بیماری های پوستی دستگاه تناسلی خارجی زنان + روش های درمانی

خارش و سوزش ناحیه تناسلی آزاردهنده است. بروز راش یا بثورات پوستی واژینال به دلیل واکنش های آلرژیک، بیماری های منتقله جنسی و به هم خوردن تعادل قارچ ها یا باکتری ها در اطراف واژن است. این واکنش های پوستی به ندرت خطرناکند و به راحتی درمان می شوند .

اگر در ناحیه تناسلی خود یک چیز غیرعادی پیدا کرده‌اید، وحشت نکنید. جوش، زگیل یا هر برآمدگی در ناحیه تناسلی یا اطراف آن، به خودی خود به این معنی نیست که شما یک مشکل جدی در سلامتی پوست آن ناحیه دارید. توده‌ها و برجستگی‌ها می‌توانند در اثر موارد مختلفی ایجاد شوند، بسیاری از آن‌ها کاملاً خوش‌خیم هستند. وجود برجستگی‌هایی در اندام تناسلی می‌تواند معنای زیادی داشته باشد، از مواردی مانند جوش یا موی زیر پوست گرفته تا سرطان و هر چیز دیگری که در این بین می‌توانید وجود داشته باشد. دانستن اندکی اطلاعات در این ‌باره می‌تواند کمک بسیاری زیادی به شما کند. اگر متوجه چیزی شده‌اید که قبلاً هرگز ندیده‌اید و نمی‌توانید آن را تشخیص دهید، بهتر است که در صورت نیاز به درمان، توسط پزشک معاینه شوید.

 

زگیل‌های تناسلی در مقایسه با ضایعات پوستی

ضایعات پوستی یا تگ‌های پوستی (skin tags) در ناحیه‌ی دستگاه تناسلی و زگیل‌های تناسلی دو بیماری شایع پوستی هستند. ممکن است به دلیل جایی که رشد می‌کنند و ظاهری که دارند، برخی آن‌ها را با یکدیگر اشتباه بگیرند. ضایعات پوستی در ناحیه‌ی دستگاه تناسلی، توده‌ای پوستی گرد و نرم است که روی ساقه و پایه‌ای ایجاد می‌شود. آن‌ها شبیه بادکنک‌های ریز و باد شده هستند. البته این ضایعات مضر یا سرطانی نیستند، اما ممکن است آزار دهنده و تشدید شدنی شوند، به خصوص اگر روی لباس‌ها گیر کنند یا در حین رابطه مالش داده شوند. زگیل‌های تناسلی ضایعات یا برجستگی‌هایی هستند که به صورت صاف هستند یا کمی از روی سطح پوست برجسته شده‌اند. آن‌ها معمولاً در هنگام لمس کردنشان، زبر یا ناهموار احساس می‌شوند و ممکن است شبیه گل‌کلم باشند.

مانند تگ‌های پوستی، زگیل‌های تناسلی نیز خطرناک یا سرطانی نیستند، اما نشانه‌ای از عفونت هستند که برای جلوگیری از شیوع این عفونت، درمان لازم است. اگر می‌خواهید درباره چگونگی این برجستگی‌ها، علت ایجاد آن‌ها و نحوه درمان آن‌ها بیشتر بدانید .

هم ضایعات و تگ‌های پوستی و هم زگیل‌ها می‌توانند به صورت یک برآمدگی ایجاد شوند و یا به صورت خوشه‌ای رشد کنند. به مرور زمان ممکن است تگ‌ها یا زگیل‌های بیشتری در همان منطقه ظاهر شوند. این ناهمواری‌ها معمولاً کوچک هستند که این ممکن است شناسایی آن‌ها را دشوارتر کند، اما تفاوت‌های ظاهری واضحی بین این دو وجود دارد که ممکن است شناختن عارضه‌ای را که بر روی پوستتان دارید، آسان‌تر کند.

