تنگ بستانک ( بهشت گمشده )منطقه ای عمدتا با پوشش جنگلی و کوهستانی با میانگین ارتفاعی بین ۱۷۰۰ تا ۳۷۰۰ متر می باشد.این منطقه دارای اقلیم ایرانی تورانی ، تابستان های خشک و زمستان های بسیار سرد که با ریزش برف و یخبندان همراه می باشد. میانگین درجه حرارت منطقه بین ۱۴ – ۱۶ درجه و متوسط بارندگی آن ۴۷۹/۴۲ میلی متر می باشد.
طی مصوبه شماره ۱۹۴ شورای عالی محیط زیست (کمیسیون زیر بنائی دولت). مورخ ۱۳۷۸/۱۰/۱۵ با مساحت ۱۴۹۶۰ هکتار بعنوان منطقه حفاظت شده به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته است.منطقه حفاظت شده تنگ بستانک معروف به بهشت گمشده در فاصله ۱۲۰ کیلومتری شیراز در منطقه کامفیروز واقع گردیده است.
در این مطلب می خوانید :
- جاذبه های اکوتوریستی
- شهر کامفیروز
- پوشش حیوانی تنگ بستانک
- بهترین زمان برای سفر به تنگ بستانک
- نحوه دسترسی به تنگ بستانک ( بهشت گمشده )
جاذبه های اکوتوریستی
وجود روستاهای زیبای جنوب تنگ بستانک مانند ساران و کهکرون با چشمه های زیبا و سابقه ای هزاران ساله از جاذبه های این منطقه می باشد. موقعیت جغرافیائی اثر طبیعی تنگ بستانک در مجموعه شبکه گردشگری محور شمال و شمال غرب استان می باشد.امکان ارتباط جاده‌ای که با یادمان های تاریخی تخت جمشید، نقش رستم و پاسارگارد از یک طرف و چشم‌اندازهای طبیعی آبشارمارگون و تنگ براق را دارد. از طرف دیگر، امتیاز ویژه‌ای برای بخش ایرانگردی و جهانگردی استان فارس است که در خور توجه و اهمیت می باشد.
شهر کامفیروز
کامفیروز، شهری با تمدن کهن که بیشتر آن را مدیون رودخانه پر جوش و خروش کر است. جریان این رودخانه در دشت وسیع کامفیروز پارت ها را که در مسیر مهاجرت بودند. مجذوب این سرزمین کرده و برای همیشه در آن ساکن شدند. حالا تپه های باستانی بسیاری در گوشه و کنار آن بر جای مانده است. شهری با ساکنین لر زبان و مهربان که ید طولانی در بافت فرش و گلیم دارند. تقریبا تمام روستاهای اطراف آن مقصد مناسبی برای گشت و گذار در دامان طبیعت و تاریخ هستند. از کامفیروز عبور کرده و مسیر تنگ را در پیش می گیریم.
تنگ بستانک در بین گردشگران و طبیعت گردان حرفه ای که برای اولین بار قدم در آن گذاشتند به بهشت گمشده معروف شد. بهشتی که آنقدر آن ها را متحیر کرد که سال ها است چند روز از سال را در این منطقه سپری می کنند. منطقه تنگ بستانک کاملا کوهستانی است. با کوه هایی مرتفع و سر بفلک کشیده و پوشش درختان از همان ابتدای مسیر به چشم می خورد. تنگه بین دو روستای زیبای منگان و محجن آباد قرار گرفته است. وقتی از پیچ و خم کوه ها و از نزدیکی روستاها عبور کنید به یک کوچه باغ رویایی می رسید که رودخانه ای در میان آن در جریان است.
درختانی بلند بالا و زیبا در کوچه شما را تا نزدیکی تنگه همراهی می کنند. اکنون به یک تنگه سرسبز وارد می شوید. تنگه ای که از سمت شرق به غرب کشیده شده و در بین دیواره های عمودی کوه ها کاملا محصور شده است.
موقعیت تنگه بستانک
تنگه در عمق زمین قرار گرفته و ارتفاع دیواره ها چیزی حدود ۱۷۰۰ تا ۲۷۰۰ متر است. صدای آب در کنار نوای پرندگان موسیقی زیبایی را در سراسر تنگه به اجرا در آورده است که گوش جان را آرام می بخشد. درختان بلند بالا و کهنسال آن چنان قد کشیده و در هم فرو رفته اند که راه را بر روی نور خورشید قرق کرده اند. نور به سختی خود را به کف تنگه می رساند. به محض ورود به تنگ خنکای هوا و اختلاف دمای محسوسش را حس خواهید کرد. همین امر تنگ یاد شده را به مکانی مناسب برای تعطیلات و گشت و گذار در تابستان تبدیل کرده است.
