زندگی استرس آمیز
یک زندگی بی قرار ممکن است روی وزن اعضای خانواده شما تاثیر بگذارد. مطالعات نشان می‌دهند استرس مزمن می‌تواند کورتیزول خیلی زیادی را تولید کند. کورتیزول هورمونی است که اشتها را زیاد کرده ومنجر به پرخوری می‌شود. همچنین، فشار روانی، غذا خوردن راحت را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد.
مداخله
اعضای خانواده‌ی خود را جهت آرام بودن درطول زندگی‌شان تشویق کنید. حتی 10 دقیقه هم اهمیت دارد.( آن را حساب کنید). مانند مشغول کردن خود با مجله‌ها، نشستن و صحبت کردن یا قدم زدن با آرامش وهر آنچه که به شما کمک می کند تا مکث کرده و حالت خود را تغییر دهید.
کمبود خواب
کم شدن خواب می‌تواند هرکسی را خسته و دمدمی کند. همچنین، این مورد باعث کندی سوخت وساز و افزایش اشتها، خطر پرخوری، انتخاب غذاهای ناسالم و منفعل شدن فرد می‌شود.
مداخله
همه را به خواب به موقع در رختخواب عادت دهید. کارهای روزانه‌ی خود، مثل خواندن کتاب و زمان خواب را به درستی مرتب کنید. برای هرسنی این میزان خواب جایز است:
بچه های 6 ساله و کوچکتر← 11 تا 13 ساعت
دبستانی ها ← 10 یا 11 ساعت
نوجوانان ← 8 تا 10 ساعت
بزرگسالان ← 8 ساعت و یا کمتر
مشکلات مالی
هنگامی که شما درمورد مسائل مالی استرس زده هستید، بچه شما هم می‌تواند چنین باشد. این مورد کاملا امکان پذیر است، چون آنها ممکن است هزینه‌های اضافی و فوق العاده فیلم‌های مورد علاقه یا کفش‌های جدید خود را ازدست بدهند. اما برای بچه‌های کوچکتر این‌طور به نظر می‌آید که گویا چیزی اشتباه است.
مداخله
درمورد نگرانی‌های روزانه، پذیرا باشید، اما شادمان بمانید. شاید درایام تعطیلات امسال، مسافرت بیرون از شهر نداشته باشید، اما اجازه دهید که بعضی چیزهای سرگرم کننده دراطراف شهر برنامه‌ریزی شود. اجازه دهید که بچه‌های‌تان بدانند که همه چیز در درازمدت درست و رو به راه می‌شود.
والدین جنگجو
زمانی که پدرو مادر با هم نزاع دارند، بچه‌ها دچار تنش می‌شوند. این مسئله مخصوصا در مورد بچه‌هایی با سن 10 سال یا کوچکتر مهمتر جلوه می‌کند چراکه حس امنیت‌شان هنوز به محیط خانه بستگی دارد.
مداخله
اگر بچه‌ی شما ازشنیدن بحث بین شما وهمسرتان دچارآشفتگی شد، آن را شناسایی کنید. به او یادآوری کنید که هرکسی بعضی وقت‌ها بحث وجدل می‌کند. مهم این است که آن را تمام کنید.
تاکیدهای والدین
وقتی که بچه‌تان می‌بیند که با استرس دست و پا می زنید، آنها نیز یاد می‌گیرند ازهمان طریق به استرس واکنش نشان دهند. یعنی از واکنش شما تقلید می‌کنند.
مداخله
به فرزندتان‌تان نشان دهید که چگونه می‌توانند ازطریق یک روش سالم، با استرس خود مواجه شوند. زمان‌هایی را که احساس بی‌قراری می‌کنید، شناسایی کرده و موضوعی را برای آرام کردن خود بسازید و از خودتان مراقبت نمایید. ( مثلا وقتی بچه‌ها تلویزیون نگاه می کنند، شما هم احساس بهتری خواهید داشت).
دوستان
زمانی که بچه‌ها به سن 3 یا 4 سالگی می‌رسند، بسیاری از ارزش‌های‌شان را برمبنای دوستانشان پایه‌ریزی می‌کنند.
مداخله
خطوط ارتباطی بین خود را باز کنید تا ببینید که چه چیزی در زندگی اجتماعی‌شان رخ می‌دهد. اگر ناراحتی شدید یا کناره‌گیری اجتماعی را مشاهده کردید، حتما با یک متخصص بهداشت صحبت کنید.