 

ضایعات پوستی در ناحیه‌ی تناسلی

ضایعات پوستی ناحیه‌ی تناسلی، فیبرومای بافت نرم یا توده‌های کوچک و گوشتی هستند. آن‌ها بر روی ساقه‌ها یا “دانه‌های ” ریزی از سطح پوست شما بیرون می‌زنند. وقتی آن‌ها را فشار بدهید، نرم هستند و باید به راحتی خم شوند. اگرچه بیشتر ضایعات پوستی کوچک هستند، اما برخی از آن‌ها می‌توانند به اندازه‌ی پاک‌کن سر مداد باشند. بعضی از افراد ممکن است دچار یک ضایعه‌ی پوستی به اندازه‌ی یک دانه انگور یا حتی یک انجیر شوند.

ضایعات پوستی به سرعت پیشرفت می‌کنند، اما به ندرت پس از اولین مراحل رشد به رشد خود ادامه می‌دهند؛ به عبارت دیگر، آن‌ها با گذشت زمان تغییر زیادی نمی‌کنند. ممکن است یک ضایعه یا تگ پوستی از رنگ گوشتی به قهوه‌ای روشن‌تر تا قهوه‌ای تیره تبدیل شود. این تغییر رنگ معمول است و معمولاً جای نگرانی ندارد.

ضایعات پوستی بسیار شایع هستند. آن‌ها معمولاً روی گردن، زیر بغل یا بین چین‌های دیگری در پوست نواحی بدن ایجاد می‌شوند. آن‌ها همچنین می‌توانند در کشاله ران یا دستگاه تناسلی شما ایجاد شوند. تگ‌های پوستی در ناحیه‌ی واژن کمتر شایع است. این به دلیل طبیعت مرطوب واژن است. بیشتر ضایعات پوستی بر اثر اصطکاک به وجود می‌آیند و محیط مرطوب از این امر جلوگیری می‌کند. البته با این وجود ضایعات پوستی ممکن است در ناحیه شرمگاه یا لب‌های آن ناحیه ایجاد شوند.

 

زگیل تناسلی

زگیل‌های تناسلی برجستگی‌هایی مسطح یا کمی برآمده بر روی سطح پوست هستند. زگیل‌ها می‌توانند در سراسر بدن رشد کنند، اما زگیل‌های دستگاه تناسلی در ناحیه‌ی شرمگاه، واژن، فرج، آلت تناسلی مردانه یا مقعد ظاهر می‌شوند.

زگیل‌های تناسلی ممکن است به رنگ گوشتی باشد و یا تفاوت زیادی یا رنگ پوست شما داشته باشند و می‌توانند قهوه‌ای یا صورتی‌رنگ نیز باشند. رنگ زگیل ممکن است با گذشت زمان تغییر کند. زگیل‌های تناسلی می‌توانند کمتر شوند و از بین بروند و فقط در یک نقطه دیگر دوباره ظاهر می‌شوند. با از بین رفتن زگیل‌ها، رنگ پوست ممکن است به حالت طبیعی برگردد.

قسمت سطح زگیل‌های تناسلی هنگام لمس ممکن است ناهموار یا زبر به نظر برسد. آن‌ها اغلب به صورت ” گل‌کلمی شکل ” ظاهر می‌شوند. زگیل‌های تناسلی ممکن است به صورت یک ناهمواری و برآمدگی ظاهر شوند، یا می‌توانند به صورت خوشه‌های دانه دانه‌ای کوچک رشد کنند. زگیل‌های بیشتری ممکن است با گذشت زمان ظاهر شوند.

 

چه عواملی باعث بروز این برآمدگی‌ها می‌شوند و چه کسانی بیشتر در معرض خطر ابتلا به این عارضه هستند؟

اگرچه برجستگی‌های به وجود آمده بر روی پوست اغلب به خاطر ظاهر فیزیکی مشابهی که با دارند، با یکدیگر اشتباه گرفته می‌شوند، اما علت آن کاملاً متفاوت است.

 

ضایعات و تگ‌های پوست ناحیه‌ی تناسلی

تقریباً نیمی از افراد بزرگ‌سال حداقل دچار یک ضایعه‌ی پوستی در زندگی خود می‌شوند، اما این ضایعات پوستی علت مشخصی ندارند. چندین عامل می‌تواند خطر ابتلا به آن‌ها را افزایش دهد.

