اختلال هویت تجزیه ای (DID) یک وضعیت سلامت روان است که افراد مبتلا به DID دو یا چند هویت مجزا دارند. این شخصیت ها در زمان های مختلف رفتار خود را کنترل می کنند. هر هویتی تاریخچه شخصی، ویژگی ها، دوست داشتن ها و ناپسندهای خود را دارد. DID می تواند منجر به شکاف در حافظه و توهم شود (باور داشتن چیزی در حالیکه واقعی نیست). اختلال هویت تجزیه ای در گذشته اختلال شخصیت چندگانه نامیده می شد.
DID یکی از چندین اختلال تجزیه ای است. این اختلالات بر توانایی فرد در ارتباط با واقعیت تأثیر می گذارد. سایر اختلالات تجزیه ای عبارتند از:
- اختلال مسخ شخصیت یا غیرواقعی شدن که باعث احساس جدایی از اعمال شما می شود.
- فراموشی تجزیه ای، یا مشکلات به خاطر سپردن اطلاعات در مورد خود.
DID چقدر رایج است؟
DID بسیار نادر است. این اختلال بین 0.01 تا 1 درصد از جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهد. ممکن است در هر سنی رخ دهد. زنان بیشتر از مردان به DID مبتلا می شوند.
چه چیزی باعث اختلال هویت تجزیه ای (DID) می شود؟
DID معمولاً نتیجه آزار جنسی یا جسمی در دوران کودکی است. گاهی اوقات در واکنش به یک بلای طبیعی یا سایر رویدادهای آسیب زا مانند جنگ ایجاد می شود. این اختلال راهی است برای اینکه فرد از تروما فاصله بگیرد یا از آن جدا شود.
علائم و نشانه های DID چیست؟
فرد مبتلا به DID دو یا چند هویت متمایز دارد. هویت «هسته» شخصیت معمول فرد است. «تغییرها» شخصیت های جایگزین فرد هستند. برخی از افراد مبتلا به DID تا 100 شخصیت تغییر دارند. دگرگون کننده ها بسیار متفاوت از یکدیگر هستند. هویت ها ممکن است دارای جنسیت، قومیت، علایق و شیوه های تعامل با محیط خود باشند.
سایر علائم و نشانه های رایج DID می تواند شامل موارد زیر باشد:
- اضطراب
- توهمات
- افسردگی
- سرگردانی
- سوء مصرف مواد مخدر یا الکل
- از دست دادن حافظه
- افکار خودکشی یا خودآزاری
آیا آزمایشی برای DID وجود دارد؟
هیچ آزمایشی وجود ندارد که بتواند DID را تشخیص دهد. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی علائم و سابقه سلامت شخصی شما را بررسی می کند. آنها ممکن است آزمایشاتی را برای رد علل فیزیکی زمینه ای برای علائم شما، مانند آسیب های سر یا تومورهای مغزی انجام دهند.
علائم DID اغلب در دوران کودکی، بین سنین 5 تا 10 سالگی ظاهر می شود. اما والدین، معلمان یا ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است علائم را از دست بدهند. DID ممکن است با سایر مشکلات رفتاری یا یادگیری رایج در کودکان، مانند اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) اشتباه گرفته شود. به همین دلیل، DID معمولاً تا بزرگسالی تشخیص داده نمی شود.
درمان اختلال هویت تجزیه ای (DID) چیست؟
برخی از داروها ممکن است به علائم خاصی از DID مانند افسردگی یا اضطراب کمک کنند. اما موثرترین درمان روان درمانی است. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی با آموزش تخصصی در زمینه اختلالات سلامت روان، مانند روانشناس یا روانپزشک، می تواند شما را به سمت درمان مناسب راهنمایی کند. ممکن است از درمان فردی، گروهی یا خانوادگی بهره مند شوید.
درمان روی موارد زیر تمرکز دارد:
- شناسایی و کار بر روی آسیب یا سوء استفاده گذشته.
- مدیریت تغییرات رفتاری ناگهانی.
- ادغام هویت های جداگانه در یک هویت واحد.
آیا هیپنوتیزم می تواند به DID کمک کند؟
برخی از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است هیپنوتیزم درمانی را همراه با روان درمانی توصیه کنند. هیپنوتیزم درمانی نوعی مراقبه هدایت شده است. ممکن است به افراد در بازیابی خاطرات سرکوب شده کمک کند.
آیا میتوان از اختلال هویت تجزیه ای (DID) پیشگیری کرد؟
هیچ راهی برای جلوگیری از DID وجود ندارد. اما شناسایی علائم در اوایل زندگی و جستجوی درمان می تواند به شما در مدیریت علائم کمک کند. والدین، مراقبان و معلمان باید مراقب علائم در کودکان خردسال باشند. درمان بلافاصله پس از اپیزودهای سوء استفاده یا ضربه ممکن است از پیشرفت DID جلوگیری کند.
درمان همچنین می تواند به شناسایی محرک هایی که باعث تغییرات شخصیتی یا هویتی می شوند کمک کند. محرک های رایج عبارتند از استرس یا سوء مصرف مواد. مدیریت استرس و اجتناب از مواد مخدر و الکل ممکن است به کاهش دفعات تغییرات مختلف در کنترل رفتار شما کمک کند.
آیا اختلال هویت تجزیه ای (DID) از بین خواهد رفت؟
هیچ درمانی برای DID وجود ندارد. اکثر افراد تا آخر عمر این اختلال را مدیریت خواهند کرد. اما ترکیبی از درمان ها می تواند به کاهش علائم کمک کند. می توانید یاد بگیرید که کنترل بیشتری بر رفتار خود داشته باشید. با گذشت زمان، می توانید در محل کار، خانه یا جامعه خود عملکرد بهتری داشته باشید.
آیا راه هایی برای آسان کردن زندگی با DID وجود دارد؟
یک سیستم پشتیبانی قوی می تواند زندگی با DID را قابل مدیریت تر کند. مطمئن شوید که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی، اعضای خانواده و دوستانی دارید که وضعیت شما را می دانند و درک می کنند. صریح و صادقانه با افراد موجود در سیستم پشتیبانی خود ارتباط برقرار کنید و از درخواست کمک نترسید.
اگر یکی از دوستان یا اعضای خانواده DID داشته باشد، چگونه می توانم کمک کنم؟
داشتن یکی از عزیزان مبتلا به DID می تواند گیج کننده و طاقت فرسا باشد. ممکن است ندانید که چگونه به تغییرات یا رفتارهای مختلف آنها پاسخ دهید. شما می توانید از طریق:
- آشنایی با DID و علائم آن
- پیشنهاد شرکت در مشاوره خانواده یا گروه های حمایتی با عزیزتان.
- زمانی که تغییرات رفتاری ناگهانی رخ می دهد، آرام و حمایت کننده باشید.
چه زمانی باید با پزشک خود در مورد DID تماس بگیرم؟
اگر شما یا شخصی که می شناسید DID دارد و هر یک از علائم زیر را نشان می دهد، فوراً به پزشک مراجعه کنید:
- خودآزاری
- افکار خودکشی
- رفتار خشونت آمیز
