشها ۵۰ فنجان قهوه در روز می نوشید و ادعا می کرد که بدون قهوه نمی تواند بنویسد، می گفت که «قهوه، این توانایی را به ما می دهد که کمی طولانی‌تر به فعالیت ذهنی مشغول شویم.» او به اثر کافئین – محرک اصلی موجود در قهوه – اشاره می کرد اما چندین عنصر دیگر در قهوه وجود دارند که مغز و سایر ارگانها را نیز تحریک می کنند.
تئوبرومین که در یونانی به معنای «غذای خدایان» است، یک ماده تشکیل‌دهنده فعال در شکلات نیز است. تئوفیلین از لحاظ شیمیایی شبیه آن است و قرنهاست که برای درمان آسم بکار می رود. اسید کلروژنیک، جذب کربوهیدراتها را کُند می سازد و ممکن است به مرور زمان، چربی بدن و توده بدنی را کاهش دهد.
اثر اصلی کافئین، مهار کردن آزادسازی انتقال‌دهنده عصبی مهارکننده آدنوزین است. این به افزایش شلیک نورون و ترشح نوراپی نفرین، دوپامین و سروتونین منجر می شود که دارای اثرات افزایش انگیختگی، افزایش هوشیاری و اغلب افزایش احساس تندرستی است.
سوزاندن چربی
کافئین علاوه بر اثراتش روی مغز، سطوح خونی اپی‌نفرین یا آدرنالین را بطور قابل‌توجهی افزایش می دهد. این امر، سیستم عصبی سمپاتیک را فعال می کند که پاسخ جنگ یا گریز نسبت به تهدید و استرس به راه می اندازد. این به افزایش لیپولیز یا چربی‌سوزی منجر می شود که به عنوان یک منبع سریع انرژی در موارد اضطراری بکار می رود.
مطالعات روی چای اولانگ که بخاطر تسهیل کاهش چربی و کاهش وزن در آسیا معروف است، نشان می دهد که آنزیم هایی در پانکراس (لیپازها) ممکن است برای تجزیه مولکول های چربی رژیمی فعال شوند. این یک خبر خوب برای آنهایی است که چای را به قهوه ترجیح می دهند اما دوست دارند کالری و چربی نیز بسوزانند.
کافئین می تواند میزان متابولیسم پایه یا در حالت استراحت (BMR) را نیز افزایش دهد؛ این عبارت است از تعداد کالری هایی که ما در حال استراحت می سوزانیم. کافئین، BMR را به میزان ۳ تا ۱۱ درصد در افراد نرمال افزایش می دهد و دوزهای بیشتر کافئین باعث افزایش بیشتری خواهند شد.
اکثر این افزایش متابولیسم از افزایش چربی سوزی می‌آید اما قبل از آنکه تمام مربیان، باشگاه ها را رها کنند و به عنوان باریستا مشغول به کار شوند، مهم است که توجه داشته باشید چربی سوزی در افراد لاغر از همه بیشتر است و با چاق شدن افراد از موثر بودن آن کاسته می شود. سوزاندن بهتر چربی با مصرف کافئین در افراد جوان نیز قابل توجه‌تر است و با بالا رفتن سن، کاهش می یابد.
بعد از استراحت و مصرف قهوه به باشگاه برگردید.
برای بالا نگه داشتن متابولیسم و سوزاندن چربی، همچنان ضروری است که کالری ها را محدود کرده و ورزش کنید. کافئین می تواند به وسیله سرعت بخشیدن به تجزیه چربی برای به حرکت درآوردن اسیدهای چرب، اثر ورزش را تا حدی افزایش دهد.
کافئین ممکن است از خستگی فرد در حین انجام ورزش بکاهد. یک متاآنالیز بزرگ روی ۴۰ مطالعه ورزشی دریافت که مصرف کافئین، عملکرد ورزشی را به طور متوسط حدود ۱۱ تا ۱۲ درصد بهبود بخشید.
ممکن است کافئین بوسیله کاهش موقت اشتها نیز به کاهش وزن کمک کند. در یک مطالعه پس از نوشیدن قهوه در مردان، کاهش مصرف کالری در وعده غذایی مشاهده شد – اما در زنان نه.
تا آخرین قطره برای شما مفید است؟
می گویند که قهوه در سنین جوانی مانع رشد نرمال می شود، یک عامل خطر برای بیماری های قلبی در میانسالی است و ممکن است احتمال ابتلا به سرطان و پوکی استخوان را در سنین بالا افزایش دهد. با این اوصاف آیا قهوه واقعا برای ما بی‌خطر است؟
اکثر مطالعات نشان می دهند که نوشیدن قهوه با خطر پایین‌تر مرگ و میر به هر علت و بخصوص کاهش میزان مرگ و میر در میان افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ مرتبط است.
جدیدترین مطالعه از مایوکلینیک دریافت که مصرف زیاد قهوه ( بیش از ۴ فنجان در روز) قبل از ۵۵ سالگی باعث افزایش خطر مرگ و میر به هر علت می شود اما هیچ ارتباطی بین نوشیدن قهوه و مرگ و میر پس از ۵۵ سالگی مشاهده نشد.
این نشان می دهد که بهتر است در سنین جوانی، کمتر از ۴ فنجان قهوه در روز بنوشید، توصیه های پزشکی لازم برای رسیدن به ۵۵ سالگی و بالاتر را بکار ببرید و مهمتر از همه از عادات ناسالم و رفتارهای پرخطر اجتناب کنید.
قهوه ممکن است یک اثر محافظتی در برابر دیابت نوع ۲ داشته باشد که البته به دوز مصرف آن برمی گردد. آن ممکن است خطر بیماری آلزایمر را تا ۶۰ درصد و بیماری پارکینسون را حدود ۳۲ تا ۶۰ درصد کاهش دهد؛ همچنین ممکن است مرگ و میر ناشی از سیروز کبدی را تا ۸۰ درصد کاهش دهد.
قهوه ممکن است بزرگترین منبع آنتی اکسیدان در رژیم غذایی باشد که بیشتر از اکثر میوه‌ها و سبزیجات است. علاوه بر این، طعم خوبی نیز دارد. قهوه به خودی خود شما را لاغر و متناسب نمی کند بلکه چند فنجان از آن در روز – احتمالا ۴ فنجان یا کمتر – ممکن است به این امر کمک نماید.