 

شایع‌ترین عوامل خطر برای ایجاد ضایعات پوستی در ناحیه‌ی تناسلی عبارت‌اند از:

اصطکاک. تماس پوست با پارچه‌ی لباس یا لباس زیر می‌تواند باعث ایجاد ضایعات پوستی شود. مالش مکرر بین لباس و پوست می‌تواند پوست ظریف ناحیه تناسلی را تحریک کرده و باعث بروز این توده‌ها و ضایعات کوچک شود. اصطکاک ناشی از رابطه جنسی نیز ممکن است باعث ایجاد این ضایعات پوستی در ناحیه‌ی تناسلی شود.

بارداری. تغییرات به وجود آمده در سطح هورمونی در دوران بارداری می‌تواند خطر شما را در ابتلا به ضایعات افزایش دهد. زگیل‌ها در دوران بارداری می‌توانند به سرعت رشد کنند.

چاقی. افرادی که دارای اضافه وزن یا چاقی هستند بیشتر در معرض بروز ضایعات پوستی قرار می‌گیرند. وزن اضافی باعث افزایش سطح و اصطکاک پوست یا پوست می‌شود و این امر باعث می‌شود تا مناطق بیشتری به وجود آورد که ضایعات پوستی می‌توانند در آن نواحی رشد کنند.

دیابت نوع ۲٫ ضایعات پوستی می‌توانند نشانه‌ای از دیابت نوع ۲ یا بالا بودن سطح انسولین باشند.

سن. ضایعات پوستی بیشتر در افراد ۶۰ سال به بالا دیده می‌شود.

ژنتیک. اگر در خانواده‌تان، فردی را دارید که دارای ضایعات پوستی می‌باشد، احتمال اینکه خود شما نیز دچار این عوارض شوید بیشتر خواهد بود.

 

زگیل تناسلی

برخلاف ضایعات پوستی در ناحیه‌ی تناسلی، پزشکان دقیقاً می‌دانند که چه عواملی باعث ایجاد زگیل تناسلی می‌شود: عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV .(HPV نوعی عفونت مقاربتی بوده و بسیار مسری است.

بیش از ۱۰۰ نوع ویروس HPV شناسایی شده است. از این تعداد، ۴۰ مورد ناحیه تناسلی را آلوده می‌کنند و دو مورد آن‌ها مسئول ایجاد زگیل‌های تناسلی هستند. HPV بسیار شایع است. تقریباً نیمی از افرادی که از فعالیت جنسی دارند، به نوعی به HPV مبتلا می‌شوند. اگرچه، این ویروس ممکن است علت بروز زگیل باشد یا نباشد. اگر منجر به بروز زگیل شده باشد، ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشد تا ظاهر زگیل‌ها معلوم شود.

 

دیگر ضایعات پوستی که با زگیل تناسلی اشتباه می‌شوند

پس در صورت بروز ضایعاتی بر روی پوستتان، بهتر به پزشک مراجعه کنید تا آن را چک کند؛ اما قبل از اینکه در مورد هرکدام از آن‌ها ترس و نگرانی داشته باشید، درباره انواع ناهمواری‌هایی که ممکن است بر روی پوست ظاهر شود، اطلاعاتی کسب کنید.

 

پاپول مرواریدی

پاپول مرواریدوار آلت تناسلی – Hirsyers coronae glandis- (همچنین به عنوان “پاپیلوم هیرسوتوئید” و “پاپول مرواریدی” شناخته می شود) برجستگی های کوچکی هستند که ممکن است در لبه ی کلاهک و سر آلت تناسلی مردانه ایجاد شود. آنها یک تغییر آناتومیکی بی ضرر هستند. پاپول ها اگرچه گاهی اوقات با عفونت HPV اشتباه گرفته می شوند ، اما از طریق آمیزش منتقل نمی شوند و مسری نیستند.