در فصول پاییز و زمستان آب و هوای این منطقه بسیار سرد می شود. دیواره کوه ها پوشیده از ریشه درختان و گیاهان بالا رونده است. کف تنگه کاملا سنگی بوده و پر از درختان تنومند گردو، چنار، بلوط، زالزالک و بادام کوهی است. بنه، بومادران و بوته های آیشن نیز از ساکنین تنگ بستانک هستند.
پوشش حیوانی تنگ بستانک
صدای آب نوای سرآمد این تنگه است. عبور رودخانه ای زیبا و پر آب و آبشارهایی کم ارتفاع و کوچک در مسیر رودخانه که البته چیزی از زیبایی شان نمی کاهد. چشم ها را سحر می کند. سرسبزی دره در کنار کوه های بلند بالا و رودخانه ای که قلب تپنده دره است یک بهشت بی نقص را در تنگ پدید آورده است. باید بگویم اینجا خانه سنجاب ایرانی است و علاوه بر آن خرس های قهوه ای، روباه، خار پشت، همستر و گربه وحشی ایرانی هم در آن زندگی می کنند. اگر مسیر رودخانه را به سمت سرچشمه ادامه دهید و به انتهای تنگه بروید به گودالی تقریبا بزرگ و پرآب می رسید که با عمقی دو تا سه متری، استخر نه متری نامیده می شود.
می توانید لذت شنا کردن را در این تنگه زیبا تجربه کنید. نهایتا آبشار زیبای دو پله ای تنگ بستانک را نیز از نزدیک ببینید. پس از آنکه به انتهای تنگه رسیدید اگر کمی به پیاده روی ادامه دهید به یک روستای بی نهایت زیبا می رسید که سفرتان را تکمیل خواهد کرد.
بهترین زمان برای سفر به تنگ بستانک
اگر به دنبال بهترین فصل برای سفر به تنگه هستید اواخر اولین ماه از فصل بهار یعنی فروردین تا اوایل شهریور برای سفر به این منطقه را انتخاب کنید. چراکه در این زمان تنگه را در اوج زیبایی و سرسبزی خواهید دید. اما اگر شما هم جزو آن دسته از افرادی هستید که پاییز را در طبیعت جستجو می کنند .باید بگویم پاییز تنگه ماورای همه تصورات شما است و برای زیبایی اش پایانی متصور نیست. می توانید یک روز کامل را در تنگه چادر زده وغرق در زیبایی طبیعت کمی آرام بگیرید . حتی یک شب به یاد ماندنی را در تنگه به صبح برسانید و شب را بر روی تخت های روان روی آب سر کنید. اگر دوربین تان را به همراه خود آورده اید حتما چند عکس زیبا هم از این بهشت گمشده ثبت کنید.
نحوه دسترسی به تنگ بستانک ( بهشت گمشده )
اگر برای رسیدن به تنگ بستانک نقشه را دنبال کنید. متوجه می شوید مقصد سفرمان در فاصله یکصد و بیست کیلومتری شیراز، هشتاد کیلومتری اقلید، پنج کیلومتری شهر کامفیروز استان فارس و در نزدیکی مرز این استان با استان زیبا و جادویی کهگیلویه و بویر احمد قرار دارد. اگر به دیدن تخت جمشید رفته اید حتما از مسیر مرودشت به سمت کامفیروز حرکت کنید. آنچه در این مسیر در انتظار شما است شالیزارهای وسیع، دلربا و سرسبز و جنگل های شکوهمند بلوط خواهد بود.
اما اگر سری به استان کهگیلویه و بویر احمد زده اید. فاصله چندانی با این تنگ واقع در استان فارس ندارید. از مسیر جاده یاسوج به شیراز که پر از شگفتی های طبیعی همانند تنگه براق، آبشار مارگون و غیره است گذر کرده و بعد از عبور از بیضا به شهر کامفیروز و نهایتا به تنگ می رسید. کامفیروز دشتی حاصلخیز است که شالیزارهای انبوهش چهره ای زیبا به پهنه دشت بخشیده و مسیر را دلنواز می کند.
دور تا دور این دشت را کوه ها فرا گرفته اند و بر دامنه کوه ها جنگل هایی زیبا واقع شده اند. در مسیر رسیدن به تنگ بستانک شیراز، جنگل های بزرگ چنار در کنار درختان بلوط مسیر را جادویی کرده است. هر مسافری را برای گرفتن چند عکس از طبیعت چشم نواز منطقه وسوسه می کند. وسوسه ای که مطمئنا مقاومت در برابر آن برای شما نیز سخت خواهد بود. شاید در مسیر رسیدن به کامفیروز چشمه های فراوانی را ببینید که از دل زمین می جوشند . یا چشمتان به دریاچه ای بیافتد که پشت سد معروف درودزن آرام گرفته و با آب شیرین خود پناه ماهی های کپور شده است.
