روستاهای آوج را در این مطلب به شما معرفی خواهیم کرد. ابتدا با شهرستان آوج سپس به معرفی ۹۱ روستای آوج می پردازیم .شهرستان آوج یکی از شهرستان‌های استان قزوین و به مرکزیت شهر آوج می‌باشد. این شهرستان با مساحت ۲۷۷۶ کیلومترمربع در طول جغرافیایی ۰۶ و ۴۹ تا ۴۵َ و ۴۹ درجه شرقی و عرض جغرافیایی ۲۵َ و ۳۵ تا ۴۷َ و ۳۵ درجه شمالی قرار دارد.شهر آوج ودر ۱۱۰ کیلومتری جاده قزوین_همدان و در منطقه‌ای کوهستانی واقع شده‌است که این امر باعث گردیده که دارای تابستان‌های بسیار خنک و زمستان‌های پر برفی باشد. جمعیت ساکن در این شهرستان در حدود ۴۵ هزار نفر می‌باشد.این شهرستان از شمال با شهرستان تاکستان، از شرق با شهرستان بوئین زهرا، از سمت غرب با استان زنجان و از سمت جنوب با استان همدان، و استان مرکزی همسایه می‌باشد.

تقسیمات کشوری

براساس آخرین تقسیمات کشوری این شهرستان دارای ۲ شهر، ۲بخش و ۵ دهستان می باشد.

شهرستان آوج
بخش مرکزی
دهستان حصار ولیعصر
دهستان خرقان غربی
دهستان کلنجین
بخش آبگرم
دهستان خرقان شرقی
دهستان آبگرم
شهرها: آوج و آبگرم

جمعیت

بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت شهرستان آوج در سال ۱۳۹۵ برابر با ۴۳۷۹۸ نفر بوده‌است. تمامی مردم این شهرستان بومی هستند و به زبان ترکی صحبت می‌کنند. از غذا ها و سوغات ها محلی آوج می‌توان به آش ماست و لواشک انواع آلو ها نام برد محصول اصلی باغ ها شهرستان آوج نیز گردو است.

پیشینه تاریخی

در مورد سابقه تاریخی این منطقه روایات متعدد و آثار باستانی و تپه‌های باستانی گوناگونی در اقصی نقاط وجود دارد، که هر کدام علاوه بر روایات مختلف شاهدان عینی می‌باشند و برخی از روایات سابقه تاریخی این منطقه را به دوران مادها (۷۰۸ قبل از میلاد) می‌رساند و همچنین ساسانیان نیز این منطقه دارای موقعیت ممتازی بوده‌است و در نهایت در سال ۲۴۱ه‍.ق به قزوین ملحق می‌شود. از سیر و تحول تاریخی آوج که به آن خرقان گفته می‌شود، اطلاعات دقیق و معتبری در دست نیست لیکن در مورد منطقه روایات متعددی وجود دارد که برخی از آن‌ها قدمت این ناحیه را به دوران ماد می‌رساند. در گیریهایی که بین آشوری‌ها و مادها به وجود آمد عده زیادی از مادها کشته شدند ولی مادها دست از مقابله برنداشتند و در بازگشت راه را بر قوای آشور درمنطقه کوهستانی میان قزوین و همدان بستند ولی مادها از آشوری‌ها ضرات شدیدی خوردند که محل کوهستانی درگیری این دو قوم در کوهستان‌های آوج بوده‌است.

خرقان ناحیه‌ای بوده حد فاصل بین قزوین و همدان وری بوده‌است در کتب تاریخی که از فتح ناحیه همدان و قزوین در موقع حمله اعراب یاد می‌کنند به اسامی نقاطی چون دشتبی، قاقازان و خرقان برخورد می‌کنیم که نشان می‌دهد این نواحی قبل از حمله اعراب به ایران دارای موقعیت ممتازی بوده‌است. با انتخاب سلطانیه به عنوان پایتخت در زمان سلجوقیان و ایلخانان این محل به صورت شبکه راه‌ها درآمد و برخی از مسیرها تغییریافت، چنانچه از حلوان راهی به همدان می‌آمد و از آنجا به سلطانیه می‌رفت. شاهراه همدان به سلطانیه در زمان مغول ساخته شد. شاهراه مزبور به جای آنکه از طریق ساوه به ری برود مستقیماً بطرف شمال و از راه درگزین و خرقان به سلطانیه می‌رفت و بنابراین از هیچ‌یک از شهرهای بزرگ عبور نمی‌کرد.

راه شرقی از سلطانیه به صائین قلعه (قهود سابق) ابهر و خرقان می‌رفته و در خرقان راه دو شعبه می‌شد. یکی از کوه‌های خرقان گذشته و در رزن به راه ری-ساوه متصل می‌گشته و دیگری از طرف اشتهارد به تهران و ری و از آنجا به خراسان می‌رفته‌است. با توجه به آثار چشمگیر و ارزنده معماری مربوط به قرن پنجم در این ناحیه می‌توان گفت که در زمان سلجوقیان نیز منطقه مزبور دارای موقعیت ممتاز بوده‌است از اهمیت این ناحیه با توجه به موقعیت خاص آن که در مسیر راه قزوین همدان قرار داشته در دوران‌های بعد نیز کاسته نشد چنان‌که وجود کاروانسرای شاه عباسی در آوج دال بر این مدعا می‌باشد.

در دوران سلجو قیان و ایلخانان که کشمکش‌های مذهبی وجود داشت، این منطقه یکی از مراکز مهم شیعه‌نشین بوده‌است و مدرسه علیشاهی (در قرن پنجم هجری) شهر آوج مرکز تجمع علما و فضلا بوده که دانشمندانی همچون سید تاج‌الدین آوجی را پروانده است که در دستگاه الجایتو مقام صدارت را داشته وباعث شد تا شاه مذکور مذهب شیعه را بپذیرد.

ناحیه کوهستانی پهناوری که یونانیان آن را مدیا (madia) می‌گفتند و از باختر به جلگه‌های بین‌النهرین و از خاور به کویر بزرگ ایران محدود می‌شد نزد جغرافی نویسان عرب به نام ایالت جبال معروف بوده که آوج نیز تحت عنوان خرقانین و آوه شمالی جزء ایالت جبال محسوب می‌شده.

