اختلال میل جنسی به کودکان یا اختلال پدوفیلیک را قبلاً با نام اختلال پدوفیلیا می شناختند. ولی در راهنمای تشخیصی آماری DSM-5 به انحراف جنسی پدوفیلیک تغییر نام داده است. اختلال میل جنسی به کودکان به کسانی نسبت داده می شود که نسبت به کودکان نابالغ (معمولاً زیر 11 سال) تمایل جنسی نشان می دهند و یا از نظر جنسی توسط کودکان برانگیخته می شوند. که در بیشتر مواقع همجنس خود را شامل می شود.
اختلال پدوفیلیک یا میل جنسی به کودکان یک انحراف جنسی است که در آن فرد مبتلا مکرراً هوس و خیال پردازی های جنسی شدیدی نسبت به کودکان نابالغ دارد. توجه کنید که کسی که این اختلال را دارد لزوماً دست به عمل نزده و ممکن است فقط فانتزی های جنسی در این زمینه داشته باشد. همچنین تا این زمان هیچ کودکی را مورد آزار جنسی قرار نداده باشند ولی ممکن است بیمار بر اثر این احساسات دست به عمل بزند یا کشش های او موجب پریشانی یا رنج شخصی شده باشد و یا ارتباطش با دیگران مختل شده باشد.
اما به راستی با فردی که دارای میل جنسی به کودکان یا اختلال پدوفیلیک است باید چه کار کرد.
- تربیت جنسی کودکان نقش پیشگیری دارد
- فردی که دارای نشانه های اختلال پدوفیلیک است باید به روانشناس مراجعه کند
- درمان میل جنسی به کودکان یا اختلال پدوفیلیک زمان بر است
- با توجه به مشکلات قانونی پیشگیری بسیار مهم است
- آسیب های که به کودک می رسد جبران ناپذیر است
برای اینکه تشخیص میل جنسی به کودکان را به کسی بدهند وی باید حداقل ۱۶ سال داشته باشد و حداقل از کودکی که به وی تمایل دارد ۵ سال بزرگتر باشد.
زمانی که فرد مورد نظر در اواخر نوجوانی (۱۷-۱۸ سالگی) است و با کودکی ۱۳-۱۴ ساله ارتباط جنسی مداوم دارد، نمی توان اختلال پدوفیلیک را به او نسبت داد.
تفاوت میان اختلال میل جنسی به کودکان و سوء استفاده جنسی از کودکان
به علاوه اختلال میل جنسی به کودکان با سوء استفاده جنسی از کودکان، زنا با محارم و یا مزاحمت جنسی برای کودکان متفاوت است چرا که موارد اخیر اختلال محسوب نمی شوند. بلکه از لحاظ قانونی و اخلاقی جرم محسوب می شوند.
تفاوت قائل شدن بین این دو بسیار حائز اهمیت است زیرا بسیاری از کسانی که از کودکان سوء استفاده جنسی می کنند از فرصتی که تصادفاً برایشان ایجاد شده بلافاصله بهره می برند و به کودکی که در اختیارشان است تجاوز کرده و یا از او سوء استفاده جنسی می نمایند.
علت این کار صرفاً به دلیل در دسترس بودن کودکان است در صورتی که این افراد لزوماً تمایل جنسی به کودکان ندارند و بدون تصور و یا مشاهده کودک عریان نیز برانگیختگی جنسی را تجربه می کنند. چنین افرادی از نظر قانونی به دو تا ۶ سال زندان (در آمریکا) محکوم می شوند. در صورتی که کسی که دارای اختلال میل جنسی به کودکان یا اختلال پدوفیلیک است از نظر روانی بیمار محسوب شده و مجرم به حساب نمی آید. در نظر داشته باشید که در DSM-5 این یک انحراف جنسی می باشد نه اختلال جنسی.
کسانی که به اختلال میل جنسی به کودکان مبتلا هستند معمولاً به یکی از دو جنس پسر و یا دختر تمایل جنسی دارند. ولی برخی از آن ها نیز به هر دو جنس دختر و پسر متمایلند. کسانی که به دختر بچه ها علاقه دارند معمولاً به دخترهای ۸ تا ۱۰ ساله و کسانی که به پسر بچه ها تمایل نشان می دهند، معمولاً ۱۰ تا ۱۳ ساله ها را به دیگر سنین ترجیح می دهند. احتمال سوء استفاده جنسی از دختران ۳ برابر پسر هاست. این در حالی است که کودکان متعلق به خانواده های فقیر ۱۸ برابر بیش از خانواده های مرفه قربانی این سوء استفاده ها می شوند.
- برهنه کردن کودک
- دستمالی اندام کودک و یا تجاوز به آنها
افرادی که بیماری میل جنسی به کودکان را دارند به ندرت دچار عذاب وجدان می شوند و اغلب احساس پشیمانی نمی کنند. بنابراین برخلاف دیگر انحراف های جنسی، احساس رنج شخصی جزء معیارهای تشخیصی این اختلال محسوب نمی شود.
میل جنسی به کودکان یا اختلال پدوفیلیک (علائم)
- در یک دوره حداقل ۶ ماهه، فرد از کودکان نابالغ یا کودکانی که تازه بالغ شده اند، در مقایسه با افرادی که از لحاظ فیزیکی کاملاً بالغ شده اند، به یک اندازه و یا حتی بیشتر تحریک جنسی می شود. می توان این برانگیختگی ها را از خیال پردازی ها، امیال و یا رفتارهای شخص متوجه شد.
