ویزای شینگن دروازه ورود مسافران به ۲۶ کشور اروپایی است. اگر تابه‌حال برای سفرهای گردشگری میان چند کشور اروپایی برنامه‌ریزی کرده باشید، محال است کسی ویزای شینگن را به شما پیشنهاد نداده باشد. اگر مشتاقید درباره این نوع ویزا و شرایط اخذ آن بیشتر بدانید، این راهنمای کوتاه برای شماست.
در این مطلب می خوانید :
- ویزای شینگن چیست؟
- چه کشورهایی عضو شینگن هستند؟
- انواع ویزای شینگن
- برای ویزای شینگن از کجا باید اقدام کرد؟
- مدارک موردنیاز برای اخذ ویزای شینگن
- شرایط اخذ ویزا
- مراحل دریافت ویزای شینگن
ویزای شینگن چیست؟
ویزای شینگن یک سند رسمی اجباری است که اتباع غیر اروپایی برای سفر به ۲۶ کشور حوزه شینگن باید ارائه دهند. به‌محض ارائه این ویزا، تمام مرزها و محدودیت‌ها میان این ۲۶ کشور از بین می‌رود و مسافر می‌تواند بدون بررسی هویت (کنترل گذرنامه) از مرزها عبور کند؛ انگار که داخل یک کشور واحد سفر می‌کند.
ویزای موقت شینگن مدت‌زمان اعتبار مشخصی دارد که هر ۶ ماه، حداکثر ۹۰ روز است. این ویزا با ارائه اسناد حمایتی مربوطه، بر اساس کد رواید اتحادیۀ اروپا (آیین نامه شماره ۲۰۰۹/۸۱۰) و با اثبات داشتن هزینه کافی برای اقامت صادر شده و شمارش روزها از تاریخ ورودی مسافر به یکی از کشورها شروع میشود.
چه کشورهایی عضو شینگن هستند؟
اسامی کشورهای عضو شینگن در جدول زیر آورده شده است که ۲۲ مورد از آنها عضو اتحادیه اروپا و ۴ موردی که پررنگ شده، خارج از اتحادیه هستند.
البته کشورهای دیگری همچون بلغارستان و رومانی این قرارداد بین‌المللی را امضا کرده‌اند؛ اما هنوز به‌عنوان یک کشور عضو شنگن فعالیت ندارند و انتظار می‌رود در آینده به اتحادیه اروپا بپیوندند.
اکثر شهروندان غیر اروپایی برای ورود به این کشورها نیاز به ویزای شینگن دارند، در حالی که کشورهایی همچون ایالات متحده، کانادا، مکزیک، برزیل، استرالیا و ژاپن توافقنامه لغو روادید را با اتحادیه اروپا امضا کرده‌اند و اتباع آنها برای سفرهای کوتاه‌تر از ۳ ماه نیازی به اخذ ویزا ندارند.
انواع ویزای شینگن
انواع ویزای شینگن به ۵ دسته تقسیم نوع A، نوع B، نوع C، نوع D و ویزای LTV تقسیم میشود. فارغ از نوع و مقدار اعتبار هر ویزا، قانون ۱۸۰/۹۰ (هر ۶ ماه، یک سفر ۳ ماهه) باید رعایت شود. این بخش را بخوانید تا درباره ویزا بیشتر بدانید.
۱. ویزای شینگن نوع A (ویزای ترانزیت فرودگاهی)
نام دیگر ویزای نوع A، ترانزیت فرودگاهی است چون ماهیت این ویزا صرفا برای اتصال دو پرواز غیرشینگن، در منطقه شینگن است. اتباع خارجی که دو پرواز اتصالی آنها در فرودگاه بین‌المللی یک کشور عضو شینگن واقع شده باشد،
۲. ویزای شینگن نوع B
ویزای نوع B مربوط به سفرهای کوتاه‌تر از ۵ روز است و نوعی ویزای ترانزیتی محسوب میشود. مسافر با داشتن این ویزا می‌تواند با خودرو و یا قطار از کشورهای منطقه شنگن عبور کند.
۳. شینگن نوع C
ویزای نوع C رایج‌ترین نوع ویزای شنگن است که برای اقامت کوتاه‌مدت صادر میشود. دارنده ویزا می‌تواند هر ۶ ماه یک دوره ۳ ماهه با هدف گردشگری، شرکت در رویدادهای فرهنگی، ورزشی و بازدید از اقوام در کشورهای عضو شنگن سفر کند. بسته به هدف سفر، این ویزا به سه دسته تقسیم میشود:
• یک‌بار ورود (سینگل): همان طور که از نامش پیداست، روی ویزا برچسب «Number of Entries 1» خورده و کشورهای شنگن فقط یک‌بار پذیرای شما هستند. حتی اگر اعتبار ویزا هنوز تمام نشده باشد، در صورت خروج از ناحیه، اجازه بازگشت نخواهید داشت.
• دوبار ورود (دبل): در این حالت روی ویزا برچسب «Number of Entries 2» می‌خورد، به این معنی که این کشورها طی ۶ ماه ۲ مرتبه پذیرای شما خواهند بود.