ناحیت اعلم همان است میان همدان و زنجان و خرقان که غالباً خرقانین خوانده می‌شود این ناحیه اعلم مشتمل بر چندین دهکده است که حمدالله مستوفی سیاهه آن‌ها را ذکر نموده تا میان آوه ساوه اشتباه نشود این آوه شمالی را به صورت آوا نیز ثبت شد. یاقوت حموی و مقدسی نیز در قرن چهارم بدان اشاره کرده‌اند.

حمدالله مستوفی در نزهة القلوب می‌نویسد:
خرقانین ولایتی است چهل پاره دیهٔ است و از اقلیم چهار هوایش به سردی مایل است و آبش از چشمه‌ها که از آن کوه‌ها برمی‌خیزد.
مواضع آبه (آوه یا آوج) اردان (اروان) گلچین (کلنجین) و طشکری (طبلشکین) و سیف آباد که معظمات قرای آن و حقوق دیوانی آن نه هزار و پانصد دینار است و آوه (آوج) به عنوان شهری یاد می‌کند که در عهد او دارای بارو بوده‌است.
ناحیت خرقان به جهت مو قعیت طبیعی خود غالباً به صورت ییلاقی و اردوگاه نظامی مورد استفاده حکام قرار می‌گرفت چنانچه در وقایع سال ۸۷۱ هجری می‌خوانیم میرزا مظفرالدین جهانشاه پادشاه ترکان برای اجتماع، سردران به بلاد آذربایجان و عراق فرستاد و بنا بر فرمان محمد میرزا از اصفهان و سایر امرا و تیول داران با خود فراوان به اردوی همایونی ملحق شدند. پادشاه جهانشاه احشام تراکمه را کوچانیده و از ییلاق خرقان با عظمت و شوکت تمام به جانب بغداد نهضت نمود.
در وقایع سنه ۹۱۶ آمده‌است که شاه اسماعیل صفوی در این سال در خرقان تجهیز لشکر نموده و به قصد سرکوبی حکام اوزبکیه به سوی خراسان رهسپار شد؛ و شمار لشکریانی که در این منطقه به لشکریان شاه اسماعیل اضافه می‌شود بالغ بر ۱۰۰۰نفر بوده‌است.
در دوره قاجاریه با برگزیده شدن تهران به عنوان پایتخت و تغییراتی که در زمینه واحدهای وابسته به قزوین به وجود آمد. برخی از آن‌ها از سرزمین مزبور جدا گشته و از نظر سازمان تشکیلاتی مملکتی جزء خاک تهران گردیدند؛ و برخی از دیگر، چون ابهر و قسمتی از خرقان ضمیمه خمسه و زنجان شدند. ناحیه خرقان اصولاً در منطقهٔ کوهستانی واقع شده و ارتفاعات آن به نواحی کوهستانی ایران مرکزی متصل می‌شوند.
اماکن گردشگری
مکان‌های دیدنی فراوانی در این شهرستان وجود دارد که از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به دره سرسبز روستای توآباد، خروس دره، برج‌های دوگانه خرقان واقع در روستای حصار ولیعصر، کاروانسرای شاه عباسی آوج، آبگرم معدنی شهر آبگرم، تفرجگاه علی بولاغو در روستای ارتش آباد، درخت کهنسال روستای پروان، آبشار و پل معلق شاه دره آوج ، آبشار روستای منصور، غار قلعه کرد، غار عباس‌آباد، امامزاده‌های روستای کلنجین، امامزاده اسماعیل، کوه بلند آق داغ، کهن سرزمین روستای وروق، طبیعت روستای مشانه، روستاهای دیدنی کامشکان، اروان، اسماعیل‌آباد، نیریج، شهیدآباد، قهوج، قیرخ بولاغ (چهل چشمه)، روستای منصور، امامزاده علاءالدین، چوبینه، چنگوره، روستای یمق و… نام برد.
کاروانسرای شاه عباسی آوج
این کاروانسرا در مرکز شهر آوج و در مسیر قزوین-همدان قرار گرفته، کاروانسرای مذکور دارای طرح مستطیلی شکل است که گوشه‌های آن به چهار ضلع کوچک ۷۰/۳ متری تبدیل یافته و در واقع طرح کاروانسرا به صورت هشت ضلعی درآمده که دو ضلع بلندتر آن ۲۰/۲۶ متر و پهنای آن ۷۰/۲۵ متر است. در بالی درب ورودی کاروانسرا کتیبه‌ای به خط نستعلیق بر روی یک قطعه سنگی مرمر به شرح زیر کنده کاری شده‌است.

در زمان جلوس شاه صفی آن شاه با وقار شه پاک نهاد
شهریاری که در اوان جلوس در جهان داد عدل و داد
از خراسان کشید یک دست زپای دوی برید از بغداد
یکی سالیان دولت او که ابولقاسم امام اوست نجاز
ابو علیست درجهان مشهور خانه زاوند چونکه از اجداد
این بنا را بهر فرساخت که خدایش همیشه خیر دهاد
تاریخ این خجسته بنا هاتف این غنیم بشارت داد
که بنای این رباط نکو جای خود در جهان نمود آباد
با توجه به کتیبه مشاهده می‌گردد که کاروانسرای آوج در زمان سلطنت شاه صفی و در سال ۱۰۴۰ه‍.ق ساخته شده‌است.

برج‌های دوگانه خرقان
این برج‌ها در سمت جنوب غربی استان قزوین و در غرب شهر آبگرم و در نزدیکی روستای حصار واقع شده و دو آرامگاه مربوط به دوره سلجوقیان می‌باشد. برج اولی یا شرقی ۲۶ سال قدیمی تر از برج غربی است وپلانی هشت ضلعی داشته که ضلع آن طرح‌های متنوع آجری نقش گردیده‌است؛ و با ستون‌های مدوّر نگهدارنده و روپوش تزیین آجری پلکان منتهی به بام طرح هندسی که بالای هر ضلع شکل خاصی دارد. ارتفاع این آرامگاه در حدود۱۵ متر و قطر بنا حدود ۱۱ متر می‌باشد. یک حاشیه کتیبه باریک به خط کوفی که آیاتی از قران کریم (لو انزلنا) دربردارد و کتیبه مذکور سال بنا را ۴۶۰ هجری قمری برابر با ۴۴۶ هجری شمسی (۹۵۰ سال پیش) معرفی می‌کند که یکی از چشم گیرترین و زیباترین آثار معماری این دوره است.

