به گزارش ",ورزش"، آرام اما پرجنبوجوش. فعال اما کم حرف. عصبی اما منطقی. او جمع نقیضین است و در عین حال یک الگوی مشخص برای رفتار با خود را ارائه میدهد و حالا با پیروزی مقابل استقلال، بیش از پیش موردتوجه هواداران فوتبال در ایران قرار میگیرد.
تراکتور در این سالها رفت و آمد زیادی را روی نیمکت خود تجربه کرده و بنابراین طبیعی است که شاید خیلیها رنج آشنایی با مردان جدید نیمکت این تیم تبریزی را به خود ندهند و پیش خود بگویند او هم قرار است به زودی چمدان خود را ببندد و به سوی کشورش بازگردد اما شاید ماجرای پاکو خمس متفاوت باشد.
در نگاه نخست، آنچه امید را نسبت به او برمیانگیزد، ویژگی ظاهری او از جمله سن پایین و کارنامهاش است اما از همان ملاقات نخست، نکات دیگری هم رو میشوند: خمس در اولین نشست خبری بدون پرحرفی، به درخواست نماینده برگزاری برای صحبتهای اولیه پاسخ منفی میدهد و میگوید اینجاست که به سوالات پاسخ دهد و بعد به استقبال سوالات خبرنگاران میرود بدون توضیح اضافه و با ادبیاتی که یک الگوی مشخص رفتاری را نشان میدهد.
اگر شما هم از آن دسته هستید که از پرحرفی و صحبتهای کیفی خوشتان نیاید و علاقهمند به ارائه فکت و اظهارات کميّ در مصاحبهها باشید، احتمالا از همصحبتی با پاکو خمس لذت خواهید بُرد.
الگوی مشخص رفتاری، همان «منطق» پاکو خمس است که کم کم دست بازیکنان هم آمده است. اگر بازیکن تراکتور باشید، باید بدانید که 1) در تمرین کم تلاش کنید، اخراج خواهید شد، 2) تمارض به آسیبدیدگی کنید، جایی در تیم نخواهید داشت، 3) نظم را رعایت نکنید، راهی به ترکیب اصلی نخواهید یافت.
البته همه چیز هم نکات منفی نیست. خمس حتی به بازیکنانی که علاقهای نسبت به آنها ندارد نیز بی توجه نیست و پیغام خود را اینطور رسانده: اگرچه نیم فصل دوم جایی در تیم ندارید اما مطمئن خواهم شد به تیمی منتقل میشوید که فرصت بازی داشته باشید.
این منطق، نمود خود را در برخورد مسئولان باشگاه با او نیز نشان میدهد. جالب است بدانید پاکو خمس دائم از مترجم خود میخواهد همه چیز را ترجمه کند. حتی حرفهای نفرات حاضر در تمرین و نشست خبری و اردوی تیم که شاید کماهمیت باشد اما خمس میخواهد نقش یک رئیس واقعی را در تیم ایفا کند، کسی که بر همه چیز در باشگاه احاطه دارد.
نکته جالب اینکه او ترکیب تیمش را تقریبا از نخستین جلسات تمرینی مشخص میکند و در جلسه پیش از بازی، رسما ارنج 11 نفره را برای بازیکنان میخواهد. این همان کاری است که یحیی گلمحمدی هم به شکلی دیگر انجام میدهد و پیشتر برانکو ایوانکوویچ هم انجامش داده بود. برای این دسته از سرمربیان اهمیتی ندارد که گوشهای اطراف باشگاه، از ترکیب اطلاع پیدا کنند و اولویت نخست شناخت بازیکنان است. اینکه 11 نفر اصلی، شب بازی بدانند که فردا از ابتدا در زمین حضور خواهند داشت و با این واقعیت به استقبال مسابقه بروند.
این اما تنها تشابه بین سرمربیان دو تیم سرخپوش و پرطرفدار لیگ برتر نیست. آنها زمانی که مهاجم نوک خود را در اختیار نداشتند، به جای اعتماد به گزینه تخصصی اما پرریسک (و شاید ناآماده) در خط حمله، به سراغ گزینه، بازی بدون مهاجم هدف رفتند و به نتیجه مطلوب هم رسیدند.
البته وجه تفاوت، سیستم 4-3-3 برای پاکو خمس است که تیم او را از بیشتر تیمهای لیگ برتر ایران متمایز کرده است. او میگوید اگرچه سبک فوتبال هجومی، روی زمین، با مالکیت و پرس حداکثری در فوتبال ایران جا نیفتاده و شاید کیفیت زمینها نیز اجازه انجام صحیحش را ندهند اما به آن وفادار خواهد ماند و حالا پیروزی مقابل استقلال، آغاز پیمان هواداران تراکتور با این وفاداری سرمربی اسپانیایی نیز خواهد بود.
منطق خمس برای پیروزی این است: «سریعتر توپ را بگیر، بیشتر توپ را نگه داشته باش، بیشتر پاس بده و بیشتر موقعیت بساز؛ تو برنده خواهی شد.» بعد از این گزاره، سوال پیش آمد که آیا مقابل استقلال که تیمی بزرگ است نیز خواهی توانست به این هدف (موقعیت زیاد) برسی؟ پاسخ داد «بله» و به این هدف جامه عمل نیز پوشاند.
او احتمالا پیش از این نیز به بازی بدون مهاجم فکر کرده بود؛ زمانی که به رادیو مارکا میگفت: «لواندوفسکی در ژنتیک بارسلونا نیست» و ترجیح میداد بارسلونا بدون حضور مهاجم تنومند لهستانی وارد زمین شود.
تراکتور شب گذشته یکی از کم نقصترین نمایشهای خود را ارائه کرد که اگرچه به عملکرد نامطلوب استقلال هم مرتبط بوده اما این، چیزی از شایستگی تی تی ها کم نخواهد کرد. آنها خیلی خوب از دفاع به حمله منتقل شدند و با اتکا به بازیکنانی که در تیم سرمربی قبلی جایگاهی نداشتند (قنبری و عباسی)، با خلق 13 موقعیت، 53 درصد مالکیت، 60 پاس و 5 درصد پاس صحیح بیشتر، به این پیروزی مهم رسیدند – بردی که احتمالا برای هواداران تراکتور هم از برتری تیم بردیف برابر پرسپولیس در ورزشگاه آزادی دلپذیرتر بوده است.
البته این تازه آغاز راهی است که خمس با تراکتور آغاز کرده. نمایش هجومی قابل توجه تراکتور و پرسپولیس بدون مهاجم تخصصی و با اتکا به سایر عناصر هجومی که شاید اجرای سبک اسپانیایی در فوتبال ایران است، یک سوال بزرگ را در اذهان ایجاد میکند: آیا پاکو خمس و یحیی گلمحمدی، رهبر انقلابی هستند که فوتبال ایران را از شکل دفاعی خارج و به سبک هجومی خواهند رساند؟ لیگ برتر با خوشبینی منتظر پاسخ این سوال خواهد نشست.