درمان بین فردی برای چه افرادی پیشنهاد می شود؟ فرض کنید، از حضور خود در یک جمع رنج می برید! حس می کنید، زیادی هستید و یا حوصله جمع را ندارید. احساس شما در جمع های خانوادگی، تنهایی است و دوست دارید گوشه ای بنشینید و دور از جمع باشد.
روان درمانی فردی در یک نگاه
درمان بین فردی که با عنوان IPT شناخته می شود در واقع روشی است که سبب می شود اختلال افسردگی اساسی به صورت کوتاه مدت درمان می شود. هدف اصلی که در درمان بین فردی وجود دارد اینکه علائم روانپزشکی کاهش یابد و روابط بین فردی شخص در دنیای اجتماعی بهبود یابد.
روش های درمان بین فردی معمولاً بین 4 الی 5 ماه زمان می برد و تعداد جلسات آن نیز بین 12 الی 20 جلسه دنبال می شود. بگذارید کمی در مورد مشکلات بین فردی به زبان ساده تر صحبت کنیم. مثلاً فرد در مهمانی های خانوادگی احساس تنهایی می کند. او در جدی گرفتن رابطه عاشقانه خود دچار مشکل است! شخص در ایجاد و تداوم ارتباط با اعضای خانواده و دوستان خود دچار مشکل است. او از تنهایی خود احساس خوبی ندارد اما از اینکه در جمع دیگران است احساس بدتری دارد!
روان درمانی فردی چیست؟
زمانی که فرد درگیر ارتباط با دیگران حتی با نزدیکترین افراد خود است یعنی دچار مشکلات بین فردی شده است. روش های گروهی یکی از بهترین روش های روان درمانی فردی هستند. در یکی از جدیدترین مقالات مربوط به سال 2020 روش های افقی و عمودی توانسته اثرگذاری خوبی داشته باشد. این روش ها از نوجوانی در بین افراد شکل می گیرد. مثلاً دانش آموز در مدرسه با افرادی هم گروه می شود که مثل خودش هستند و یا با حضور آنها احساس بهتری دارد این روش مشهور به روش افقی است یعنی او کم کم احساس خوبی به دنیای گروهی خواهد داشت و با کسانی که هم سطح او هستند هم کلام می شود.
مورد دیگر روش عمودی است یعنی حداقل یک شخص در گروه، دقیقاً همان فردی است که بیمار از او خوشش نمی آید! در چنین حالتی او مجبور می شود تا بتواند عملکرد بهتری با شخص داشته باشد. در این روش ها به طور کلی موقعیتی درمان بین فردی ارزیابی می شود و بیمار می پذیرد که باید وارد اجتماع شود.
تکنیک های روان درمانی بین فردی
درمان بین فردی به صورت انفرادی
در این روش پیش از اینکه علائم روان پزشکی بیمار تشخیص داده شده درمانگر می بایست یک روش رسمی به بیمار ارائه دهد. بیمار مسئولیت خود در روش ارائه شده را از درمانگر می پرسد. درمانگر به او توضیح می دهد که می بایست برخی از الگوهای خود را تغییر دهد. برای اینکه کانون دقیق درمان مشخص شود، معمولاً پرشسنامه هایی در این زمینه وجود دارد و باید تکمیل شود. در واقع طبق نتایج پرسشنامه، مفهوم پردازی و فرمولاسیون بین فردی مشخص می شود.
در این گام از مفهوم پردازی درمانگر مشخص می کند که علائم بیمار در چه گروهی قرار دارد. مثلاً او درگیر علائم سوگ است، کمبودهای بین فردی دارد، درگیر مشکلات اختلاف بین فردی است و سایر موارد.
درمان بین فردی به صورت گروهی
تکنیک دیگر، درمان بین فردی به صورت گروهی است. این روش به نسبت روش انفرادی اثرگذاری بیشتری دارد. در این روش گروهی از افراد که دارای علائم یکسانی هستن در یک گروه قرار می گیرند. این افراد معمولاً در محیط اجتماعی منزوی هستند، کناره جویی می کنند و بی ارتباط هستند.در این تکنیک افراد گروه سعی می کنند ارتباط را در گروه خودشان تقویت کنند. در واقع خصوصیات درمانی خاصی وجود دارد که بین همه افراد یکسان است.
در تکنیک های درمان بین فردی اولین موضوع شنیدن صحبت های بیمار است. او معمولاً می گوید، دیگران مرا تنها می گذارند! من شخصیت دوست داشتنی نیستم. نیازهای من برای کسی اهمیت ندارد. بیمار معمولاً هزاران عیب روی خود می گذارد و فکر می کند بی عرضه ترین آدم در دنیا است. او این تصور را دارد که دست به هر کاری بزند شکست خواهد خورد. شنیدن این صحبت ها بخش مهمی از تکنیک های درمان بین فردی است.
یکی از روش های خوب این است که فرد در ابتدا فقط وارد جمع هایی شود که خودش علاقه به حضور در آن دارد. در واقع از افراد جمع بیزار نیست تا حداقل حس منفی به آنها ندارد. این تکنیک سبب می شود کم کم وارد دنیای افراد شود.
روان درمانی بین فردی (تشخیص)
تشخیص روان درمانی بین فردی معمولاً شامل سه مرحله است:
- در مرحله اول نیاز است که حوزه ای از مشکل شناسایی شود و هدف درمان مشخص شود.
- در مرحله دوم که مرحله میانی است روی حوزه هدف دار و حوزه های مشکل دار کار می شود.
- در گام سوم نیاز است که نتایج حاصل شده به طور دقیق و مستقل بررسی شود و بیمار برای ادامه درمان آماده شود.
مثال جالب در مورد درمان بین فردی
بیماری که درگیر ارتباط با دیگران است و یا احساس خوبی در جمع ندارد، احتمالاً در زندگی خود درگیر یک خلا بزرگ است. در مقالات روانشناسی بیشتر افرادی که پدر و مادر خود را از دست داده اند از جمع فراری هستند و دوست دارند سریعاً جمع را ترک کنند. این گروه درگیر خلا هستند. مشخص است که علم درمان بین فردی دنیای وسیعی است اما با روش های کوتاه مدت می تواند آجرهای اولیه ارتباط جمعی را بر روی هم بگذارد.
معمولاً روان درمانی بین فردی دارای فاز بندی های مخصوص است. فاز اول این روش شامل الگوهای رابطه و بررسی آسیب های گذشته است که در واقع علائم افسردگی به خوبی ارزیابی می شود.
فاز دوم پس از فاز اول است و راه حل هایی بر اساس ماهیت بیماری در نظر گرفته می شود بیمار مورد بررسی قرار می گیرد، سابقه وی ارزیابی می شود می تواند در محیط های اجتماعی بهبود عملکرد داشته باشد و به نوعی روابط سالم را تشخیص می دهد.
اثربخشی راه حل ها از موارد بسیار مهم در دنیای درمان بین فردی است که باید از سوی درمانگر بررسی شود. هرچه بیشتر به سابقه بیمار در دنیای افسردگی دقت شود تصمیم درمانگر اثر بخش تر خواهد بود.