برج دوم قریب به ۳۰متر از برج اول فاصله داشته و از نظر شکل تقریباً هم اندازه برج اول است؛ و این برج ۵۵ سانتیمتر بزرگتر از برج اولی می‌باشد این بنا نیز دارای گنبد دوپوش ویک پلکان منتهی به فضای بین دو پوشش است و شیوه آجرکاری بدیعی دارد که بعداً در گنجه سرخ مراغه و بناهای دیگر تقلید شده‌است و علاوه بر آیات (لو انزلناه) آیه مبارکه (افحسبتم انّما خلقناکم) نقش بسته و بقعه یک محراب با تزیینات آجری دارد.

متن کتیبه‌های دو بنا حاکی از آنست که معماران آن‌ها از اهالی زنجان و برادر یا پدر و پسر بوده‌اند. نام معمار برج اول معمار محمد … زنجانی و نام معمار برج دوم ابومعالی محمد بن… زنجانی می‌باشد.

معروف است (بنا به قولی) که مقبره دو امامزاده خواهر و برادر به نام‌های محمد بن موسی الکاظم و حدیده خاتون بنت موسی الکاظم در آن جا می‌باشد اما به قول صحیحتر مقبره دو تا از شاهزادگان سلجوقی است. کتیبه این برج تاریخ ۴۸۶ هجری قمری برابر با ۴۷۲ هجری شمسی (۹۲۵ سال پیش) را برخود دارد. برج‌های آرامگاهی خرقان با بیش از ۵۰ طرح آجری جزء شاهکارهای معماری ایران به‌شمار می‌روند اما بخش اعظم این بناها در زلزله سال ۱۳۴۱ بوئین زهرا پس از ۸۹۵ سال استقامت تخریب شدند.

زمین‌شناسی منطقه آوج

صفحه آوج در شمال غربی ایران به وسیلهٔ طول جغرافیایی ۳۰ و ۴۹ تا ۴۹ شرقی و عرض جغرافیایی ۳۰ و ۳۶ تا ۳۵ شمالی واقع شده‌است؛ و در حد بین زون ایران مرکزی و زون سنندج – سیرجان واقع شده‌است و دارای دو بخش زمین‌شناسی مختلف می‌باشد در شمال زون آبگرم که به ایران مرکزی مربوط می‌شود و در جنوب زون رزن که قسمتی از زون سنندج–سیرجان را تشکیل می‌دهد.

در این منطقه سنگ‌های پرکامبرین تا تریاس فوقانی رخنمون پیدا نکرده‌اند و اسلیت‌های دگرگونی تریاس فوقانی–ژوراسیک، سنگ آهک و شیل اندکلی دگرگون شده کرتاسه و توالی غیر دگرگونه‌ای از ترشیاری تا عهد حاضر از مشخصات این ناحیه می‌باشد. سنگ‌های آتشفشانی در ائوسن و الیگو- میوسن مشاهده می‌شوند و فعالیت پلوتونیک به صورت محدود با سن فوقانی وجود دارد.

در زون آبگرم سنگ‌های پرکامبرین تا حال (کواترنری) وجود دارد اما به وسیلهٔ چندین نفوذ چینه‌شناسی مشخص قطع شده‌است از مشخصات این زون وجود سنگ‌های دگرگونی ضعف پرکامبرین و سنگ‌های غیردگرگونی پالئوزوئیک تا ترشیاری می‌باشد. دو زون آبگرم و رزن در منطقه آوج توسط گسل آوج از هم مجزا می‌شوند که این گسل دارای امتداد SE-NW (جنوب شرقی به شمال غربی) می‌باشد و زمین‌شناسی ناحیه بویژه، رخساره‌های مزوزوئیک و ترشیاری زیرین و ماگماتیسم را کنترل می‌کند. سازند قرمز بالایی که مرکز از سنگ‌های کنگلومرا (کنگلومرای بی آب) لایه‌های قرمز و آوج، مارن و ماسه سنگ و نمک و ژیپس است که نقش اصلی را در تغییر کیفیت آب‌های سطحی از جمله رود آوج در نزدیکی پل اروان دارد.

بیشترین وسعت منطقه آوج را نهشته‌های کواترنری (نهشته‌های رسوبی –قاره‌ای) تشکیل می‌دهد و شامل تراس‌ها و آبرفت‌ها می‌باشد و این مناطق بعلت نفوذپذیری خاص آن‌ها دارای سفره‌های آب زیرزمینی بوده و مهم‌ترین مکان جهت استقرار روستاهای منطقه و فعالیت‌های کشاورزی می‌باشند.

ویژگی‌های اقلیمی

وابستگی مستقیم منابع آب به بارش و پدیده‌های ژئومرفولوژی که رابطه مستقیمی با آب و هوا دارند ما را ملزم می‌کند که قبل از بررسی مسائل ابتدا وضعیت اقلیمی منطقه مورد مطالعه را بررسی کنیم. عوامل مختلفی بر اقلیم منطقه آوج تأثیر می‌گذارند که این عوامل عبارتند از: عوامل سیاره‌ای (گردش عمومی جو) و عوامل محلی، عوامل سیاره‌ای که کلی بوده هم کشور ما ایران و منطقه مورد مطالعه را تحت تأثیر قرار می‌دهد و شامل پر فشار سیبری که موجب کاهش دما و در اکثر مواقع از اوایل پاییز منطقه آوج را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد؛ و پر فشار جنب حاره‌ای که در دوره گرم سال باعث افزایش دما و ایجاد هوای پایدار که از اردیبهشت ماه تا شهریور ماه منطقه آوج را در بر می‌گیرد. بادهای غربی که مهم‌ترین عامل آب و هوای در دوره سرد بدنبال پسروی رود باد جنب حاره‌ای در منطقه آوج محسوب می‌شوند و کم فشار مدیترانه‌ای که به همراه بادهای غربی موجب ریزش بارش‌های جوی در فصول پائیز و زمستان می‌شود.

