در گذشته اینگونه گفته می‌شد که پلوتون بیرونی‌ترین جسم آسمانی در منظومه شمسی ماست، اما در حال حاضر دانشمندان به چنین چیزی باور ندارند و پلوتون نیز دیگر دورترین سیاره منظومه شمسی محسوب نمی‌شود.
برای افرادی که اکنون در دهه چهارم عمر خود هستند، احتمالا این موضوع که پلوتون دورترین سیاره منظومه شمسی ما باشد، یک واقعیت محسوب می‌شود، زیرا که در دوران مدرسه چنین چیزی به آن‌ها گفته می‌شد، اما چندین سال است که این باور دیگر اعتباری ندارد و پلوتون هم از رده تعریف سیاره‌ها خارج شد. اما جدای از بحث در خصوص تعریف جدید سیارات، دورترین جرمی که به دور خورشید ما می‌چرخد کدام است؟
سیارات سنگی یعنی عطارد، زهره، زمین و مریخ نزدیکترین اجرام به خورشید هستند. پس از مریخ، کمربند سیارکی قرار دارد که مجموعه‌ای از سنگ‌های فضایی مختلف و تعدادی سیاره کوتوله را در خود جای داده است. فراتر از کمربند سیارکی، وارد مناطق مشتری، زحل، اورانوس، نپتون و همسایه کوچک و دورافتاده آن، پلوتون می‌شویم. در سال ۲۰۰۶، اتحادیه بین‌المللی نجوم (IAU) جایگاه پلوتون را به یک «سیاره کوتوله» تغییر داد، زیرا نتوانست سه شرط لازم برای تعریف یک سیاره را برآورده کند. این امر ستاره شناسان را قادر ساخت تا سیارات کوتوله دیگری در منظومه شمسی را که دورتر از پلوتون نیز بودند، شناسایی و نامگذاری کنند.
اولین اتفاق بزرگ در این زمینه، کشف اریس Eris بود که در ابتدا به عنوان دهمین سیاره منظومه شمسی شناخته شد، اما در همان سال ۲۰۰۶، مثل پلوتون از طبقه بندی سیارات خارج شد. اما اریس به هر حال یک سیاره کوتوله و حتی بزرگترین و دورترین آن‌ها در منظومه شمسی لقب گرفت. اریس ۵۶۱.۴ سال زمینی طول می‌کشد تا بتواند یک بار به دور خورشید بگردد، اما این سیاره اندکی بعد لقب دورترین را نیز از دست داد.
دورتر از اریس، در نزدیکی لبه بیرونی ابر اورت، سیاره کوتولهای به نام فاروت Farout در تاریخ ۱۰ نوامبر ۲۰۱۸ کشف شد. این سیاره تقریباً با سرعتی معادل یک مایل در ثانیه به دور خورشید می‌چرخد. با توجه به این سرعت، ۱۰۰۰ سال هنوز برای فاروت کافی نخواهد بود تا یک چرخش به دور خورشید را کامل کند. این دورترین سیاره در منظومه شمسی است که ما تاکنون توانسته ایم شناسایی کنیم، اما اخترشناسان باور دارند که سیارات دورتر از این نیز وجود دارد. ناسا در حال حاضر در حال کاوش در منزوی‌ترین مکان‌های منظومه شمسی ماست تا شاید سیارات دورتری را پیدا کند. این سازمان حتی یک برنامه اکتشافی بزرگ را برای شناسایی چنین اجرامی تدارک دیده تا دانش ما در مورد اثرات گرانشی خورشید در دورترین مناطق را بیشتر کند. این دانشمندان امیدوارند که اجرام دیگری مانند فاورت را در فواصل بسیار دورتر از خورشید شناسایی کنند.
