دانلود فیلم عنکبوت با لینک مستقیم و کیفیت عالی
دانلود فیلم ایرانی عنکبوت با کارگردانی ابراهیم ایرج زاد
دانلود فیلم عنکبوت
ژانر: جنایی, اجتماعی, درام
فرمت:MKV
کیفیت: WEB-DL
محصول کشور: ایران
سال انتشار: 1400
کارگردان: ابراهیم ایرج زاد
بازیگران فیلم عنکبوت:
محسن تنابنده, ساره بیات, شیرین یزدان بخش, ماهور الوند, مینا ساداتی, گلنوش قهرمانی, علی باقری, مهدی حسینی نیا, حمیدرضا هدایتی راد, جواد یحیوی, مهدخت مولایی, سحر عبداللهی, نیوشا علیپور, یوسف خسروی, حمید حاجی محمدزاده, میثم دامن زه, داوود ذاکری و…
خلاصه داستان فیلم عنکبوت:
سعید, مردی چهل ساله و بسیار متعصب است. پس از آنکه همسرش مورد آزار و مزاحمت یک راننده تاکسی قرار می گیرد, تصمیمش برای انتقام گیری او را وارد مسیری تاریک می کند.
لینکهای دانلود فیلم عنکبوت با 5 کیفیت:
دانلود فیلم عنکبوت با کیفیت bluray
دانلود فیلم عنکبوت با کيفيت 1080 HQ
دانلود فیلم عنکبوت با کيفيت 1080
دانلود فیلم عنکبوت با کيفيت 720
دانلود فیلم عنکبوت با کيفيت 480
راهنمای کیفیت‌ها
کیفیت ۱۰۸۰ به بالا : مناسب برای تماشا در تلویزیون
کیفیت ۷۲۰: مناسب برای تماشا در لپ‌تاپ و تبلت
کیفیت ۴۸۰: مناسب برای تماشا در تبلت و موبایل
درباره فیلم عنکبوت
فیلم عنکبوت به کارگردانی ابراهیم ایرج زاد در سال 1398 ساخته شده است. این فیلم محصول کشور ایران و در ژانر اکشن و پلیسی معمایی می‌باشد. در این فیلم محسن تنابنده, ساره بیات, شیرین یزدان بخش, ماهور الوند, گلنوش قهرمانی, علی باقری, مهدی حسینی نیا, حمیدرضا هدایتی راد, سید جواد یحیوی, مهدخت مولایی, سحر عبدالهی, نیوشا علیپور, یوسف خسروی, حمید حاجی محمدزاده, میثم دامن زه, داوود ذاکری و فرید سجادی حسینی به هنرمندی پرداخته‌اند.
«عنکبوت» نامزد دریافت جایزه برای بهترین فیلم از جشنواره فیلم های آسیایی اوساکا شد. سعید, مردی چهل ساله و بسیار متعصب است. پس از آنکه همسرش مورد آزار و مزاحمت یک راننده تاکسی قرار می گیرد, تصمیمش برای انتقام گیری او را وارد مسیری تاریک می کند.
نقد و بررسی فیلم عنکبوت
عنکبوت دومین ساخته بلند سینمایی ابراهیم ایرج زاد اهمیتی تاریخی در سینما و مشخصا فرهنگ ایران دارد. در آغاز می بینیم محسن تنابنده در نقش سعید به شاگرد خود که در حال شستن اندامش در حیاط است تذکر می دهد که: در حیاط لباسش را در نیاورد. همین پلان کافی است تا بیننده متوجه شود که با یک شخصیت جاهل طرف است؛ اما نکته ی مهم غافلگیری هایی است که در ادامه با آن روبه رو می شویم و چگونگی ای آن که در فیلم نامه به درستی شکل می گیرد و ما صرفا شاهد چرایی یک برخورد از روی جهل و نادانی انسان نیستیم.