عواملی محلی که ناشی که از موقعیت جغرافیایی منطقه و ویژگی توپوگرافی منطقه می‌باشند؛ و بعلت قرار گرفتن در عرض جغرافیایی بالا (۳۰ و ۳۶ تا ۳۵) نسبت به مناطق جنوبی کور روزهای ابرناکی بالاتری برخوردار می‌باشد و موجب دریافت انرژی کمتری در فصول سرد سال می‌شود؛ و بخاطر ارتفاع زیاد منطقه (۲۸۹۴–۱۵۰۰ متر) جو زمین ضخامت کمتری دارید و خارج شدن آسان انرژی موج بلند زمین موجب تغییرات روزانه ماهانه دما (۳/۲۵ تا ۷/۹-) درجه سانتیگراد بین قسمت‌های مختلف منطقه می‌شود؛ و ریزش بارش‌های جوی در فصل سرد در اکثر قسمت‌های منطقه به صورت برف می‌شود و این بارش‌ها نقش اساسی را در ایجاد رواناب‌های سطحی و تأمین آب‌های زیرزمینی منطقه دارد.

از نظر رژیم بارندگی سالانه میزان بارندگی میانگین سالانه منطقه در طول دوره آماری ۳۱ ساله نزدیک به ۳۶۰ میلی‌متر می‌باشد؛ که با افزایش ارتفاع میزان بارندگی سالانه نیز افزایش می‌یابد؛ و میانگین حداکثر بارندگی ۲۴ ساعته منطقه آوج ۱۵/۲۹ میلی‌متر است که با افزایش ارتفاع میانگین حداکثر بارندگی ۲۴ ساعته نیز افزایش می‌یابد و احتمال وقوع حداکثر بارش ۲۴ ساعته به ترتیب ماه‌های اسفند، فروردین، آذر و بهمن بیشتر از سایر ماه‌هاست.

بیشترین مقدار تغییرات بارندگی در کل منطقه در شهریورماه و کمترین مقدار آن در بهمن ماه، مشاهده می‌شود. از نظر رژیم فصلی بیشترین مقدار بارش فصلی در منطقه اوج به ترتیب فصل زمستان، بهار و پائیز و کمترین مقدار آن در فصل تابستان می‌باشد.

میانگین وزنی بارش در منطقه آوج ۳۶۰ میلی‌متر می‌باشد و حجم آب ناشی از بارش در طی یکسال به‌طور میانگین ۸/۳۳۲ میلیون متر مکعب می‌باشد.

مطالعه دمای منطقه آوج نشان می‌دهد که روند تغییرات دمای ماهانه بین قسمت‌های مختلف منطقه از شمال به جنوب و با افزایش ارتفاع کاهش می‌یابد. روند کاهشی دما در اکثر ایستگاه‌های موجود در منطقه آوج از مرداد ماه شروع شده و در دیماه به کمترین مقدار و بعد از آن روند افزایشی دما شروع شده و در تیرماه به بالاترین حد خود می‌رسد و گرمترین ماه‌های سال تیر و مرداد و سردترین ماه‌ها سال دی و بهمن می‌باشد. در منطقه اوج خط برف (همدمای صفر درجه) در ماه‌های آبان، آذر، دی، بهمن و اسفند در داخل منطقه مشاهده می‌شود؛ و از نظر رطوبت نسبی بیشترین مقدار رطوبت نسبت در منطقه آوج در بهمن ماه و کمترین مقدار آن در تیر، مرداد و شهریور ماه می‌باشد.

مطالعه تبخیر و تعرق در منطقه آوج با روش‌های مختلف از جمله بلانی –کریدل، ترنت وایت و پنمن انجام گرفت. میزان تبخیر و تعرق در یک حوضه در میزان رواناب آن تأثیر می‌گذارد زیرا مقدار تبخیر و تعرق در واقع بخشی از بارش است که از دسترس خارج می‌شود؛ و زمان وقوع حداکثر میزان تبخیر با زمان وقوع بارندگی با هم مطابقت ندارند و زمانی‌که که بارندگی زیاد صورت می‌گیرد یعنی ماه‌های بهمن، اسفند و فروردین میزان تبخیر و نیز تقریباً در کمترین حد ماهانه خود قرار گیرد؛ و حجم آب سالانه خروجی از منطقه از طریق تبخیر و تعرق نیز تقریباً در کمترین حد ماهانه خود قرار می‌گیرد؛ و حجم آب سالانه خروجی از منطقه از طریق تبخیر ۶/۴۰ میلیون متر مکعب می‌باشد.

روستاهای آوج

روستای آب‌داره

آب وره یک روستا در استان قزوین است که در منطقه قاراقان و در دهستان حصار ولیعصر واقع شده‌است. این روستا در تقسیمات کشوری در شهرستان آوج قرار دارد راه دسترسی به این روستا از شهر آبگرم میباشد. آب‌داره ۱۹۴ نفر جمعیت دارد.

روستای آقچه دام

آقچه دام روستایی است از روستاهای آوج از توابع بخش آبگرم که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان خرقان شرقی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن۲۱ نفر بوده‌است.

روستای آک

اک، روستایی است از روستاهای آوج از توابع بخش آبگرم که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان خرقان شرقی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۷۳ نفر بوده‌است.

روستای ادار

ادار یک روستا در در دهستان حصار ولیعصر که در استان قزوین واقع شده است. ادار ۳۸۸ نفر جمعیت دارد.

روستای ارتش‌آباد

ارتش‌ آباد نام یکی از روستاهای استان قزوین می‌باشد. این روستا در شهرستان آوج و در منطقه قاراقان واقع شده‌است.این روستا به دستور محمد رضا شاه پهلوی بعد از زلزله سال ۱۳۴۱ شهرستان بوئین زهرا ساخته شد.از مراکز تفریحی این روستا می توان به چشمه علی و منطقه ییلاقی تکین اشاره کرد که آب جشمه ها در ۴ فصل سال در این منطقه جریان دارد.فعالیت اصلی مردم روستا کشاورزی و باغداری است که سالانه با تولید ناخالص ۲۰۰۰ تن گندم و جو از مزارع این روستا برداشت می شود.براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۷۲۸ نفر بوده‌است.

روستای اردلان

اردلان، روستایی در شهرستان آوج که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان حصار ولیعصر قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۲۳۷۵ نفر بوده‌است.

