به گزارش ",ورزش"، پرسپولیس در یکی از دشوارترین مسابقات خود در نیم فصل دوم و البته در ورزشگاهی که در سالهای اخیر بد هم نتیجه نگرفته بود، با یک گل مغلوب فولاد شده و در هفته پیروزی دو مدعی دیگر، شکست تلخی را پذیرا شد. حالا به وضوح نفس سپاهان و استقلال پشت گوش تیم یحیی گل محمدی حس میشود و به نظر اصلا نبرد برای کسب عنوان قهرمانی برای این تیم آسان نخواهد بود. در شبی که دو تیم موقعیتهای گلزنی چندانی روی دروازه یکدیگر نداشتند و البته پرسپولیس میتوانست در دقایق پایانی حداقل به گل تساوی برسد، دومین شکست فصل با ضربه مهار نشدنی خرید جدید فولاد به این تیم تحمیل شد.
اما مطابق انتظار و مانند پرسپولیس- فولادهای فصول اخیر، این دیدار نیز از حواشی و درگیریهای فراوانی برخوردار بود و تقریبا اصل ماجرا لب خط و کنار زمین دنبال شد تا در وسط میدان.
خب، این سبک بازی شاید مورد پسند بسیاری از هواداران فوتبال نباشد، اما در بالاترین سطح فوتبال اروپا و مثلا توسط اتلتیکومادرید تحت هدایت دیگو سیمئونه نیز اجرا میشود و به هر حال یکی از روشهای کسب نتیجه به شمار میآید.
اما پاسخ باشگاه پرسپولیس بعد از این دیدار و به خصوص مصاحبه یحیی گل محمدی دور از انتظار بود. سرمربی موفق پرسپولیس که در فصل جاری علیرغم همه مشکلات و حتی در اختیار نداشتن یک مهاجم نوک آماده و درجه یک تقریبا در اغلب هفتههای فصل صدرنشین بوده و بسیار خوب نتیجه گرفته، باز هم به یحیی عصبی و تندخوی نیمفصل دوم سال گذشته تبدیل شد و با جملاتی آتشین و تند به انتقاد از سبک بازی فولاد و شرایط میزبانی این تیم پرداخت.
کادر فنی فولاد با هدایت جواد نکونام از همان دقیقه یک به زمین و زمان معترض بوده و تقریبا در هر صحنهای با صدای بلند اعتراض میکرد. در نهایت موعود بنیادیفر بعد از حدود یک ساعت سرمربی مشهور فولاد را اخراج و به روی سکوها هدایت کرد، اما تنش در کنار زمین بین دو تیم تا آخرین ثانیه ادامه یافت.
در پایان و مطابق انتظار این مصاحبه یحیی با پاسخ تندتر مهدی هاشمینسب همراه شد و باز هم مانند بازی رفت و تقابلهای فصول اخیر، مهمترین جنبه بازیهای پرسپولیس و فولاد همین مسئله لقب گرفت.
سبک بازی تیم نکونام شاید در برخی دقایق اعصاب خرد کن باشد و روی زمین افتادنهای بازیکنانی که هیچ مشکلی ندارند (از جمله کریستوف کنت که دیروز دیگر از حوصله خارج شده بود) هر کسی را عصبی کند، اما قطعا پرسپولیس و گل محمدی نیازی به آن واکنش تند در پایان روز تلخ دیروز و قبول دومین شکست فصل نداشتند.
قرمزپوشان صدرنشین هستند و سرمربی با تجربه پرسپولیس نیازی به پرداختن به این حواشی بعد از این شکست ندارد.
تیم او به جز 10 دقیقه پایانی و در طول 90 دقیقه به جز ارسالهای متوالی برنامه چندانی برای باز کردن دروازه فولاد نداشت و غیبت سروش رفیعی به وضوح در ترکیب این تیم حس میشد. وحید امیری در طول این دیدار نمایشی پایینتر از استانداردهای خود ارائه داد و مهدی ترابی کیلومترها با آن ستاره تاثیرگذار همیشگی فاصله داشت. چرا سیامک نعمتی در روزی با این دست خالی در لیست نیست و چند پرسش دیگر. یحیی به خوبی و بهتر از ما میداند که عمر موفقیت روی نیمکت تیمهای بزرگ کوتاه است و اصولا برای ستایش و تعریف، تاریخ مصرفی وجود دارد. البته به همین علت هم است که در روزهای موفقیت، تمجیدهای فراوان و تیترهای ستایش آمیز نصیب سرمربیان تیمهای بزرگ میشود.
شلوغی عجیب برنامه مسابقات و بازیهای متوالی باعث شده نیاز به ایجاد چنین حواشی بزرگی برای پرسپولیس اصلا لزومی نداشته باشد. حتی محرومیت از حضور سرمربی در کنار زمین برای یک بازی نیز میتواند ضربه بزرگی برای یک تیم مدعی در روزهای دشوار فصل باشد و اساسا تیم صدرنشین نیازی به اینقدر عصبانیت و اعتراض ندارد. آرامش یحیی گل محمدی در طول این فصل شاید تفاوت بارز او با آن سرمربی عصبی و بیحوصله نیمفصل دوم سال گذشته بود.
تیمی که علیرغم برتری در دربی در نهایت شاید مغلوب اعتراضات شدید سرمربی خود شده و فرصت بازگشت به فصل را از دست داد. نمیشود در زمان پیروزی همه چیز خوب باشد و در روز اولین لغزش باز زمین و زمان مقصر قلمداد شوند. پرسپولیس در ادامه فصل روزهای دشوار فراوانی در پیش خواهد داشت و برای گذر از چنین موانعی، به یک سرمربی آرام و مسلط به خود نیاز دارد.