تنابنده بازی خوبی از خود به جای گذاشته چرا که درک درستی از شخصیت داستان دارد و به نظرم فیلمنامه نویس, اکتای براهنی, به خوبی از پس پردازش آن بر آمده است. ساره بیات نیز در نقش همسر سعید خوب است اما مرا به یاد راضیه «جدایی نادر از سیمین» می اندازد که هم در فیلمنامه ضعف دیده می شود و هم در بازی. البته راضیه در «جدایی نادر از سیمین» هم نمونه زنی بود از بافت سنتی اما در «عنکبوت» چیزی اضافه تر به عنوان یک گره شخصیتی از او نمی بینیم و به طور کلی در این فیلم تبدیل به نمونه ای عام از نسل چنین زنانی در جامعه می شود و خود ویژگی هایی متمایز کننده ای ندارد. اما اهمیت فیلم نامه برای من از جایی شروع می شود که عقبه فیلم نامه نویس را می بینم. «پل خواب» و «لتیان» دو فیلم کوچک روانی که در عین حال حرف های اجتماعی هم می زنند در این فیلم نامه به تکامل بیشتری و نه بلوغ رسیده اند. قاتلی که 16 زن را به قتل رسانده است و در پایان هیچ ابراز پشیمانی از عملکرد خود ندارد به درستی در این فیلمنامه درک می شود. بیننده با تک تک دخترهایی که سعید حنایی به خانه می برد و به قتل می رساند همذات پنداری می کند بی آنکه توجیهی روانی برای آن در نظر گرفته شده باشد که این موضوع مهارت نویسنده را می رساند. در واقع نویسنده دو بُعد مختلف را از یک جامعه روبه روی هم قرار می دهد. اول حنایی و مادرش و دوم همسر حنایی و زن هایی که به واسطه جهل بُعد اول شاید به خلاف خواهند افتاد. ما جهل بُعد اول جامعه را به صورت تزریقی در فرزند پسر خانواده نیز می بینیم که من به عنوان یک بیننده جدی سینما دوست داشتم بیشتر روی آن در فیلم نامه مانور داده می شد چرا که فکر می کنم وسیله خوبی برای ارتباط نسلی و جلوگیری از انقطاع آن است. غافل نشویم از بازی خوب شیرین یزدان بخش در نقش مادر سعید که منتشر کننده جهل در یک جامعه آسیب پذیر است و از فرزند خود یک قهرمان جاهل ساخته.
از کارگردانی خوب ابراهیم ایرج زاد نباید غافل شد و البته تصویر برداری بی بدیل محمود کلاری. ایرج زاد به ما ثابت می کند که جای کات را بلد است از همه مهمتر خوانش عمیق و درستی از فیلم نامه داشته است که به نظرم مهمترین وظیفه کارگردان است. در سکانس های ابتدایی هنگامی که ماهور الوند به عنوان قربانی اول سعید حنایی به خانه او می آید ما ویژگی ذاتی کارگردان را می بینیم. ماهور الوند اگر چه به نظرم به مراتب بهتر می توانست در این نقش ظاهر شود گوشه ای از تمرکز مخاطب قرار می گیرد که در قتل های بعدی نیز وجود دارد. همه دخترانی که بعد از او به قتل می رسند روح او را در خود دارند و این مهارت کارگردانی است. دکوپاژ, میزان سن, بیان و از همه مهمتر چگونگی فعلیت بخشیدن به قتل, بخش بزرگی از عملکرد خوب کارگردان است. تماشای «عنکبوت» چگونگی حرکت جامعه به سمت مبارزه با تفکر را برایمان آشکار می کند, داستانی که اگر شکل مستند آن را در نظر نگیریم به خودی خود یک فاجعه فرهنگی است حال تصور کنید این فاجعه از قبل به وقوع پیوسته و در فیلم فقط چگونگی آن به نمایش در آمده و برای چرایی آن تا به امروز فکری نشده است.