روستای ارقیه

ارقیه، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آوج که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان شهیدآباد قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۴۲ نفر بوده‌است.

روستای اروان

اروان، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آوج که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان خرقان غربی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۳۴۷ نفر بوده‌است.

روستای اروچان

اروچان، روستایی است از روستاهای آوج از توابع بخش آبگرم که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان آبگرم قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۵۳۱ نفر بوده‌است. نام محلی این روستا آلچان می‌باشد وبافت قدیمی آن همچون ماسوله است.

روستای ازانبار

ازانبار، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آوج که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان حصار ولیعصر قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۶۲۲ نفر بوده‌است.

روستای ازناب

ازناب، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آوج که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان حصار ولیعصر قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۰۴ نفر بوده‌است.

روستای استلج

استلج یکی از روستاهای استان قزوین می‌باشد. این روستا در شهرستان آوج، خرقان شرقی، و ۱۵ کیلومتری کلنجین واقع شده‌است. از محصولات کشاورزی این روستا می توان به نخود و گندم اشاره کرد. پرورش سنتی گاو و گوسفند نیز در این روستا رواج دارد.این روستا زمستان های برفی دارد و بیشتر اوقات محور های مواصلاتی به این روستا در اثر کولاک مسدود می گردد.
استلج در فرهنگ جغرافیایی ایران
معنی استلج در لغت نامه دهخدا استلج. (اِخ ) قصبه ای جزء دهستان خرقان شرقی بخش آوج شهرستان قزوین ، ۳۰۰۰۰، گزی جنوب خاور مرکز بخش در کوهستان ، سردسیر، آب آن از شعبه ٔ رودخانه ٔ محلی ، محصول آن غلات ، سیب زمینی ، میوه جات ، قلمستان ، صنایع دستی آن قالیچه و جاجیم بافی ، شغل اهالی زراعت و راه مالرو دارد. براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۸۴۲ نفر بوده‌است.

روستای اسدآباد

خنداب، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آوج که در استان قزوین واقع شده است. این روستا از شرق با روستای منصور و از غرب با روستای کامشکان همسایه میباشد.”اکثر مردم این روستا ساکن تهران میباشند و در تعطیلات تابستان برای تفریح وسرکشی به باغات خود به روستا میروند”اغلب مردم این روستا و روستاهای همجوار در صنف آهن فروشی در بازارآهن تهران مشغول هستند”این روستا در دهستان خرقان غربی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۸۷۰ نفر (۱۸۰ خانوار) بوده‌است. زبان مردم روستا ترکی آذربایجانی با لهجه قاراقانی است.
زلزله ی ۱ تیر ۱۳۸۱ آوج
در زلزله ی ۶/۶ ریشتری آوج خانه های روستا که از کاه و گل ساخته شده بودند به طور صددرصد تخریب شد و پنج نفر کشته شدند.این روستا به علت قرار گرفتن در ارتفاعات در فصول زمستان و پائیز بسیار سرد و در تابستان بسیار خنک میباشد.این روستا یکی از سرسبز ترین و پرآب ترین روستاهای منطقه میباشد. این روستا پر از گیاهان دارویی مانند پونه وحشی ، چای کوهی ، ریواس ، سیر کوهی ، موسیر ، گل محمدی ، گل زرد ، کتیرا ، مرزه کوهی ، آویشن ، کاکوتی و… می‌باشد.روستای خنداب به دلیل قرار داشتن در کوهپایه و منطقه ی پر آب و خوش آب و هوا میوه هایی چون سیب ، زردآلو ، گردو ، هلو ، شلیل ، انگور ، پسته ، بادام ، آلبالو ، گیلاس ، فندق ، انواع آلو ، گلابی ، به و محصولاتی چون یونجه ، گندم ، جو و کنجد میباشد.

روستای اسماعیل‌آباد

اسماعیل‌آباد، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آوج که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان حصار ولیعصر قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۵۸ نفر بوده‌است.

روستای اسیان

اسیان، روستایی است از روستاهای آوج از توابع بخش آبگرم که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان آبگرم قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۳۷۹ نفر بوده‌است.

روستای افشارمحمد

افشارمحمد، روستایی است از روستاهای آوج از توابع بخش آبگرم که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان خرقان شرقی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۳۸ نفر بوده‌است.

روستای آقچه قلعه

آقچه قلعه (آوج) روستایی است از روستاهای آوج از توابع بخش آبگرم که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان آبگرم (آوج) قرار دارد وبراساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۱۷ نفر بوده‌است.

روستای امام‌زاده

امام‌زاده، روستایی است از روستاهای آوج از توابع بخش آبگرم که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان خرقان شرقی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۵۲ نفر بوده‌است.

روستای امامزاده علاءالدین

امامزاده علاالدین، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آوج که در استان قزوین واقع شده است. این روستا محل دفن یکی از نوادگان جعفر صادق میباشد بارگاه این امامزاده که در ضلع شمالی روستا واقع شده یک بنای آجری است که احتمال داده میشود قدمت آن دوران صفویه باشد .بارگاه امامزاده علاء‌الدین امامزاده علاءالدین در سی کیلومتری غرب شهر آوج . بنای بقعه دارای نقشه‌ای به شکل مستطیل و به ابعاد تقریبی ۱۵/۵*۱۴/۵ متر است و بر روی صفحه‌ای به ارتفاع یک متر قرار دارد. داخل بنا فاقد تزیینات و نمای خارجی آن ، دارای قاب بندی و طاق نما است. این روستا در دهستان خرقان غربی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۸۴ نفر بوده‌است.

روستای ایلدرجین

ایلدرجین،روستایی است از روستاهای آوج از توابع بخش آبگرم که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان خرقان شرقی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۹۸ نفر بوده‌است.

روستای بادغین

بادغین، روستایی است از روستاهای آوج از توابع بخش آبگرم که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان خرقان شرقی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۲۸۴ نفر بوده‌است.

روستای بهشتیان

بهشتیان، روستایی است از روستاهای آوج از توابع بخش آبگرم که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان آبگرم قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۳۶۸ نفر بوده‌است.