پاپول ها به صورت یک یا چند ردیف از دانه‌های ریز و کوچک، به شکل مرواریدی یا گوشتی، صاف و یا با سر گنبدی شکل ظاهر می شوند که به صورت محیطی اطراف تاج آلت یا حفره گلوبوس را احاطه کرده اند. اندازه آنها ممکن است از کمتر از ۱ میلی متر تا ۳ میلی متر باشد. از سال ۱۹۹۹، مطالعات مختلفی صورت گرفته است که میزان بروز این عارضه را از ۸ تا ۴۸ درصد از کل مردان تخمین زده است. مطالعات نشان می دهد که این عارضه بیشتر در مردان جوان و کسانی که ختنه نشده اند رخ می دهد. آنها در ۳۳٫۳٪ از مردان ختنه نشده و ۷٫۱٪ در مردان ختنه شده ظاهر می شوند.

پاپول مرواریدی آلت تناسلی گاهی اوقات به عنوان باقی مانده های دانه دانه ای از دانه های خار مانند در آلت تناسلی توصیف می شود، برآمدگی های حساسی که در همین محل در سایر پستانداران وجود دارد. در گونه هایی که ظاهر خارهای آلت تناسلی کاملا باقی می مانند، این خارها باعث لذت جنسی و ارگاسم سریعتر می شوند.

به همین صورت، پاپیلوماتوز وستیبولار یا فرجی یا “hirsyers papillaris vulvae”، در زنان رخ می دهد و به همین ترتیب می تواند به عنوان نوعی از عفونت HPV سوء تعبیر شود. مانند hirsyers papillaris genitalis، این یک تغییر طبیعی در آناتومی انسان است

 

پاپیلوماتوز وستیبولار

پاپیلوماتوز وستیبولار با برآمدگی های ریز و کوچک، براق و به رنگ پوست روی ناحیه ی فرج بانوان، یعنی همان قسمت خارجی واژن است ظاهر می شود. این دانه ها یا پاپیلها به صورت یک خط یا به صورت تکه های متقارن بر روی لبه‌های کوچک – چین های داخلی کوچکتر در فرج – در دو طرف فرج رخ می‌دهند. آنها همچنین می توانند در ناحیه ی وستیبولا، یعنی دهانه و ورودی واژن که توسط لبه‌های کوچک احاطه شده است، رخ دهند.

این دانه های پاپیلا می‌توانند به صورت برآمدگی های صاف، گرد و یا برآمدگی های انگشت مانندی باشند. قطر آنها به ۱-۲ میلی متر می رسد، رشد آنها کند است و سبب تحریک درد نمی شوند.

اکثر پزشکان فکر می کنند این وضعیت غیر معمول، یک تغییر در آناتومی نرمال فرج است، نه یک ناهنجاری یا بیماری. نکته ی مهم در این باره این است که پاپیلوماتوز وستیبولار یک بیماری مقاربتی (STD) نیست. امکان ندارد که فردی این بیماری را از فردی دیگر بگیرد یا به دیگری منتقل کند. بحث های زیادی درمورد این که آیا پاپیلوماتوز وستیبولار توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، ویروس مرتبط با سرطان دهانه رحم ایجاد می شود یا نه وجود دارد. اما اکثر مطالعاتی که با منبع معتبری صورت گرفته اند، اکنون نشان می دهد که این درست نیست. چندین پزشک و کارشناس تصور می کنند که در صورت ابتلا به پاپیلوماتوز وستیبولار احتمال ابتلا به HPV در شما بیشتر می شود، اما شواهد خوبی برای این نظریه وجود ندارد.

پاپیلوماتوز وستیبولار به اثر داشتن رابطه جنسی یا بهداشت نامناسب ایجاد نمی شود. اگرچه، تمیز نگه داشتن ناحیه واژن ممکن است به بدتر شدن آن کمک کند. اگر از صابون با اسکراب خشن استفاده می کنید که با آن روی این دانه ها را به شدت بمالید، ممکن است آنها بدتر شوند.

 

جوش‌های مربوط به قاعدگی

یکی از انواع متداول برآمدگی‌ها در ناحیه تناسلی، جوش‌های واژن یا فرج یا انسداد غدد چربى پوست است. “این جوش‌ها مانند جوش‌هایی که در سایر قسمت‌های بدن ظاهر می‌شوند، منجر به ایجاد دانه‌ها یا برجستگی‌های ناراحت کننده‌ای می‌شود که معمولاً به صورت سرسفید نمایان می‌شوند.” اگرچه گاهی اوقات، آن‌ها می‌توانند به صورت یک برجستگی سخت در زیر پوست احساس شوند.