عکس ها و تصاویر فیلم عنکبوت
نقد سریال عنکبوت
فیلم سینمای عنکبوت مثال واضحی از دل نمونه‌های متعدد آثار سینمای ایران است که مقهور ایده اولیه خودش شده و تصمیم گرفته با یک ایده اولیه ملتهب چند خطی یک فیلم سینمایی داستانی بسازد. داستان این فیلم در مورد قاتل سریالی ایرانی سعید حنایی است که ملقب به قاتل عنکبوتی بود. فیلمنامه را هم اکتای براهنی نوشته است. در اولین قدم باید پذیرفت سراغ گرفتن از این سوژه در دل اجتماع ایرانی کار ساده‌ای نیست.
تلاش نویسنده و کارگردان برای رسیدن به یک زاویه نگاه روشن در مورد فیلم به جایی نرسیده است. فیلم جایی میان سینمای جنایی و ترس و رویکردهای اجتماعی و انتقادی و حتی یک درام جنایی-روانشناختی معلق مانده است. اصل ماجرا این است که در قدم اول ما باید ابعاد درونی و بیرونی شخصیت قاتل را بشناسیم و شکل و شمایل شکل‌گیری انگیزهایش را درک کنیم و سپس تعیین هدف او را بپذیریم
حتما و قطعا پرداختن به قتل‌های سریالی به اسم دین و اعتقادات اسلامی و امر به معروف و نهی از منکر و نقد این دیدگاه نظرهای بسیاری را به خود جلب می‌کند و حساسیت‌های بسیاری را در پی خواهد داشت؛ که البته داشته است. اما این همه دلیلی بر این نیست تا به این موضوع مهم که منجر به تراژدی شده، پرداخت نشود؛ این سر جای خودش. اما وقتی سراغ تحلیل یک اثر سینمایی می‌رویم طبیعتا متر و معیار ما رخدادهای بیرونی نیست و ملاک خود اثر است. همانطور که در ابتدای این نوشته مطرح شد، فیلمنامه و فیلم سینمایی عنکبوت چیزی فراتر از یک ایده اولیه ملتهب نیست.
حتی تلاش نویسنده و کارگردان برای رسیدن به یک زاویه نگاه روشن در مورد فیلم به جایی نرسیده است. فیلم جایی میان سینمای جنایی و ترس و رویکردهای اجتماعی و انتقادی و حتی یک درام جنایی-روانشناختی معلق مانده است. اصل ماجرا این است که در قدم اول ما باید ابعاد درونی و بیرونی شخصیت قاتل را بشناسیم و شکل و شمایل شکل‌گیری انگیزهایش را درک کنیم و سپس تعیین هدف او را بپذیریم. در این فیلم همه آنچه در مورد حادثه محرک ابتدایی می دانیم آن است که سعید (با بازی محسن تنابنده) شخصیتی متعصب و تحت تاثیر مادرش است. در این بین در بزنگاهی یک راننده مسافرکش به همسر سعید (با بازی ساره بیات) تعرض می‌کند. پس پای یک مرد و مزاحمتش برای یک زن در میان است.
در ادامه اما طی فرایندی که برای مخاطب از دل فکت‌های درون فیلم قابل درک نیست، سعید تصمیم به پاکسازی شهر از زنان آسیب خورده خیابانی می‌گیرد. سوال اینجاست که چه پشتوانه‌ای منجر به انتقال خشم سعید از مردان مزاحم به زنان خیابانی شد؟ آیا دلایل روانشناختی در کار بود و خشم همیشگی عیان نشده سعید از مادر و تمام زنان اطراف روی زنان خیابانی برون‌فکنی شده است؟ آیا ناتوانی در کنترل هوسرانی مردان در شهر کار را به حذف صورت مسئله از نگاه سعید، یعنی زنان کشانده است؟ آیا تمایلات درونی سعید به زنان و مقاومت‌های درونی او که ریشه در اخلاقیات و باورهای مذهبی او دارد منجر به سرکوب خواسته‌ها و در نهایت تبدیل شدنش به خشم و ارتکاب به قتل شده است؟ آیا عقده حقارت و سرکوب هایی که از سوی مادر و اطرافیان متحمل شده باعث تصمیم به قتل‌های سریالی از سوی او شده است؟
تمام این سوالات در دل تک دیالوگ‌هایی که چندان قابل استناد نیستند، بر اساس برداشت‌های نه چندان منطبق بر اثر مخاطب قابل جست‌وجو است. اما هیچ یک از این اشارات تبدیل به شخصیت‌پردازی و موقعیت سازی و عیان شدن برای مخاطب نمی‌شود.