روستای بی‌آب

بی‌آب، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آوج که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان خرقان غربی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۲۴ نفر بوده‌است.

روستای بیگلر

بیگلر (آوج)، روستایی است از روستاهای آوج از توابع بخش آبگرم که در استان قزوین واقع شده است. مردم روستای بیگلر به زبان ترکی آذربایجانی سخن می‌گویند.این روستا در دهستان آبگرم قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۲۰ نفر بوده‌است.

روستای پرسبانج

پرسبانج، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آوج که در استان قزوین واقع شده است. قاراقان یک کلیت فرهنگی تاریخی است که مساحتی نزدیک به ۵۰۰ کیلومتر مربع را دربر دارد.این منطقه بزرگ بین استان های / مرکزی / همدان / زنجان / قزوین / تقسیم شده است . همجواری قاراقان با پایتخت های دولت مادها ، ایلخانان و صفویان دارای تاریخی طولانی و قدیمی است . پرسبانج جزئي ازقاراقان (خرقان) است .ایجاد شهرستان آوج درمنطقه ي قاراقان ، شهریور ۱۳۹۱ محقق شد درحالی که قبلا پیشنهاد ایجاد شهرستان قاراقان را مطرح کرده بودیم .
شهر آوج در قسمت کوهستانی استان قزوین ودر جوار کوههای بزرگ ودره های عمیق واقع شده ازنظر طبیعی دارای مناظری زیبا ، خنک و دلپذیر است . از گردشگاه های طبیعی می توان به موارد زیر اشاره کرد :
آبشار شاه دره با ارتفاع ۳۰ متر – قلعه سفید کوه – غار قلعه کرد – چشمه علی ( روستای ارتش آباد ) – جنگل های سلطان بلاغ – ستون های قرخ قیزلر ( چهل دختر ) – چشمه و مجموعه تفریحی دریا بک واقع در روستای پرسپانج – چشمه آب گرم خرگان – صخره های شتر سنگی و شیر سنگی – برج های دوگانه خرقان – کاروانسرای شاه عباسی – امام زاده علاء الدین – امام زاده محمد طاهر- گبر قلعه و….. شهر آوج به جهت قرار گرفتن در موقعیت ارتباطی مناسب و همجواری با پایتخت های دولت مادها ، ایلخانان و صفویان دارای تاریخی طولانی و قدیمی است .
در دوره حکومت سلجوقیان که سنی مذهب بودند آوج ( آب به ) به همراه ری و قم ۳ منطقه شیعه نشین بوده است و در همان دوره در آوج مدارسی به نام مدارس علی شاهی وجود داشته که در آن طلاب علوم دینی مشغول به تحصیل بوده اند . در حال حاضر این مکان به نام محله علمشاه تغیر نام یافته است.
منطقه آوج تا سال ۱۳۷۹ دارای مساحت کلی ۲۷۷۶کیلومتر مربع بود واز دو بخش خرقان شرقی وغربی با ۵۴ آبادی تشکیل شده بود ولی در سال ۱۳۷۹ با تصویب هیات دولت قسمتهایی از خرقان شرقی و غربی به بخش جدید آبگرم داده شد واکنون منطقه آوج در قسمت جنوب غربی استان قزوین واقع شده ویک شهرستان مستقل می باشد . آوج نقطه مرزی بین استان قزوین وهمدان است . پرسبانج در ۲۲ کیلومتری جنوب غربی آوج واقع شده است که روستاهای جوبینه – قهوج – گوو یک (شهید آباد ) – خسروآباد -هرایین در مسیر جاده پرسبانج به آوج واقع شده اند که هرکدام ازاین روستا ها هزران سال دارای قدمت تاریخی می باشند.
پرسبانج فاقد هرگونه برداشت آب ازسفره های زیرزمینی است وپربارانترین منطقه روستایی آوج به حساب می آید که سد خاکی پرسبانج از بزرگترین سدهای خاکی استان قزوین می باشد.این روستا در دهستان شهیدآباد قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۸۹۰ نفر بوده‌است.

روستای پروان

پروان یک روستا در استان قزوین که در دهستان شهیدآباد شهرستان آوج واقع شده‌است. پروان ۲۵۳ نفر جمعیت دارد.

روستای تخت میلاق

تخت میلاق،روستایی است از روستاهای آوج از توابع بخش آبگرم که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان خرقان شرقی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۰ نفر بوده‌است.

روستای توآباد

توآباد دهی از دهستان خرقان شرقی واقع در شهرستان آوج استان قزوین است .روستایی سرسبز که دارای آب و هوایی سرد و کوهستانی در زمستان و خنک و مطبوع در تابستان است. زبان مردم این روستا نیز لهجهٔ خاصی از ترکی آذری است. این روستا به شکل دره محصور کوه‌های نسبتاً کوتاهی است. در برخی سال‌ها بارش ناگهانی و شدید باران در تابستان در منطقه‌ای به نام گنجنامه (از زمین‌های زراعی روستا) باعث جاری شدن سیلاب در روستا می‌شود. خوشبختانه آخرین سیل شدید در سال ۱۳۷۶ آمد و از آن موقع دیگر خبری از سیل نیست. اخیراً با احداث یک کانال در زیر زمین از وقوع این اتفاقات جلوگیری کرده‌اند.
مهم‌ترین فعالیت اقتصادی اهالی، کشاورزی و دامپروری است. از مهم‌ترین و مرغوب‌ترین محصولات کشاورزی این روستا می‌توان به گردوی کم‌نظیر آن اشاره کرد. همچنین از محصولات دامداری، می‌توان از لبنیات گوسفندی آن نام برد مانند؛ ماست، پنیر و روغن حیوانی. این روستا توسط اقوام محمودخانی،شاملو راد، شاملوفرد، هاشمی، تقی خانی، درجزینی و… بنیان نهاده شد،این خانواده ها شروع به دامپروری و کشاورزی در این منطقه نمودند و سپس با گسترش این امر باغداری را هم به فعالیت های مردم این منطقه اضافه نمودند.این روستا بجز گردو میوه‌هایی نظیر بادام، فندق، آلو، زردآلو، سیب، نیز دارد.براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۶۸۲ نفر بوده‌است.

