به گزارش ",ورزش"، بعد از نایب قهرمانی تراژیک پرسپولیس در تاریخ 24 اردیبهشت 95 و واگذاری جام به استقلال خوزستان بود که این تیم خیلی زود برای ترمیم بزرگترین نقظه ضعف خود وارد عمل شده و تصویری از طاهری در کنار علیرضا بیرانوند، دروازهبان بلندقامت و ترکهای نفت تهران منتشر شد. سنگربانی که البته قرار بود که نیم فصل راهی جمع قرمزپوشان شود و جلوی اشتباهات مکرر درون دروازه این تیم را بگیرد، اما علی منصور به هر ترفندی بود جلوی این انتقال و البته احتمالا یک قهرمانی دیگر پرسپولیس در لیگ سراسری ایران را گرفت.
اگرچه اولین گل دریافتی بیرو در مقابل فولاد و در آزادی نشان میداد او هنوز آماده درخشش درون دروازه پرسپولیس نیست، اما او در همان اولین فصل نقش مهمی در قهرمانی تیم برانکو ایفا کرد و در ادامه به یکی از ارکان اصلی موفقیتهای متوالی این تیم در فصول بعد تبدیل شد. در فصل دوم، بیرانوند که اعتمادبهنفس بیشتری پیدا کرده بود، کمکم از یک دروازهبان بااستعداد به یک رهبر در نیمه زمین خودی برای قرمزپوشان بدل شد و در سومین فصل و در روزهایی که پنجره بسته بود، او در اولین فینال آسیایی تاریخ باشگاه پرسپولیس یکی از نامهای ماندگار در ذهن لقب گرفت.
او که بهتازگی از جام جهانی و مهار پنالتی کریستیانو رونالدو بازگشته بود، در آسیا بیرقیب درون دروازه پرسپولیس خودنمایی کرد و عنوان بهترین سنگربان قاره را به خود اختصاص داد. شروع مجدد فراموشنشدنی برای گادوین منشا برابر الدحیل، مهار تماشایی تکبهتک بغداد بونجاح و در نهایت آن واکنش فراموشنشدنی و اعجابانگیز مقابل ضربه سر ژاوی در دقیقه 86.
بعد از فتح سومین عنوان قهرمانی متوالی در لیگ برتر با لباس پرسپولیس، فرصت انتقال به اروپا و بلژیک و پرتغال برای بیرانوند فراهم شد و البته آن دو سال برای این سنگربان بلندقامت چندان خوب سپری نشد. پرسپویس هم بدون بیرانوند اگرچه دوباره راهی فینال لیگ قهرمانان آسیا شد، اما بالاخره سکوی قهرمانی لیگ را به رقیب دیرینه واگذار کرد و این یعنی این دو برای بازگشت به مسیر موفقیت به یکدیگر نیاز دارند.
پس بیرانوند که جایگاه خود در رده ملی را نیز در خطر میدید، برای اختصاص دادن دوباره جایگاه شماره یک تیم ملی در جام جهانی، بار دیگر با پرسپولیس به توافق رسید و لباس این تیم را به تن کرد. شروع درخشان در لیگ برتر و البته تغییرات در کادر فنی تیم ملی باعث شد علی بیرو به هدف خود برسد و در دیدار ابتدایی مقابل انگلیس در ترکیب قرار گیرد. اما یک تصادف غیرمنتظره با سیدمجید حسینی باعث شد تقلای نافرجام او برای ماندن در زمین نیز عقیم بماند و در ادامه بازگشت به ترکیب، با آن نقاب عجیب برابر آمریکا.
اما بیرو اینقدر در سالهای اخیر در مهار پنالتی در ترکیب تیم ملی و پرسپولیس بااعتمادبهنفس و موفق نشان داده که یحیی گلمحمدی امروز برای فرار از کابوس حذف زودهنگام از جام حذفی، چارهای جز اعتماد به او در دقیقه 117 دیدار با پارس ون نداشت. مرور همان تصاویر تلویزیونی نشان میداد که این سنگربان حالا باتجربه اینقدر از هیمنه و آمادگی روحی لازم برقرار است که احتمالا او سرنوشت این دیدار تماشایی را رقم خواهد زد. بیرانوند نیز با مهار دو پنالتی تیمش را از شر این کابوس احتمالی نجات داد و یک بار دیگر به داد یحیی و تیمش رسید.
حضور او در دقایق پایانی در زمین یادآور تعویض نیما نکیسا با احمدرضا عابدزاده در دیماه 75 و دیدار نیمهنهایی جام ملتهای آسیا برابر عربستان بود. احمدرضا نیز همینقدر با روحیه و جذبه وارد زمین شد و او نیز دو پنالتی رقیب دیرینه را مهار کرد، اما بدشانس بودیم که سه پنالتی از دست رفت و باز هم تکرار کابوس ناکامی مقابل عربستان.
علی بیرانوند همین حالا نیز خود را بین بهترین دروازهبانهای تاریخ ایران جای داده و اگرچه مانند عابدزاده هنوز در رده ملی به افتخار و جام نرسیده، اما در عرصه باشگاهی هر چه بوده و نبوده درو کرده و البته در سن 30سالگی و با این آمادگی روحی و فیزیکی، فرصت قابلتوجهی برای سنگینتر کردن کلکسیون افتخارات خود در ادامه مسیر دارد. علیرضا حالا تبدیل به وزنهای مهم و آماده شده که فقط کافی است که به آن افسوس کارلوس کیروش بعد از مصدومیت این دروازهبان بعد از بازی با انگلیس توجه کنید.