گویی بنا بوده حرفی زده شود و همزمان زده نشود. نتیجه این می‌شود که مشخص نیست انگیزه اصلی سعید برای کشتن زنان در اثر حادثه محرک مزاحمت یک مرد برای همسرش از کجا آب می‌خورد. پس در ادامه ما شاهد قتل‌های متعددی هستیم که همگی به یک شکل تکراری و کم کشش رقم می‌خورد. در آن بین هم هر یک از زنان آسیب دیده و خیابانی چند دیالوگ کوتاه از بدبختی‌ها و همسران، پدران و برادران نااهل و سواستفاده‌گرشان می‌گویند که چیزی فراتر از بیان کلیشه‌ها در دل اجراهای تیپیکال و پلاستیکی بازیگران نیست. پس کل فیلم تشکیل شده از یک مقدمه سردرگم که منجر به درک انگیزه درونی و هدف اصلی قاتل نمی‌شود و بدنه‌ای مطول که پر است از قتل‌های مشابه با سر و شکلی مشابه و در نهایت دستگیری که آن هم پر تعلیق و پر کشش اجرا نمی‌شود و به راحتی آب خوردن تصویر می‌شود.
فیلمنامه‌نویس و کارگردان حتی زحمت اینکه شیوه لو رفتن و دستگیری سعید را در قامت یک پایان‌بندی گره گشا و رهایی‌بخش برای روان مخاطب رقم بزنند را به خودشان نداده‌اند. انگار تمام تخم‌مرغ‌های آنها در سبد این برداشت که مخاطب تمام ماجرا را می‌داند! قرار داده شده است. خب سوال این است که اگر مخاطب کل داستان را می‌داند پس چه ضرورتی وجود داشته که این فیلم ساخته شود؟ آیا خواندن یک گزارش در روزنامه یا یک اثر مستند تمام این داده‌ها و بیشترش را به ما نمی‌داد؟ آیا چیزی بیشتر از ذوق‌زدگی و پناه گرفتن پشت یک ایده ملتهب و پر کشش برای پنهان کردن نابلدی و بی‌حوصلگی در فیلمنامه‌نویسی و دراماتیزه کردن موقعیت‌ها و ترسیم شخصیت‌ها و تبدیل کردن یک رخداد واقعی به یک درام پر کشش در کار بوده است؟
اصلا نمی‌توان پذیرفت که کم‌حوصلگی و خام‌دستی در نگارش و ساخت فیلم عنکبوت به دلیل نگرانی از دخل و تصرف در واقعیت‌های موجود و انتقادات احتمالی بعدی‌اش بوده است. حتما و قطعا می‌شد در مقدمه بهتراز این‌ها به لایه‌های فکری سعید پرداخت. می‌شد انگیزه‌اش را دقیق‌تر بیان کرد. می‌شد صحنه‌های قتل را بهتر پرداخت کرد. می‌شد سکانس منجر به لو رفتن و دستگیری را پرکشش‌تر بسط داد.
می‌شد خط و ربط ارتباط سعید با مادر و خانواده و گذشته‌اش را دقیق‌تر ترسیم کرد. می‌شد ماجرای مراودات درون خانوادگی سعید با همسر و فرزندانش را عمیق‌تر پرداخت کرد. می‌شد… داستان و ایده فیلم در این نمونه سینمایی که عرضه شده به کل تلف شده و قدر ندیده است. این ایده به راحتی قابلیت تبدیل شدن به یک درام روانشاختی استخوان‌دار و تو در تو را داشته است ...
