به گزارش ",ورزش"، خرداد 1385، نیمه نهایی جام حذفی - ورزشگاه آزادی مملو از تماشاگر است. پرسپولیس از روی نقطه پنالتی با ضربه فرزاد آشوبی از سپاهان پیش افتاده و در آستانه صعود به فینال است. پیروزی مقابل تیمی که چند ماه پیش، دست پرسپولیس را از لمس جام کوتاه نگه داشته بود و این بار در مقابل انبوه قرمزهای استادیوم آزادی، ناکام مانده بود. پیروزی تیم یکدست و جذاب مصطفی دنیزلی تا آخرین دقایق بازی ادامه داشت اما...
هواداران پرسپولیس عادت کرده بودند که داستان موفقیت تیمشان همیشه در آستانه وقوع، به یک اما و اگر گره بخورد. پس انگار همه منتظر نشسته بودند که آن لحظه فرا برسد. لحظه‌ای که با سوت محسن قهرمانی روی پنالتی بحث برانگیز از راه رسید و او نقطه پنالتی را نشان داد تا فرشید کریمی مغلوب هادی عقیلی، پنالتی‌زن قهار طلایی‌پوشان اصفهانی شود.
مصطفی دنیزلی یک تعویض خود را نگه داشته. احتمالا برای اینکه علیرضا حقیقی را جانشین فرشید کریمی کند تا این گلر جوان رودرروی پنالتی‌زنان سپاهان بایستد. حقیقی چند ماه پیش توانسته بود پنالتی علی دایی را در اولین بازی با پیراهن پرسپولیس سیو کند و طبیعتا گزینه‌ای معقول‌تر از فرشید کریمی در ذهن هواداران پرسپولیس و احتمالا سرمربی این تیم بود. اما محمود کریمی به زمین آمد و سه بار در نیمه دوم وقتهای اضافه دروازه پرسپولیس را گشود و شکست بزرگ را به مصطفی پاشا تحمیل کرد.
سرمربی ترک‌تبار پرسپولیس قصد داشت کاری را انجام دهد که شب گذشته یحیی گل‌محمدی انجامش داد و به نتیجه هم رسید. او در وقت های اضافه از علیرضا بیرانوند خواست تا بدن خود را گرم کند و برای ورود به زمین آماده شود و در دقیقه 118، زمانی که تساوی در وقتهای قانونی قطعی به نظر می‌رسید، سرمربی سرخپوشان تصمیم خود را عملی کرد و احمد گوهری را بیرون کشید.
گوهری البته از چند دقیقه پیش به سرنوشت خود آگاه شده بود اما زمانی که دوربین روی او قفل شد، ترکیبی از بهت و برافروختگی در شمایلش دیده می‌شد. شاید او انتظار داشت حالا که بعد از 15 بازی فرصت حضور در زمین را به دست آورده، تا آخر در زمین بماند و در ضربات پنالتی هم سنگربان تیمش باشد.
با این حال اما یحیی دلایل زیادی برای این تصمیمش داشت. نخست بیرانوند برمی‌گردد که همیشه چهره یک گلر پنالتی‌گیر را از خود به نمایش گذاشته و احتمالا در تمرینات نیز به قدری خوب بوده که اعتماد این‌چنینی یحیی گل‌محمدی را متوجه خود کند. دوم اینکه احمد گوهری در طول بازی یک پنالتی خورد و شاید از اعتماد به نفس لازم برای رویارویی در پنج ضربه پنالتی برخوردار نبود. نکته سوم نیز اینکه پرسپولیس چند دقیقه قبل یک پنالتی از دست داد و شاید بازیکنان از نظر روحی در موقعیت مطلوبی قرار نداشتند و این تعویض می‌توانست روی آنها نیز اثر مثبت بگذارد و یک شوک برای تیم باشد.
اما شاید از همه مهمتر این بود که یحیی نمی‌خواست روی این بازی قمار کند و قصد داشت بهترین نفرات برای پنالتی را در زمین قرار دهد. او که در فینال لیگ قهرمانان 2020 آسیا اسیر دو ضربه پنالتی شد، در نیمه نهایی دو جام حذفی متوالی در پنالتی به استقلال باخت و در فینال جام حذفی 1392 جام را با این ضربات به سپاهان واگذار کرد و البته خاطره تلخ هم از پنالتی به عنوان یک بازیکن داشت، به هیچ وجه دوست نداشت یک کابوس دیگر را برای خود بسازد و تمام پتانسیل خود را در زمین به کار گرفت.
البته شاید از نگاه بسیاری این تصمیم برای احمد گوهری بی رحمانه باشد و در روحیه او اثر بگذارد. اما سرمربی پرسپولیس در نشست خبری حتی از دروازه‌بان ذخیره تیمش هم تمجید کرد و باوجود دریافت دو گل، جملات بسیار مثبتی را برایش به کار بُرد. از سوی دیگر اگر گوهری خود را در پازلی ببیند که تیمی به نام پرسپولیس را شکل داده، طبیعتا چنین اتفاقی هم برایش یک لحظه کشنده نخواهد بود.
در نهایت سرمربی پرسپولیس با این تصمیم، نیم فصل درخشان خود به عنوان یک مربی را به خوبی تمام کرد. اما فصل برای او و تیمش ادامه خواهد داشت؛ فصلی که در پایانش، هیچ چیزی الّا قهرمانی، هواداران سرخ را راضی نخواهد کرد.
