به گزارش "ورزش"، او خوشحال و راضی از حضور در پست سرمربیگری تیم ملی با اشتیاقی وصف نشدنی بازی را دنبال می‌کرد درحالی که آندرانیک تیموریان و سعید الهویی مدام در کنار زمین سمت او می‌آمدند و درباره تغییرات تاکتیکی با او تبادل نظر می‌کردند. امیر قلعه‌نویی آرام و کم سر و صدا و کمتر عصبانی بازی را در شرایطی زیر نظر داشت که شاگردانش همانطور که او می‌خواست بازی می‌کردند؛ با میل شدید به هجوم و با علاقه زیاد به قطع توپ‌های بازیکنان روسیه برای اینکه حتی یک حمله روی دروازه ایران شکل نگیرد.
او که در سمت راستش کارپین را زیر نظر داشت در پایان مسابقه پیش خودش فکر می‌کرد که این مسابقه حداقل باید با اختلاف سه یا چهار گل به پایان می‌رسید اما او که همواره مربی بدشانسی بوده، بدشانسی‌هایش را در بازی‌های دوستانه بدهد و آهش را در همین مسابقات بکشد. به عنوان مثال ضربه‌ای که مهدی طارمی روی استپ سینه عالی محمد محبی در موقعیت صد در صد گل به اوت زد. وقتی از مهدی در مورد این توپ در آخر مسابقه سوال کردیم با خنده گفت: " آنجایی که لازم باشد این توپ‌ها را وارد دروازه خواهد کرد." و این همان باوری است که باید در تیم ملی فوتبال ایران به عنوان یکی از مدعیان اصلی مسابقات جام ملت‌های آسیا شکل بگیرد.
دیروز جو ورزشگاه آزادی مثبت و مطابق میل سرمربی با تجربه‌اش بود که پس از مدت‌ها در آزادی حس خانه می‌کرد. او که سالها به عنوان سپاهان و سرمربی گل‌کهر در ورزشگاه آزادی حاضر شده و مقابل جمعیت ایستاده این بار هم جمعیت را پشت سر خود می‌دید و هم از حضور زنان در ورزشگاه خوشحال بود اما شعف اصلی برای او کار کردن با بازیکنان بزرگی بود که همیشه فکر می‌کرد در باشگاهی کار می‌کند که نمی‌تواند آنها را به استخدام خود در آورد اما گوش تا گوش این میدان پر از بازیکنانی بود که قلعه‌نویی در دوران مختلف به تحسین آنها پرداخته بود. از بازیکن پست ۹، شهریار مغانلوی بلندقامت گرفته تا علیرضا بیرانوند تیزچنگ، از حسین کنعانی‌زادگان تا علی قلی‌زاده و از علی‌قلی‌زاده تا سعید عزت‌اللهی و رامین رضاییان و بقیه. این تیمی است که خود را برای جام ملت‌های آسیا و پشت سر گذاشتن چند فیفادی جدی آماده می‌کند و امیرقلعه‌نویی بعد از دور موفقش در گل‌گهر قصد دارد همه طعنه‌ها را در قطر جبران کند. به خصوص که او در اولین نشست مطبوعاتی ملی‌اش هم از سوی یک خبرنگار جوان متلکی شنید؛ خبرنگاری که به یاد او آورد که ده سال است جامی نگرفته و اگرچه قلعه‌نویی بی دلیل در مقام پاسخگویی برآمد و رکورد دست نیافتنی هزار امتیازش را به رخ کشید اما مشخصا همه آنچه که او در گذشته به دست آورده امروز کمکی به او نخواهد کرد و تنها پیروزی و پیروزی و نمایش خوب در بازی‌های بعدی است که به قلعه‌نویی در سمت سرمربی تیم ملی وجاهت خواهد داد.
ایران دیروز تیمی بود که با یک ایده تازه مسابقه را آغاز کرد و روسیه منظم و صاحب کلاس را طوری زیر فشار گذاشت که کمتر به خاطر داشتیم. جالب اینکه آخرین دیدار ایران مقابل امریکا، دیگر قطب سیاسی جهان بود که به سود حریف به پایان رسیده بود و حالا ما در تهران با روسیه در حالی به تساوی رسیدیم که نظر همه حاضران در ورزشگاه، شایستگی ما در پیروزی با اختلاف چند گل بود. این را می‌شود از صحبت کارشناسان روس هم متوجه شد که یکصدا در سایت‌های مختلف ضمن انتقاد از تیم ملی روسیه، نمایش ایران را ستودند و حتی یکی دو نفر آنها عقیده دارند ایران به روسیه رحم کرد والا نتیجه این بازی همانی می‌شد که در ذهن امیر قلعه‌نویی شکل گرفته بود.
برنامه‌های تیم ملی برای حضور در رقابت‌های جام ملت‌های قطر تازه آغاز شده و فشرده خواهد بود. امیر قلعه‌نویی دیروز از حضور دو مشاور فنی و دو چهره برای کارهای اجرایی در تیم ملی گفت و تاکید داشت یک مربی خارجی هم به جمع ملی پوشان اضافه خواهد شد. ضمن اینکه علی‌رغم مشکلات پیش آمده او قصد دارد به هر شکل ممکن رحمان رضایی را در جمع مربیان تیم ملی حفظ کند و با رفع سوء تفاهمات این اتفاق رخ خواهد داد. در این شرایط فضای مثبت و حمایتی از تیم ملی و پرهیز از برخی حواشی و سوابقی که سرمربی تیم ملی با آنها درگیر بوده در دستور کار اوست تا یک دوره آرام را تا جام ملت‌های آسیا با تیم تیم ملی پیش ببرد. در این بین تنها نقطه تردید میزان پشتیبانی فدراسیون و برنامه‌ای است که آنها برای موفقیت تیم ملی برای جام ملت‌ها دارند که جز سرمایه انسانی و فنی به چیزهای دیگری هم برای پیروزی نیازمند است.
در حال حاضر مربیان فوتبال ایران و رسانه‌ها حمایت کم سابقه‌ای را از قلعه‌نویی به عمل آورده و او با آرامش کافی کارش را ادامه خواهد داد و البته باید حتی یک اشتباه کوچک هم نکند؛ شبیه به آنچه که دیروز در نشست مطبوعاتی مرتکب شد و بی جهت در مقام پاسخگویی به ادعایی برآمد که تنها بهانه‌ای برای تخریبش شد. یک مربی تیم ملی هرگز نباید در موقعیت‌های این‌چنینی گیر بیفتد؛ به خصوص که ما همچنان میراث‌دار دوره کی‌روش و مشکلات و مسائل و دردسرهایش هستیم...
