سندرم تونل کارپال نوعی اختلال عصبی است که در افرادی که بیشتر وقت خود را پشت میز می نشیند و با رایانه کار می کنند رخ می دهد و در زنان سه برابر مردان است. این بیماری دردناک بیشتر مرتبط به شغل می باشد و علت این بیماری قرار دادن مچ دست به مدت طولانی در شرایط نامناسب می باشد.

علت سندرم تونل کارپال

تونل کارپال یک منطقه عبوری عصب ها در مچ دست می باشند که از عصب مدیان مراقبت می کند. عصب مدیان اصلی ترین عصب دست است و تاندون فلکسور است که باعث خم شدن انگشتان ، شست و دیگر بافت های نرم دست مانند رباط ها و عروق خونی می شود.

علت های وراثتی در بروز سندرم تونل کارپال نقش زیادی دارند. البته عوامل دیگری در سندرم تونل کارپال می تواند نقش داشته باشد. این عوامل شامل:

• آسیب دیدگی مچ دست
• پرکاری غده هیپوفیز
• کم کاری تیروئید
• استرس کاری
• استفاده مکرر از ابزارهای ارتعاش دست
• وجود کیست یا تومور در داخل کانال
• حرکات تکراری مچ دست مانند ورزش تنیس

علائم سندرم تونل کارپال

علائم سندرم تونل کارپال در مراحل اولیه بی حسی دست، سوزش دست و خارش دست می باشد که این علائم در هنگام شب بیشتر خواهد شد. سندرم تونل کارپال زمانی به مرحله پیشرفت برسد باعث می شود که حتی در انجام یک کار ساده مانند برداشتن یک کتاب به مشکل مواجه شوید.

تشخیص سندرم تونل کارپال

برای تشخیص سندرم تونل کارپال پزشک ابتدا معاینات بالینی را انجام می دهد.بعد از معاینه بالینی آزمون های بررسی قدرت دست انجام می گیرد.

از روش های تشخیص سندرم تونل کارپال آزمون سرعت هدایت عصب و تست الکترومیوگرافی است که توسط یک سوزن کوچک فعالیت های عضلات را بررسی می کند.

درمان سندرم تونل کارپال

درد ناشی از سندرم تونل مچ دست معمولا در مراحل اولیه با استراحت و اصول استاندارد می تواند درمان شود. البته در مرحله های بالاتر سندرم تونل کارپال برای درمان از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند آسپرین، ایبوپروفن و دیکلوفناک استفاده می شود.

پیشگیری از سندرم تونل کارپال

برای اینکه دچار نسدرم تونل کارپال نشوید می توانید از مراحل های زیر برای جلوگیری از این سندرم استفاده کنید.

• استراحت مچ دست هر چن دقیقه یک بار
• نرمش هایی مانند خم کردن و صاف کردن مچ
• تنظیم محیط کار به گونه ای که فشار روی مفاصل حداقل باشد.
• ورزش مرتب مفاصل
• اجتناب از وارد کردن فشار اضافی در زمان کار