کریس ماینارد از دوازده سالگی مشغول ساختن کاردستی با پر است.

این کار در خانواده‌ی آنها ارثی است.

وسایلش هم هنوز، وسایل جراحی چشم است که از پدربزرگش به ارث برده و پرها را با استفاده از‌ همان‌ها قیچی می‌کند و شکل می‌دهد.

حتی ذره بین دستش هم، ذره بین چشم‌پزشک‌هاست.

او عاشق پرندگان است و در این زمینه تحصیل هم کرده است.

به همین علت، در موردش می‌گویند که وقتی حرف‌هایش را می‌شنوی، با نظرات یک دانشمند هنرمند آشنا می‌شوی.

خودش می‌گوید من با پرها، لانه‌ای می‌سازم که دنیا را از درونش، بهتر و زیباتر ببینم.