به گزارش",ورزش"، فوتبال برای میثم مجیدی اراکی کم لحظههای شیرین نداشته است. روزی که در قامت یک بازیکن اراکی پیراهن تیم استقلال تهران را بر تن کرد، روزی که به همراه مردم اراک به آرزوی دیرینهاش رسید: صعود آلومینیوم اراک به لیگ برتر، تیمی که در آن رشد کرد و چهره شد.
و امروز میثم مجیدی تصمیم گرفت یک تصمیم بزرگ در زندگی فوتبالیاش بگیرد: آویزان کردن کفشها. واقعا تصمیم سختی بود. نه تنها میثم مجیدی بلکه خیلی از بازیکنان بزرگ از رویارویی با این واقعیت تلخ هراس دارند و دوست ندارند چنین لحظهای فرا برسد. چون بازیکردن برای یک فوتبالیست با همه سختیهایش دنیای شیرینی دارد. امروز خیلی از بازیکنان بزرگتر از میثم مجیدی در تیمهای لیگ برتری مشغول بازی هستند. حتی حاضرند به بهای ماندن نیمکتنشین باشند و برخی از آنها به لیگ یک و لیگ 2 رفتهاند. اما میثم مجیدی در آلومینیوم اراک و در مصاف با گل گهر سیرجان از فوتبال خداحافظی کرد. البته نه از فوتبال. او در ادامه باز هم می تواند در فوتبال باشد. انتخاب با اوست؛ در قامت مدیر، مربی و...
بهتر است نگاه خود را به خداحافظی از فوتبال تغییر دهیم. آویزان کردن کفشها هم یکی از صحنههای بهیادماندنی و جذاب فوتبال است. هر چند با اشک همراه است. میثم مجیدی از این بابت باید خرسند باشد؛ در تیمی به فوتبال خود پایان داده که شروعش در آن بوده. خداحافظی در بالاترین سطح فوتبال. از همه مهمتر این سرنوشتی است که در انتظار همه فوتبالیستهاست. بزرگترین بازیکنان فوتبال جهان با این واقعیت روبرو شدند و این تجربه امروز برای میثم مجیدی تجربهای بهیادماندنی بود. به طور حتم او دوست داشت، همچنان که دو تیم در زمین تونل تشکیل دادند و برایش دست زدند روی سکوها مثل همیشه اراکیها برای او هورا میکشیدند، اما گاهی اتفاقات بر خلاف میل باطنی است و همه چیز آنطور که فوتبالیست دوست دارد پیش نمیرود.
میثم مجیدی و خداحافظ دنیای بازیگری، نه فوتبال. او میتواند در ادامه هم مولد اتفاقات خوب برای فوتبال اراک باشد، حالا در یک جایگاه دیگر. این خود بهترین انگیزه برای کنار آمدن با این واقعیت تلخ و شروع یک دنیای دیگر در فوتبال است.
عکسها: محمد عباسی