• چندبار ورود (مولتیپل): ویزای چندبار ورود با برچسب «Number of Entries MULT» دست مقامات کشور را برای چندین مرتبه ورود مسافر به ناحیه باز می‌گذارد. این نوع ویزا به سه دسته ۱، ۳ و ۵ ساله تقسیم میشود.
۴. ویزای ملی شینگن (نوع D)
ویزای ملی شینگن یا نوع D، ویزای اقامت طولانی‌مدت در کشورهای ناحیه شنگن است. این ویزا برای اتباع خارجی که مایل به تحصیل، کار یا زندگی در یک کشور عضو شینگن باشند و مجوز اقامت بیش از ۹۰ روز (حداکثر یک سال) بخواهند، صادر میشود. اگر می‌خواهید درباره ویزا بیشتر بدانید، باید بگوییم ویزای ملی شینگن به دو نوع سینگل و مولتی تقسیم میشود:
• ویزای سینگل نوع D: مسافرانی که با هدف بهره‌مندی از خدمات درمانی کشورهای ناحیه شنگن قصد ورود به این منطقه را دارند، ویزای یک‌بار ورود نوع D را دریافت می‌کنند.
• ویزای مولتی نوع D: برای دانشجویان بین‌المللی، دانشجویان خارجی با اهداف تحقیقاتی، متخصصان شامل هنرمندان و ورزشکاران و موارد اضطراری ویزای ملی نوع D صادر میشود.
۵. ویزای اعتباری شینگن (LTV)
کسانی که برای ویزای LTV یا «Limited Territorial Validity Visa» اقدام می‌کنند، فقط اجازه حضور در کشورهایی را دارند که در روادید آنها ذکر شده باشد. این ویزای موقت بنا به دلایل مشخصی مثل شرایط بشردوستانه صادر میشود و مدت‌زمان اعتبار آن متغیر است.
برای ویزای شینگن از کجا باید اقدام کرد؟
برای درخواست ویزای شینگن، اگر قصد کمک‌گرفتن از آژانس‌های مسافرتی را ندارید، باید با مقامات کنسولگری کشور شینگن موردنظر ارتباط برقرار کنید. چنانچه کشور موردنظر سفارت یا کنسولگری نداشته باشد، پرونده درخواست ویزا باید برای نمایندگان محلی آن کشور فرستاده شود.
مدارک موردنیاز برای اخذ ویزای شینگن
قبل از رزرو قرار ملاقات با مقامات ذی‌صلاح، ابتدا باید یک پرونده درخواستی شامل مدارک زیر را جمع‌آوری کنید. هرچه این پرونده کامل‌تر باشد، ملاقات با آفیسر کنسولگری در شرایط بهتری پیش می‌رود و احتمال ریجکتی کمتر است.
• تکمیل فرم درخواست ویزا و امضای آن؛
• مدارک هویتی شامل شناسنامه، دو قطعه عکس، کارت ملی و کارت پایان خدمت؛
• اصل پاسپورت معتبر فعلی و گذرنامه قدیمی و کپی از صفحات مهم (اعتبار گذرنامه جدید ۱۰ ساله با دست‌کم ۳ ماه اعتبار باقی‌مانده)؛
• نامه‌ای در توضیح علت سفر؛
• گواهی بیمه مسافرتی با حداقل پوشش ۳۰ هزار یورو؛
• بلیط هواپیما و تأییدیه رزرو بلیط برگشت؛
• مدرکی دال بر معیشت (محل اقامت) در حوزه شینگن؛
• اثبات تمکن مالی با ارائه نامه گردش حساب و اسناد ملکی؛
• اسناد و مدارک شغلی؛
• سند پرداخت هزینه ویزا.
شرایط اخذ ویزا
شرایط اخذ ویزا در بیشتر کشورهای اروپایی مشابه است و مسافران عزیز برای اخذ ویزای شینگن باید این شرایط را برآورده کنند. اولین مورد مربوط به اثبات تمکن مالی است. مقامات اتحادیه اروپا انتظار دارند متقاضی گردش حساب بالا و مناسب خود را با ارائه پرینت گردش ۳ ماهه آخر حساب به یورو اثبات کند.
هزینه اخذ ویزای گردشگری در زمان نگارش این مقاله عبارت است از:
• برای افراد بزرگسال: ۸۰ یورو؛
• برای افراد خردسال (۶ تا ۱۲ سال): ۴۰ یورو؛
• ورود کودکان زیر ۶ سال رایگان است.
نکته: موقع برآورد هزینه‌های سفر، مبلغ عوارض خروج از کشور را هم در نظر بگیرید.
مراحل دریافت ویزای شینگن
در آخرین بخش این راهنما مراحل دریافت ویزا را با هم مرور می‌کنیم تا هم درباره ویزا بیشتر بدانید و هم مسیر دریافت این اجازه‌نامه را یک‌بار باهم مرور کنیم.
مرحله اول انتخاب نوع ویزاست. مسافر باید بتواند با توجه به هدف خود از سفر، یکی از انواع ویزا را انتخاب کند. در مرحله بعدی کشور مقصد و زمان اقدام برای اخذ ویزا تعیین میشود. از آنجا که صدور اجازه‌نامه مدت‌زمان قابل‌توجهی طول می‌کشد، لازم است این تأخیر را در برنامه سفر لحاظ کنید.
