والدین همیشه سعی دارند تا فرزندان خود را به نحو احسن تربیت کنند. از اینرو والدین تلاش خود را برای تربیت فرزندان خود از همان دوران نوزادی آغاز می کنند.
یکی از نگرانی های خانواده هاُ انحراف کودکان از رفتارهای صحیح و مورد پسند خانواده است. به طور معمول هیچ والدینی علاقه ای ندارد تا کودک او حتی در کوچکترین موارد نیز به او دروغ بگوید با موضوعی را از او مخفی کند.
به طور معمول کودکان گاهی دروغ می گویند، اما آن ها در ابتدا حتی معنی دروغ گفتن را هم نمی دانند و تنها چیزی را که به فکرشان می آید بیان می کنند، اما اگر کودکان دریابند که دروع گفتن آن ها باعث می شود تا از مشکل پیش رو رهایی یابند یا با دروغ گفتن توجه افراد را به خود جلب می کنند، این کار را ادامه می دهند و برای آن ها تبدیل به یک عادت می شود.
به همین دلیل واکنش والدین در هنگام شنیدن دروغ از کودکان خیلی اهمیت دارد، زیرا اگر واکنش صحیح باشد می تواند کودکان را به سمت صدافت داشتن سوق دهد، در غیر این صورت واکنش های نادرست سبب می شود تا کودکان به شمت دروغ گفتن تمایل پیدا کنند.
به کودک خود نشان دهید که از شنیدن واقعیت بیشتر شاد می شوید
اگر کودک شما به این دلیل دروغ می گوید که می خواهد دچار دردسر یا مشکل نشود یا حتی با گفتن دروغ می خواهد شما (پدر یا مادر خود) را شاد کند، سعی کنید طوری رفتار کنید که نشان دهید از دروغ وی غمگین شده اید و از او حمایت کنید که در صورت گفتن واقعیت دچار مشکل نمی شود. باید به کودک خود نشان دهید که دروغ او را دچار مشکل می کند و شما را غمگین می سازد و باید به او اطمینان دهید که راستگویی برای شما خیلی اهمیت دارد.
والدین باید بدانند که راستگویی را باید از همان زمان کودکی به فرزندان خود آموزش دهید، به کودک خود بگویید دروغگویی باعث می شود تا آن ها از دوستان خود فاصله بگیرند و مردم و اطرافیان به ادم دروغگو اعتماد نمی کنند.
به کودک خود هشدار دهید
زمانی که مطمئن هستید کودکتان چیزی را از شما مخفی می کند و به شما دروغ می گوید، او را دروغگو خطاب نکنید، بلکه به طور قاطع به او هشدار دهید. برای مثال بگویید حرف او را در این زمینه شنیدید اما یک شانس دیگر به او می دهید تا بیشتر فکر کند که جریان چگونه رخ داده است و اگر چیزی را که برای شما تعریف می کند مشابه واقعیت نباشد، عواقب و نتیجه خوبی برای او نخواهد داشت.
راستگویی کودک را مورد تشویق و تحسین قرار دهید
همانطور که زمانی متوجه می شوید کودک شما دروغ گفته باید نارحتی خود را از این رویداد نشان دهید، زمانی نیز که متوجه می شوید فرزندتان راست گفته و واقعیت را از شما پنهان نکرده باید اون را مورد تحسین قرار دهید. باید دقیت داشته باشید که این تحسین به گونه ای نباشد که وی را به انجام کارهای خطا سوق دهد. برای مثال اگر کودک شما ظرفی را شکست و شما از او سوال کردید که کی این ظرف را شکسته است؟ و او پاسخ شما را با راستگویی داد، باید به او بگوییی که من می دانم چقدر گفتن اینکه این ظرف را من شکاندم برای تو سخت بوده، اما من خوشحالم که این موضوع را با من در میان گذاشتی و مسوولیت کاری که کردی را قبول کرده ای. در نهایت از او بخواهید تا چگونگی رخداد را برای شما توضیح دهد و سعی کنید بدون واکنش و عصبانیت به حرف های کودک خود گوش دهید .
دروغگویی مکرر کودکان را جدی بگیرید
اگر دروغگویی برای کودک شما خیلی عادی شده است و یکی از عادت های او به حساب می آید، نباید بدون توجه از کنار آن گذشت. اگر تمام راه های ممکن برای تشویق کودک به راستگویی را امتحان کرده اید ولی هیچ نشانی از تغییر در کودک خود نمی بینید، باید به مشاور یا روانشناس کودک مراجعه کنید. زیرا اگر دروغگویی در کودک را در این دوران درمان نکنید، این عادت در طول زندگی از فرزندتان دور نخواهد شد و می تواند مشکلات زیادی را برای شما یا برای خود وی ایجاد کند.