جوش‌های ناحیه‌ی تناسلی ممکن است در واقع مربوط به شروع زمان قاعدگی شما باشند و به دلیل رشد باکتری در اطراف واژن، منجر به آلودگی فولیکول‌های مو می‌شوند. این عارضه به خاطر یک بیماری مقاربتی (STI) ایجاد نمی‌شود و نباید با همان اسکراب یا مواد شستشو دهنده‌ای که از آن‌ها بر روی جوش‌های صورت استفاده می‌کنید، درمان شوند. حمام گرم و داشتن بهداشت مناسب هنگام لمس کردن آن‌ها (و فشار ندادن و خالی نکردن) به بهبود آن‌ها کمک می‌کند. (شیو نکردن یا اپیلاسیون نیز خطر ابتلا به آن‌ها را به حداقل می‌رساند.)

کیست

کیست‌ها برجستگی یا برآمدگی‌های کروی‌ کوچک زرد رنگی هستند که به طور مبهمی سفت و جامد به نظر می‌رسند و احساس می‌شوند. چند نوع کیست مختلف وجود دارد که می‌تواند در اطراف دستگاه تناسلی شما ظاهر شود. “برجستگی‌های روی پوست می‌توانند کیست‌های پوستی باشد، مانند کیست‌های انکلوزیونی اپیدرم یا تومورهای بافت چربی به نام لیپوما.

کیست‌های چربی در هر جایی که ظاهر شوند، توده‌هایی مضر از مایعاتی هستند که در اثر انسداد غده چربی ایجاد می‌شوند، در حالی که کیست‌های غده بارتولین (Bartholin’s) روی لب‌های فرج تشکیل می‌شوند و کیست‌های عده‌ی لنفی اسکینی در اطراف مجرای ادرار ظاهر می‌شوند. کیست‌ها معمولاً مشکلی ایجاد نمی‌کنند مگر اینکه عفونی شوند. شما و پزشک متخصصتان خود می‌توانید بهترین گزینه را برای کنترل این برآمدگی‌های ایجاد شده در ناحیه‌ی تناسلی پیدا کنید.

 

تب‌خال تناسلی

تب‌خالی که در ناحیه‌ی تناسلی ظاهر می‌شود (هرپس سیمپلکس نوع ۲) نوعی عفونت مقاربتی است که افراد زیادی دچار آن می‌شوند این عارضه می‌تواند باعث ایجاد ضایعات تب‌خالی، زخم‌های قرمز، دردناک و احتمالاً خارش‌دار در دستگاه تناسلی شود. (هرپس سیمپلکس نوع ۱ هرپس دهانی است که باعث ایجاد تب‌خال در اطراف دهان می‌شود).

اگر برآمدگی‌هایی بر روی پوست این ناحیه ظاهر شود که احساس خارش و سوزش دارند، احتمالاً عفونت هرپس سیمپلکس است. هرپس سیمپلکس محدود به خود فردی می‌باشد که دچار آن شده است و حدود هفت تا ۱۰ روز بعد از بین می‌رود. ممکن است زخم‌ها پس از بهبود دوباره ظاهر شوند، بنابراین در این شرایط باید به پزشک یا متخصص زنان مراجعه کنید تا در مدیریت علائم با استفاده از کرم‌های موضعی و داروهای خوراکی به شما کمک کند.

اغلب اوقات، عفونت‌های هرپس سیمپلکس تشخیص داده نمی‌شود زیرا بیمار این احساس را دارد و فکر می‌کند که این یک عفونت قارچی است و آن را با داروهای بدون نسخه‌ای که برای درمان عفونت قارچی از داروخانه‌ها به‌صورت آزاد تهیه می‌کند، درمان می‌کند.” هفت روز بعد، علائم از بین رفته و بیمار تصور می‌کنند که مشکل او واقعاً به عفونت قارچی ربط داشته است. اگر زخم یا خارش مداوم دارید و به نظر نمی‌رسد که بتوانید آن را برطرف کنید، ممکن است آزمایش هرپس سیمپلکس به شما کمک کند. در حالی که تب‌خال فعال دارید، پرهیز از مقاربت یا استفاده از روش‌های جلوگیری مانند کاندوم، برای جلوگیری از آلوده شدن همسرتان، بسیار مهم است.