روستای چاه‌برف

چاه‌برف یک روستا در ایران است که در دهستان خرقان شرقی واقع شده‌است.اهالی روستا را چاه بار هم می‌نامند. این روستا در شهر آوج (شهرستان بوئین‌زهرا) خرقان شرقی و بخش کلنجین واقع شده و پس از گذر از کلنجین اولین روستا چاه برف می‌باشد اراضی کشاورزی این روستا به شوند یکپارچگی و دشت بودن به‌طور کامل کشت می‌شود. در دامنه‌های تپه‌های اطراف باغهای فندق می‌باشد که به صورت باغ داری مدرن بهره‌برداری می‌شوند. از طوایف مشهور این روستا طایفه باغ گرایی و خمسه می‌باشد. این روستا در گذشته نه چندان دور تقریباً خالی از سکنه بود اما در چند سال گذشته و با رسیدگی بیشتر به روستاها جمعیت این روستا بیشتر شده‌است. پیشه اصلی این روستا کشاورزی بوده دامداری در جای دوم قرار دارد.مردم این روستا به زبان ترکی آذربایجانی سخن می‌گویند و تعدادی از اهالی روستا از طایفه خمسه هستند که در زمان رضاشاه به این روستا کوچ داده شده‌اند.

روستای چنگوره

چنگوره، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آوج که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان حصار ولیعصر قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۳۰۸ نفر بوده‌است.اما در حال حاضر جمعیت روستای چنگوره به بیش از ۵۰۰ نفر می‌رسد.روستای چنگوره در تیرماه ۱۳۸۱ بر اثر زلزله تخریب و روستای جدید در محلی به نام دوُوَ گِچَن به معنی محل عبور شتر بنا گردید. از محل‌های دیدنی آن می‌توان به قارا تپه-آشاقو چای-بش تپه-یوغوش-پاپو-آغ اتاق-جندره و… اشاره کرد.

روستای قدیم چنگوره
روستای قدیم چنگوره در انبوه درختان بید و صنوبر و گردو محصور بود که نمایی رؤیایی را به وجود آورده بود. این روستا دارای دو خیابان اصلی و چند محله با نام‌های باش محله-آرا محله-آشاغو محله-دره محله-غدرآباد و… بود. این روستا دارای یک حمام قدیمی به سبک دوره صفوی – مسجد-آب‌انبار و مدرسه بود.
حمام قدیم چنگوره به سبک دوره صفوی در وسط روستا (میدان امام حسین) بنا شده بود. این حمام دارای یک درب ورودی کوچک بوده که با گذر از حدود ۷ پله نسبتاً بلند به سمت پایین به اتاق رختکن می‌رسید. این رختکن دارای دو حجره گنبدی شکل با حوضچه کوچک در میان بود. سمت چپ پله‌ها دربی دیگر روستانشینان را از راهرویی عبور و به داخل حمام هدایت می‌کرد. داخل حمام حجره‌ای برای رختکن داخلی وجود داشت که با حصیر پلاستیکی فرش شده بود. رو به روی رختکن چهار پله بلند مسیر حوض اصلی یا خزینه حمام را مشخص می‌کرد. خزینه حمام مربعی به ابعاد سه متر در سه متر با عمق یک و نیم متر بود که از گوشه سمت راست و انتهایی با دریچه‌ای تغذیه می‌شد. دو طرف خزینه دو دالان وجود داشت که دالان سمت راست برای خروج فاضلاب و سمت چپ محلی دنج برای نظافت شخصی بود. گوشه روبه روی دالان سمت راست حوضچه‌ای کوچک با شیر آب سرد قرار داشت. سقف این حمام گنبدی با دریچه‌های شیشه‌ای بود. به نظر می‌رسید کل بنا با ساروج و سنگ ساخته شده باشد. کوره خانه این حمام پشت ضلع شرقی قرار داشت که سال‌ها توسط شخصی به نام حجت الله محمودی تعمیر و نگهداری می‌شد.
آب‌انبار چنگوره
روستای قدیم چنگوره با توجه به بافت روستایی فاقد آب لوله‌کشی برای خانه‌ها بود؛ ولی شیرهای آب در هر کوچه تعبیه شده بود که نیاز روستائیان را بر طرف می‌کرد. آب شرب توسط لوله از کیلومترها دورتر از محلی به نام چهار چشمه به آب‌انبار روستا در یوغوش جنوبی هدایت و پس از تصفیه در معرض استفاده عموم قرار می‌گرفت. روستائیان به کمک شخصی خیّر به نام حاج حدادی بنای آب‌انبار را گذاشته و کلیه کارهای لوله‌کشی توسط این شخص انجام گرفته بود. آب‌انبار اتاقی کوچک ساخته شده از سیمان و آجر بود که محل جمع‌آوری آب چهار چشمه بود.
مسجد
مسجد قدیم چنگوره با هشت ستون چوبی بلند و قطور در وسط و ۱۲ حجره در اطراف در دو طبقه بنا شده بود. محل مسجد کنار حمام روستا قرار داشت. مسجد بدون گنبد و گلدسته بوده‌است. وسط مسجد سکویی به ارتفاع نیم متر قرار داشت که محلی برای اجرای مراسم تعزیه بود. در طبقه دوم راهرویی کم عرض دور تا دور مسجد را می‌پیمود و بیشتر برای نشستن زنان و تماشای مراسم استفاده می‌شده. در ضلع جنوب غربی مسجد محل برپایی سماور و چای بود تا نمازگزاران در حین سخنرانی گلویی تازه کنند. محراب کوچک و ساده به همراه منبر چوبی نمای روحانی به مسجد داده بود. پیش نماز و سخنران برای سال‌ها شیخ محمدرضا زمانی (۱۳۱۳-۱۳۸۷ ه. ش) ملقب به ملا رضا فرزند ملا ابوالمعصوم و از شاگردان آقا شیخ جعفر شریعتمداری بود.
مدرسه چنگوره
مدرسه قدیمی در ابتدای ورودی روستا و نزدیک خرمن یری (خرمنگاه) برپا شده بودکه پس از تخریب در محلی نزدیکتر به روستا با سازه‌ای جدید بنا شد و شهید محمد علیها نام گرفت. این مدرسه با حیاطی بزرگ با دیواری آجری محصور شده بود که دانش آموزان تا مقطع دبستان در آن تحصیل می‌کردند.
محصولات چنگوره
از محصولات چنگوره می‌توان به‌طور غالب به انگور – گردو و بادام اشاره کرد. دیگر محصولات شامل زردآلو- گوجه سبز-سیب-گلابی -هلو -گیلاس-آلبالو -شليل – فندوق و غیره می‌باشد.
رودخانه روستا
رودخانه روستای چنگوره از کوههای روستای بالادست به نام کامشگان سرچشمه گرفته و پس از رسیدن به روستا به دو شاخه منشعب می‌شود. شاهراه اول که به آشاغو چای معروف است از دره‌ها عبور کرده و از ضلع شرق روستا جهت آبیاری جنگلهای پایین دست روستا مورد استفاده قرار می‌گیرد و مازاد آن به سد چنگوره هدایت می‌گردد. مسیر رود بالا که به یوخارو چای معروف است دست ساز بوده که توسط روستائیان به خصوص شخصی به نام فرج الله بیع اسماعیلی از کیلومترها دورتر به روستا هدایت شده‌است. این آب جهت آبیاری باغ و مزارع و همچنین شست‌وشو مورد استفاده قرار می‌گرفته.

