سرپوش آموزشی - به گزارش ایسنا، محمدعلی زلفی گل امروز در نشست تخصصی دیپلماسی علمی و فناوری؛ فرصت‌ها، چالش‌ها و راهکارها که در دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد، با طرح این سوال که بایدها، نبایدها و پیامدهای دیپلماسی علمی کدام است، افزود: بایدها در این عرصه این است که در عرصه دیپلماسی علمی باید استانداردها را بپذیریم چون در عرصه علمی نمی‌توان نسبت به رتبه‌بندی دانشگاه‌ها، گروه‌ها و دانشکده‌ها بی‌تفاوت بود.
وی با تاکید بر ضرورت توجه به شاخص‌های رتبه‌بندی در مجامع جهانی، اظهار کرد: دیپلماسی علمی بدون مرجعیت علمی مقدور نیست و دانشگاه‌ها باید برای مرجعیت‌سازی اقدام کنند و شرایط نرم‌افزاری و سخت‌افزاری و مغز افزاری را باید برای استادان، دانشجویان و مراکز آموزشی به گونه‌ای فراهم کرد که تبدیل به مرجعیت علمی شوند.
زلفی‌گل با بیان اینکه در دیپلماسی علمی باید نگاه سخاوتمندانه مالی داشته باشیم، یادآور شد: در عرصه دیپلماسی علمی باید سخاوتمندانه عمل کرد و در این عرصه فقط به دنبال گیرندگی نباشیم، بلکه به فکر دهندگی هم باشیم.
وزیر علوم با تاکید بر کاهش بوروکراسی اداری، گفت: قوانین و مقررات دستگاهی را باید کاهش داد و به جای آن قوانین و مقررات تشویقی را ارائه کرد. در حال حاضر ۸۰ هزار عضو هیات علمی و بیش از ۸۰۰ هزار دانشجوی تحصیلات تکمیلی داریم که می‌توانند در دیپلماسی علمی مؤثر باشند.
وی با بیان اینکه اگر هر عضو هیات علمی با یک استاد خارج از کشور ارتباط علمی داشته باشد، پتانسیل‌های زیادی در اختیار وزارت امور خارجه قرار می‌گیرد، افزود: ظرفیت ۸۰ هزار نفری اعضای هیات علمی و ۸۰۰ هزار نفری دانشجویان تحصیلات تکمیل، دست وزیر امور خارجه ایران را در دیپلماسی علمی پر می‌کند.
وزیر علوم با اشاره به پرداخت نشدن حق عضویت‌ها در مجامع بینالمللی، خاطرنشان کرد: ما چند سال است حق عضویتمان را در مجامع بین المللی پرداخت نکردیم و ارتباطمان با پایگاههای علمی قطع شده است و این امر موجب شده که ما حداقل‌ها را برای متصل شدن به استخر دانش بشری در اختیار نداشته باشیم و این موردی است که نباید اجازه دهیم رخ دهد.
زلفی‌گل با انتقاد نسبت به نگاه کیف پول شدن دانشجویان بینالمللی، گفت: امنیتی کردن دیپلماسی علمی را در شأن دانشمندان و دانشجویان خود نمی‌بینیم. دانشمندان را نباید محدود به مرزهای جغرافیایی کرد؛ چرا که علم محدود به معنای علم عنکبوتوار است.
وی رشد علمی، فناوری و نوآوری، افزایش قدرت نرم نظام جمهوری اسلامی، شکل گیری منافع مشترک، توسعه امنیت پایدار و کاهش هزینه‌های پیشرفت را از پیامدهای دیپلماسی علمی برشمرد.