 

موهای باقی‌مانده در زیر پوست و عفونت کردن و آلوده شدن فولیکول‌های مو

متداول‌ترین نوع برجستگی‌هایی که در ناحیه‌ی تناسلی ایجاد می‌شود، فولیکولیت (عفونت فولیکول مو) است که بیشتر به دلیل کشیدن تیغ اصلاح بر روی موها ایجاد می‌شود. این زمانی است که فولیکول مو باکتری‌هایی را دریافت می‌کند و باکتری‌ها وارد آن می‌شوند و این باعث تحریک و التهاب می‌شود.” همچنین ممکن است مویی در زیر پوستتان رشد کرده باشد که شبیه به مورد اول است، یعنی شبیه به جوش‌های قرمز و ملتهب.

به طور کلی موهای زیر پوستی و آلوده شدن فولیکول مو (فولیکولیت) در افرادی رخ می‌دهد که ناحیه لگن خود را اصلاح می‌کنند. اگر این اتفاق افتاد، پزشکان توصیه می‌کند که برای مدتی موهای آن ناحیه را دوباره اصلاح نکنید، موها را از نظر داشتن عفونت بررسی کنید و مراقب محرک‌های احتمالی ناشی از روش‌ها و موادی که برای اصلاح استفاده می‌کنید، باشید.

 

زخم‌های درماتیت (اگزما)

زخم‌های درماتیت یا اگزما، زخم‌ها یا دانه‌های پوستی همراه با خارش و ناراحتی هستند. بروز این عارضه‌ها بسیار نادر است: درماتیت بیشتر باعث ایجاد بثورات پوستی می‌شود تا زخم‌هایی که احتمالاً در اثر خارش تهاجمی ایجاد می‌شود. درماتیت ناحیه‌ی تناسلی می‌تواند بر اثر انواع مختلف مواد تحریک‌کننده‌ی پوستی، از ژل‌های شستشوی بدن و محصولات بهداشتی گرفته تا انواع خاصی از لباس زیر، ایجاد شود. درمان این زائده‌ها بیشتر شامل کرم‌های موضعی، آنتی‌هیستامین خوراکی و یا توصیه‌هایی در مورد تغییر برخی کارهای معمول برای کاهش استفاده از مواد تحریک‌کننده است.

 

مولوسکوم کانتوژیوزوم

مولوسکوم کانتوژیوزوم (Molluscum contagiosum) یا زگیل آبکی یک بیماری پوستی مسری است که غالباً از طریق رابطه جنسی منتشر می‌شود (اما نه همیشه). این بیماری باعث ایجاد توده‌های کوچک و مومی شکل می‌شود که اغلب دارای یک تورفتگی در قسمت بالا هستند. “مولوسکوم کانتوژیوزوم در بسیاری از موارد شبیه به زگیل‌های تناسلی به نظر می‌رسد و این بیماری نیز ناشی از عفونت ویروسی است.”

آن‌ها مضر نیستند، اگرچه بیشتر در افرادی ظاهر می‌شوند که سیستم ایمنی بدن آن‌ها به خطر افتاده و ضعیف شده است. برخی افراد ترجیح می‌دهند در مورد آن‌ها کاری انجام ندهند، اما شما می‌توانید آن‌ها را به یک پزشک متخصص نشان دهید تا آن‌ها را بردارد یا با استفاده از داروهایی آن را برطرف کنید که اگر علائم بخصوص شما شامل خارش اطراف توده‌ها باشد، درمان دارویی گزینه خوبی خواهد بود.” در صورت عدم درمان، مولوسکوم کانتوژیوزوم می‌تواند از شش ماه تا چهار سال دوام بیاورد و این می‌تواند برای شما دلیلی خوبی باشد که به سراغ درمان آن‌ها بروید.

