آبگرم گاو میش گلی در ارتفاع ۱۹۴۰ متری از سطح دریا واقع شده و پر آب ترین چشمه معدنی شهر سرعین از لحاظ آبدهی و وسعت می باشد و آبدهی آن ۱۴۰ لیتر در ثانیه و دارای استخری روباز به مساحت ۴۰۰ متر با عمق ۱۳۰ سانتی متر که آب آن به صورت دائمی و جوشان در جریان است.

دهانه آن پراکنده و دمای آب در حوض ۴۶ درجه سانتی گراد است. آب گاومیش گلی ترش مزه بیرنگ و کمی بودار است. آنیونهای آن کربنات، بیکربنات، کلروره، سولفات و کاتیون های آن کلسیم، منیزیم، سدیم و پتایسم می باشد. هدایت الکتریکی برای ۲۵ درجه حرارت ۱۳۰۰ و PH آن ۵۸/۶، باقیمانده مواد خشک شده از تبخیر آب آن ۶۸۷ میلیگرم در لیتر بوده و آب آن در ردیف آبهای کلروره، بیکرنات سدیک و کلسیک گرم می باشد.

آبگرم گاو میش گلی به علت داشتن ترکیب کلروبی کربناته سدیک و کلسیک برای درمان بیماری های عمومی، بیماریهای سیستم حرکتی (دردهای مزمن روماتیسمی) و بیماری های زنان، خنازیر و بیماری های قلبی و نیز تقویت عمومی بدن قابل استفاده است.

هر کدام از چشمه های آبگرم سرعین نام های به خصوصی دارند که اغلب به استفاده و خاصیت درمانی آن چشمه و یا یک داستان مرتبط با آن بر می گردد. در واقع نامگذاری ها وقتی در کنار هم بررسی می شود به منزله بررسی بخشی از تاریخ رفته بر این شهر است.

 آشنایی با پل تاریخی پردیس خلخال

نامگذاری گاومیش گلی به تعبیر قدیمی ها به نوع استفاده از آن برمی گردد، به طوریکه به عقیده برخی پیش از آنکه این استخر شکل کنونی را به خود بگیرد گاومیشها بعد از اینکه مقداری از حرارت آب کاسته شده و معتدل می شده از آن استفاده می کردند از این رو اهالی سرعین و به تبع آن دیگران از آن به نام آبگرم گاومیش گلی یعنی چشمه گاو میش ها نام برده اند.

گاومیش گلی تا سال ۱۳۳۰ پیش گودی بی جداری در میان دره بوده و آب چشمه در آن گودی بصورت برکه ای جمع می شده و مازاد آن از گوشه ای در سمت جنوب شرقی وارد نهری می شد و به فاصله ۱۵۰ متری آسیابی را می گردانید. اما از این تاریخ به بعد دیوار و سکوی آبگرم گاومیش گلی احداث و شکل و شمایل ابگرم به خود گرفت