مدرسه
درجامعه رقابتی ما، هربچه‌ی کوچکی می‌تواند در زمینه‌هایی همچون خوب عمل کردن در کلاس درس یا برنده بودن و حفظ جایگاه خود در ورزشها و فعالیت‌ها نگران شود.
* به بچه تان کمک کنید تا فعالیت‌هایی را که او در آنها برتری دارد یا از آنها لذت می‌برد، پیدا کند و کاری کنید که سخت‌تر تلاش نماید، تمرین انجام دهد وموفقیت‌های کوچک را هم برایش جشن بگیرید. برای تکالیف مدرسه به بچه‌ی‌تان کمک کنید که منظم باشد. مثلا کارهایش را هفتگی برایش لیست کنید و آن را بررسی نمایید. بنابراین، آنها هم می‌بینند و احساس کمال می‌کنند.
خستگی
بچه‌ها ساختار و تحریک را طلب می کنند. بنابراین، اگر بعد ازمدرسه هیچ کاری نباشد که انجام دهند، این موضوع آنها را بی‌قرار می‌کند. بنابراین، آنها انتخابهای محدودی را تا پایان برای خود می‌سازند. مثل خوردن هله هوله و صرف مدت زمان زیاد برای بازی‌های رایانه ای یا تماشا کردن تلویزیون.
* یک برنامه بعد از مدرسه و فعالیت‌های جسمانی منظم برای 1 ساعت در روز یا برای بعضی روزها، می‌تواند فقط یک ساختار کافی فراهم نماید تا زمان آزاد سالمی را برای بچه‌ها درعصرها عرضه کند.
غذا خوردن نامنظم
حذف کردن وعده‌های غذایی یا جابه‌جا کردن آنها با خوراک‌های جزیی مانع حفظ انرژی برای بچه‌ها درتمام طول روز می‌شود. همچنین این مسئله می‌تواند منجر به افزایش شدید وزن شود.
3 وعده غذایی و 2 میان‌وعده را در طول روز برای اغلب اعضای خانواده قرار دهید. به علاوه، مطالعات نشان می‌دهد زمانی که بچه‌ها با اعضای خانواده چندین روز درهفته غذا می‌خورند، گرایش پیدا می کنند که شادترباشند و نیز سالم‌ترغذا بخورند.
تغییرات درکارهای روزانه خانه
بچه‌های کمتر از 6 سال هنوز نمی‌توانند درمورد استرس‌ها صحبت کنند. آنها وقتی احساس کنند کاری نادرست است، فقط در رفتارهای بیرونی خود بروزمی‌دهند. هر تغییری در کارهای روزمره ( یک مدرسه جدید، یک انتقال، یک شغل جدید برای والدین ) و نیز تاکیدهای بیش از حد والدین یا خواهر وبرادرها، می‌تواند دنیایشان را درهم و برهم کند.
مداخله
تشریفات روزانه‌ی اندکی داشته باشید. وعده‌های غذایی را در زمان‌های بخصوصی صرف کنید یا یک زمان قصه گفتن ثابت داشته باشید و ... . این مقدار زیادی از زمان را حفظ می‌کند. زیاد تلویزیون نگاه کردن یا بازی کردن با رایانه به مدت طولانی اثرات سوء دارند. به علاوه، زمان تلویزیون نگاه کردن زیاد، اغلب منجربه مصرف میان وعده‌های بی‌اساسی می‌شود. زمان نگاه کردن به صفحه نمایش را محدود کنید. و اجازه ندهید اعضای خانواده درمقابل تلویزیون غذا بخورند چون این امر، هشیاری در مورد میزان غذای مصرفی، احساس سیری و ارتباطات خانوادگی را کاهش می‌دهد.
وظایف چند گانه
نوجوانان ممکن است وقتی به دوستانشان پیامک می‌دهند، به موسیقی گوش می‌دهند و همه تکالیف‌شان را به یکباره انجام می‌دهند، آرام و شاد به نظر برسند، اما وظایف چندگانه، خسته کننده‌تر و استرس آمیزتر از آن چیزی است که فکرمی‌کنید.
مداخله
با نوجوانانتان در مورد تمرکزکردن برروی یک فعالیت دریک زمان واینکه چگونه برای انجام دادن آن دست به انتخاب بزند، صحبت کنید. همچنین، این فرصت بزرگی است که به آنها کمک می‌کند زمان اضافی برای تماشای صفحه نمایش را کاهش دهند.