 

آنژیو کراتوم

آنژیو کراتوم ( غده‌ای که از رگ‌های خونی و لنفاوی تشکیل شده)، خوشه‌های کوچکی از عروق خونی قرمز و یا بنفش رنگ هستند که به صورت یک توده‌ای در آمده‌اند که کمی شبیه گیلاس است. این‌ها توده‌های کوچک پوستی با رگ‌های خونی باز شده هستند که در نگاه اول می‌توانند بسیار خطرناک و هشدار دهنده به نظر برسند. اگرچه، آن‌ها کاملاً خوش‌خیم هستند. آن‌ها معمولاً در فرج یا واژن ظاهر نمی‌شوند، اما در صورت بروز آن‌ها در این نواحی، علامت بدی نیست و برداشتن آن‌ها کاملاً انتخاب شماست که از طریق درمان‌هایی همچون فریز کردن، بریدن یا تراشیدن، انجام می‌گیرد.

 

سرطان مهبل یا فرج

سرطان مهبل یا سرطان واژن (Vulvar cancer) ممکن است به صورت یک توده، زخم باز یا خال خونی ظاهر شود که بیشتر با خارش مداوم، لکه‌های تیره و برجسته‌ی روی پوست، ترشح همراه با خونریزی و درد یا حساسیت همراه است.

باید بدانید که سرطان مهبل بسیار نادر است. این بسیار غیرمعمول است که برجستگی‌هایی که در دستگاه تناسلی ظاهر می‌شوند، بتوانند نشانه‌های اولیه‌ای از پیش سرطان یا سرطان باشند. وجود یک توده به احتمال زیاد به دلایل دیگری می‌باشد، بنابراین اولین قدم شما نباید معطوف شدن به بدترین حالات ممکن باشد.

سرطان مهبل اغلب با استفاده از جراحی، به‌علاوه‌ی رادیوتراپی و شیمی‌درمانی درمان می‌شود و این یک بیماری جدی است، بنابراین اگر به چنین موردی شک دارید، هر چه زودتر به پزشک متخصص خود مراجعه کنید.

 

چگونه این ضایعات پوستی تشخیص داده می‌شوند؟

اگر از خوش‌خیم یا بدخیم بودن توده‌های غیرمعمولی که در ناحیه‌ی دستگاه تناسلی‌تان ظاهر شده‌اند مطمئن نیستید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. اگر مشکوک هستید که این لکه‌های پوستی، زگیل‌های دستگاه تناسلی هستند یا اگر می‌دانید که در معرض ویروس HPV قرار گرفته‌اید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید.

برای تشخیص، پزشک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و ضایعات یا توده‌های روی پوست را بررسی می‌کند. همچنین ممکن است پزشک نمونه‌برداری را برای شما تجویز کند.

برای نمونه‌برداری، پزشک یکی از توده‌ها یا ضایعات را جدا می‌کند و برمی‌دارد. منطقه را فریز می‌کند و این کار اغلب در محیط مطب پزشک انجام می‌شود. او این بافت را به آزمایشگاهی می‌فرستد تا در زیر میکروسکوپ آن را بررسی کنند. تکنسین آزمایشگاه معمولاً می‌تواند بر اساس این ارزیابی بصری، مشکلتان را تشخیص دهد. اگر نتایج مشخص نباشد، پزشک ممکن است آزمایش خون را برای شناسایی سایر علل بالقوه تجویز کند.

 

چگونه این ضایعات پوستی درمان می‌شوند؟

درمان ضایعات پوستی

ضایعات پوستی ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند. تا زمانی که این ضایعات تحریک نشوند یا مشکلی برای شما ایجاد نکنند، ایرادی ندارد که بگذارید در جای خود باقی بمانند و به آن‌ها دست نزنید.

همچنین لازم نیست زگیل‌های تناسلی را درمان کنید. اگر ترجیح دهید که آن‌ها را معالجه نکنید، ممکن است زگیل به طور خود به خود برطرف شود. اگر تصمیم دارید ضایعات پوستی در ناحیه‌ی تناسلی یا زگیل‌های تناسلی را درمان کنید، گزینه‌های درمانی شما اغلب یکسان خواهد بود.