 

روستای چوبینه

چوبینه، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آوج که در استان قزوین واقع شده است. روستای چوبینه با مناظری زیبا و بکر واقع در مناطق کوهستانی با آب و هوایی دلپذیر در دامنه کوه آق داغ قرار دارد که مکانی مناسب برای گذران اوقات فراغت و کسب آرامش میباشد. این روستا در دهستان شهیدآباد قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۲۲ نفر بوده‌است.

روستای حسن‌آباد

حسن‌آباد یک روستا در ایران است که در دهستان حصار ولیعصر شهرستان آوج واقع شده‌است. حسن‌آباد ۸۰ نفر جمعیت دارد.

روستای حصار ولی‌عصر

حصار ولی‌عصر روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آوج که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان حصار ولیعصر قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۰، جمعیت آن ۸۵۳ نفر بوده‌است. که در تعطیلات نوروز و تعطیلات تابستان جمعیت این روستا به بالای ۱۵۰۰ نفر می‌رسد.پیش‌تر نام آن حصار ارمنی بود.

روستای حصار ولیعصر دهستان مرکزی محسوب می‌شود و از شرق با روستای طبلشکین، از جنوب با روستاهای آبدره وچنگوره و از غرب با روستاهای مشهد، علی آباد و کامشکون در ارتباط است و از امکانات بیشتری نسبت به روستاهای اطراف بر خوردار است و این امر باعث شده‌است تا اهالی روستاهای مجاور جهت تهیه اقلام خود به این روستا بیایند.این روستا دارای برق، سیستم آب لوله‌کشی و گاز است. همچنین دارای مدارس ابتدایی و دبیرستانی شبانه روزی پسرانه و دخترانه است. امکانات بهداشتی روستا شامل مرکز بهداشتی درمانی، خانه بهداشت، بهیار یا مامای روستایی، پزشک و بهورز است.
برج‌های دوقلوی خرقان در این روستا قرار دارد که در زلزله سال ۸۱ آسیب دید و توسط سازمان میراث فرهنگی استان قزوین مرمت و باسازی گردید. در شمال این روستا رودخانه خررود قرار دارد که متأسفانه به دلیل حفر چاه عمیق و احداث سد در بالادست و برداشت غیر اصولی با کمبود آب مواجه است(در سال‌های نچندان دور آب این رودخانه به دشت قزوین میرسید.وجود یک مقبره قدیمی در گورستان این روستا و قرار داشتن در کنار جاده این روستا را از بقیه روستاهای اطراف متمایز ساخته است.

روستای خسروآباد

خسروآباد، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آوج که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان شهیدآباد قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۳۳۲ نفر بوده‌است.

روستای داخرجین

داخرجین، روستایی است از روستاهای آوج از توابع بخش آبگرم که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان آبگرم قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۴۱۱ نفر بوده‌است. همچنین در داخرجین مکانی وجود دارد به نام قیزلرقالاسی که مردم میگویند که درآنجاطلا وجوددارد

روستای داسکین

داسکین، روستایی است از روستاهای آوج از توابع بخش آبگرم که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان آبگرم قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۲۶ نفر بوده‌است.

روستای دشت آهو

دشت آهو روستایی است از روستاهای آوج از توابع بخش آبگرم که در استان قزوین واقع شده است. لطفعلی محمدی بزرگ خاندان ،خان و بنیان گذار روستای دشت آهو نوین بوده است.این روستا در دهستان آبگرم قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن زیر سه خانوار بوده است. اکنون در سال ۱۳۹۸ جمعیت این روستا در حدود ۲۰۰ نفر می‌باشد.

روستای دشتک

دشتک، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آوج که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان حصار ولیعصر قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۲,۲۶۵ نفر (۳۵۰خانوار) بوده‌است، که از این نظر دومین روستای بزرگ و پرجمعیت شهرستان آوج است. زبان اهالی روستا مانند نواحی اطراف ترکی است.

روستای دیدار

دیدار، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آوج که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان حصار ولیعصر قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن۲۴۸ نفر بوده‌است.

روستای رزک

رزک (آوج)،روستایی است از روستاهای آوج از توابع بخش آبگرم که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان خرقان شرقی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۹۹ نفر بوده‌است.

روستای ساغران سفلی

ساغران سفلی، روستایی است از روستاهای آوج از توابع بخش آبگرم که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان آبگرم قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۹۷ نفر بوده‌است.

روستای ساغران علیا

ساغران علیا،روستایی است از روستاهای آوج از توابع بخش آبگرم که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان آبگرم قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۳۲۱ نفر بوده‌است.

روستای سبزک

سبزک،روستایی است از روستاهای آوج از توابع بخش آبگرم که در استان قزوین واقع شده است. این روستا در دهستان خرقان شرقی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۳۲۵ نفر بوده‌است.

روستای سنگاوین

سنگاوین، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آوج که در استان قزوین واقع شده است. گویش مردم به زبان ترکی است.این روستا در دهستان شهیدآباد قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۲۷۳ نفر بوده‌است.

طبیعت

سفر

گردش