- فرد طبق این تمایلات جنسی خود رفتار کرده و کودک یا کودکانی را قربانی عمل خویش کرده است یا به علت این تمایلات و خیال پردازی های جنسی رنج شدیدی را تحمل می کند یا در عملکرد شغلی، اجتماعی و یا سایر حوزه های مهم زندگی وی اختلالات مهمی ایجاد شده است.
- فرد حداقل ۱۶ سال دارد و حداقل ۵ سال بزرگتر از کودکانی است که با آن ها ارتباط داشته است.
انواع اختلال میل جنسی به کودکان
اختلال میل جنسی به کودکان یا اختلال پدوفیلیک چند نوع فرعی و غیررسمی دارد. بعضی از افرادی که دارای اختلال میل جنسی به کودکان هستند رفتار خود را به اعضای درجه اول خانواده خود (فرزندان، فرزندخواندگان، خواهر زادگان، یا برادر زاده ها) محدود می کنند. که در راهنمای تشخیصی آماری بیماری های روانی ورژن ۴ زنا با محارم یا اینسست نوع خاصی از اختلال پدوفیلیک شناخته می شد. ولی در ورژن جدید این زیرمجموعه کاملاً حذف شده است. بیشترین مورد اینسست که به پلیس گزارش می شود، اینسست پدر دختر است ولی شایع ترین اینسست در رابطه خواهر و برادر اتفاق می افتد. اینسست مادر پسر خیلی نادر است.
تفاوت مردانی که اقدام به زنای با محارم با کودکان می کنند با افراد مبتلا به اختلال میل جنسی به کودکان
- با کودکان کمی بزرگتر فعالیت جنسی انجام می دهند.
- در عین حال که به فعالیت های جنسی منحرفانه و زنا با محارم می پردازند، به فعالیت های جنسی معمول ادامه می دهند.
افراد پدوفیلیک دیگری وجود دارند که تمایلات اینسستی ندارند و معمولاً فقط از طریق کودکان نابالغ تحریک می شوند. این افراد کودک آزاران ترجیحی نامیده می شوند.
توجه کنید که اکتر افرادی که تمایل به اختلال میل جنسی به کودکان دارند، به ندرت قصد آسیب رساندن به قربانیان خود را دارند. گرچه ممکن است برای اینکه قربانی آن ها را لو ندهد آن ها را تهدید کنند ولی به ندرت به آن ها آزار می رسانند.
البته بعضی دیگر وجود دارند که فقط زمانی کاملاً ارضای جنسی می شوند که به قربانی خود آسیب می رسانند یا حتی او را می کشند. که به این گروه متجاوزین به کودکان می گویند و به نظر می رسد که از لحاظ روانی با دیگر افرادی که مبتلا به این اختلال هستند تفاوت دارند. زیرا در عین حال که مبتلا به اختلال میل جنسی به کودکان هستند به اختلال شخصیت و یا اختلال سادیسم جنسی نیز مبتلا هستند.
ناگفته پیداست که چون کارهای افراد مبتلا به این اختلال، غیرقانونی است و از لحاظ اجتماعی ناپسند به شمار می رود. آن ها برای انجام دادن فعالیت های جنسی خود نیاز به جلب اعتماد قربانیان خود دارند. به همین منظور برای در دسترس داشتن کودکان نقشه های دقیق و مفصلی را طراحی می کنند. اکثر افراد مبتلا معمولاً قربانیان را به سمت خود جذب می کنند و اعتماد آنها را جلب می کنند تا بتوانند تا حدی از ترس قربانی خود بکاهند.
عملکرد افراد دارای اختلال پدوفیلیک برای اقدام کارهای خود
- انتخاب کودکی ساده و آسیب پذیر، که به سادگی ترغیب و تشویق شود و پس از سوء استفاده نیز صدایش در نیاید.
- استفاده از مشوق های غیر جنسی مانند خریدن اسباب بازی، شکلات و انواع خوراکی های دیگر.
- گفتگوی تدریجی در مورد مسائل جنسی.
- پیشرفت از نوازش های تدریجی و غیر جنسی به نوازش ها و لمس کردن های جنسی برای حساسیت زدایی و عادت دادن کودک
- بعد از سوء استفاده فرد از اقتدار خود استفاده می نماید و کودک را به سکوت درباره رفتار مشترک وا می دارد.
این اختلال معمولاً در دوره نوجوانی بوجود می آید ولی برخی گزارش داده اند که علاقه آن ها به کودکان در بزرگسالی ایجاد شده است. اکثر آن ها ظاهراً شهروندانی قانونمند هستند و بسیاری متأهلند و یا به تازگی طلاق گرفته اند. آن ها معمولاً شغل های ثابت و آبرومندانه ای نیز دارند. آن ها اغلب کودکان را به خوبی می شناسند چون گاهی این کودکان از بستگان درجه یک آنان هستند. گاهی تجاوز به صورت مکرر و در طول سالیان متمادی صورت می گیرد. در انتها لازم به ذکر است درمان اختلال میل جنسی به کودکان یا اختلال پدوفیلیک تنها با یک سکس تراپیست زبده قابل درمان یا مدیریت است.