 

این روش‌های درمانی عبارت‌اند از:

کرایوتراپی (سرما درمانی). پزشک شما می‌تواند از نیتروژن مایع بسیار سرد برای فریز کردن (منجمد کردن) ضایعه‌ی پوستی یا زگیل استفاده کند. نیتروژن مایع بافت را از بین می‌برد و پوست با گذشت زمان صاف و بدون برجستگی خواهد شد.

جراحی. پزشک می‌تواند با استفاده از چاقوی جراحی، زگیل‌های تناسلی و ضایعات پوستی را از بین ببرد.

لیزر. اشعه‌ی مستقیم نور می‌توانند ضایعه‌ی پوستی یا زگیل را بسوزانند. وقتی پوست آن قسمت می‌میرد، برآمدگی آن کاهش می‌یابد و رفته رفته صاف می‌شود.

بستن رگ (ligation). پزشک معالج شما می‌تواند طی یک روش برش الکتروجراحی (LEEP)، از یک حلقه سیمی داغ برای بریدن و قطع کردن تگ‌های پوستی یا بافتی از اندام تناسلی استفاده کند.

 

آیا می‌توان از ایجاد این ضایعات پوستی و زگیل‌ها جلوگیری کرد؟

هنوز مشخص نیست که چرا و چگونه ضایعات پوستی ایجاد می‌شوند، بنابراین هیچ راهی شناخته شده‌ای برای جلوگیری از تشکیل آن‌ها وجود ندارد. با این وجود می‌توانید سعی کنید که از زگیل‌های تناسلی جلوگیری کنید. پرهیز از تماس جنسی، مطمئن‌ترین راه جلوگیری از ابتلا به ویروس و ایجاد زگیل‌های تناسلی است.

اگر از نظر جنسی فعال هستید، می‌توانید با رعایت کردن مداوم نکاتی برای داشتن رابطه جنسی ایمن، خطر ابتلا به HPV را کاهش دهید. این به معنای استفاده از کاندوم در هر بار رابطه جنسی است.

همچنین می‌توانید واکسن HPV بزنید. این واکسن به محافظت از شما در برابر رایج‌ترین انواع ویروس HPV، ازجمله انواعی که باعث ایجاد زگیل‌های تناسلی می‌شوند یا خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش می‌دهد، کمک می‌کند. اگرچه این واکسن در درجه اول برای نوجوانان و جوانان توصیه می‌شود، اما اگر بالای ۲۵ سال سن دارید، همچنان می‌توانید این واکسن را بزنید. این واکسن ممکن است هنوز هم از مزایای محافظتی برخوردار باشد. البته برای تصمیم‌گیری آگاهانه‌تر با پزشک خود صحبت کنید.

 

آینده‌ی این مشکلات چگونه است؟

درمان تگ‌ها و ضایعات پوستی و هم زگیل تناسلی بسیار مؤثر است. بااین‌حال، حتی با درمان، هیچ تضمینی وجود ندارد که دیگر ضایعات جدید پوستی ظاهر نشوند.

اگر زگیل تناسلی دارید، درمانی وجود ندارد که ویروس HPV را کاملاً درمان کند. ولی در اکثر موارد سیستم ایمنی بدن شما این ویروس را از بین می‌برد و تا زمانی که سیستم ایمنی شما این ویروس را از بین نبرده این ویروس در بدن شما باقی خواهد ماند، به این معنی که در آینده ممکن است مجدداً زگیل تناسلی را تجربه کنید. نه ضایعات و تگ‌های پوستی ناحیه‌ی تناسلی و نه زگیل‌های تناسلی، بیماری‌های جدی محسوب نمی‌شوند و این برجستگی‌ها سرطانی نمی‌شوند. با این وجود، در صورت مشاهده تغییرات غیرمعمول در ظاهر پوستتان، باید به پزشک مراجعه کنید، تغییراتی همچون خونریزی، تغییر اندازه‌ی تغییر ناگهانی در رنگ.