یک کارشناس محیط زیست گفت: متوسط تبخیر سالانه ایران، سه برابر متوسط تبخیر جهانی است.
حجم آب موجود در سد‌های کشور از ابتدای مهر ۱۴۰۰ و به عبارتی از ابتدای سال آبی جاری تا ۱۴ خرداد به ۲۶ میلیارد و ۸۹ میلیارد مترمکعب رسید که نسبت به پارسال ۵ درصد کاهش را نشان می‌دهد.
اسماعیلی بیدهندی گفت: تغییرات اقلیمی، گرمایش جهانی، خشکسالیهای طولانی مدت و کاهش نزولات جوی از یک سو و افزایش نرخ تبخیر موجب کاهش آب پشت سد‌ها شده است.
با توجه به میزان تبخیر آب در کشور ما، آبی که پشت سد‌ها جمع می‌شود سریعتر از نرخ متوسط جهانی تبخیر شده که این مسئله خود باعث کاهش آب ذخیره شده در پشت سد‌ها می‌شود؛ همچنین کاهش نزولات جوی ناشی از تغییرات اقلیمی نیز نقش بسزایی در کاهش میزان آب ذخیره شده در پشت سد‌ها دارد.
او گفت: آب پشت سد‌ها توسط رودخانه‌های جاری که سد‌ها بر روی آنها و سرشاخه هایشان احداث شده اند، تامین می‌شود و لذا زمانی که میزان نزولات جوی کاهش پیدا می‌کند جریان رودخانه‌ها هم ضعیف می‌شود و به تبع آن ورودی به پشت سد‌ها کمتر می‌شود بنابراین آب پشت سد‌ها نیز کاهش پیدا می‌کند.
در بالادست سد‌ها بعضاً تاسیسات یا کاربری‌های آب بر قابل توجهی قرار دارد که حقابه‌ای که به سمت پایین حرکت می‌کند را به‌طور فزاینده برداشت می‌کند، این روند نیز باعث کاهش جریان آبی که به سمت دریاچه پشت سد در حال حرکت است، خواهد شد.
این کارشناس محیط زیست گفت: عامل اصلی این کاهش وقوع دوره‌های خشکسالی، تغییرات اقلیمی و افزایش نرخ تبخیر و کاهش نزولات جوی است؛ این معقوله فرامنطقه‌ای و جهانی است و راهکار‌های آن نیازمند همکاری است، بخش عمده‌ای از کشور ما در اقلیم گرم و نیمه خشک قرار دارد و این موضوع قابل تغییر نیست، اما می‌توان با انتخاب درست مکان برای احداث سد‌ها این سازه‌ها را به مکانی با راهبری و کاربردی قابل قبول تبدیل کرد.
حجم آب سد‌های کشور در سال آبی گذشته ۲۸ میلیارد و ۴۴ میلیون مترمکعب بود که با توجه به آمار امسال، کاهش ۵ درصدی را نشان می‌دهد.
