به گزارش ",ورزش"، این روزها بحث انتخاب سرمربی تیم ملی ادامه دارد و به یکی از مهمترین موضوعات فوتبال ایران تبدیل شده است. فدراسیون فوتبال پیش از جام جهانی با اسکوچیچ قطع همکاری کرد تا کارلوس کی‌روش را برای جام جهانی به ایران بازگرداند و پس از پایان این تورنمنت و حذف ایران در مرحله گروهی جام جهانی قطر حالا فدراسیون ایران دوباره درگیر پروسه حساس انتخاب سرمربی ملی شده است.
در این شرایط اما به نظر می‌رسد هیچ تحرک خاصی از سوی فدراسیون وجود ندارد و کسی نمی‌داند فدراسیون فوتبال چه دستور العملی در پیش دارد. در این بین سوالاتی مطرح می‌شود که آیا فدراسیون می‌خواهد سرمربی ایرانی بیاورد یا خارجی؟ آنها کی‌روش را برمی‌گردانند یا خیر؟ در این بین اسامی مختلفی نیز مطرح شده که همه‌شان تکذیب شد و در عین حال همه تایید شده‌اند! در واقع به نظر می‌رسد فدراسیون مشغول عملیات ایذایی است تا با نفر مدنظرش به توافق برسد و سپس اعلام کند.
مسئله خیلی مهم در شرایط فعلی این است که مربی در دسترس آن‌چنانی در بازار وجود ندارد و اسامی ایرانی‌ای که نامزد هدایت تیم ملی شده‌اند، همگی مشغول مسابقات باشگاهی و بالای سر تیم‌های خود هستند. اگرچه این موضوع مانع خیلی بزرگی محسوب نمی‌شود اما به هرحال می‌تواند یک چالش برای فدراسیون باشد چرا که هیچ باشگاهی دوست ندارد در این مقطع سرمربی خود را عوض کند. در عین حال گزینه‌های ایرانی که تیم ندارند به دلایل مختلف مدنظر فدراسیون نیستند.
نکته دیگر این که، در حال حاضر تیم‌های بزرگ دیگری هستند که سرمربی ندارند؛ در سطح جهانی می‌توان به برزیل و بلژیک اشاره داشت و در آسیا کره جنوبی این وضعیت را دارد و عربستان نیز وضعیتش نامشخص است و آنها هم مشغول مذاکره و انتخاب هستند.
در حال حاضر قدرت خرید ایران در بازار باتوجه به قیمت دلار پایین است و به نظر می‌رسد تمرکز فدراسیون روی گزینه داخلی باشد و اگر سراغ گزینه خارجی هم برود نباید گران‌قیمت باشد چون هر مربی‌ای دنبال قرارداد چهار ساله و حضور تا جام جهانی ۲۰۲۶ است. با این وصف سرمربی خارجی مدنظر فدراسیون باید رقم قرارداد معقولی داشته باشد و همچنین کیفیتش به حدی باشد که برای مخاطبان سختگیر فوتبال ایران قابل قبول باشد. بنابراین باتوجه به چهارساله بودن احتمالی زمان قرارداد، بعضی از گزینه‌ها از فهرست خارج می‌شود مگر اینکه فدراسیون بخواهد تا پایان جام ملت‌های ۲۰۲۳ با یک سرمربی قرارداد ببندد که خیلی منطقی به نظر نمی‌رسد چرا که جام ملت‌ها ایستگاهی است که نتیجه به دست آمده در آن خیلی در آینده هر کسی که سرمربی تیم ملی شود تاثیرگذار خواهد بود.
حال به این پرسش می‌رسیم که آیا واقعا لزومی دارد که ما الان سرمربی تیم ملی را انتخاب کنیم؟اولین برنامه فعالیت تیم ملی فیفادی در ماه مارچ یعنی فروردین ماه است و باتوجه به تعطیلی تیم ملی بعد از رقابت‌های جام جهانی بعید است که تیم جدیدی را در آن فیفادی داشته باشیم و احتمالا نفرات از فهرست اردوی ماقبل آخر جام جهانی خواهند بود؛ مگر اینکه بخواهند بازیکنان قدیمی و باتجربه را فعلا به اسکواد تیم ملی دعوت نکنند. بنابراین اگر بخواهیم برای فیفادی بعدی سرمربی داشته باشیم، با توجه به این برنامه زمان‌بندی باید سرمربی ایران تا ماه بهمن انتخاب شود؛ به خصوص اگر قرار سرمربی خارجی و نا آشنا به فوتبال ایران انتخاب کنیم چرا که برای شناخت بازیکنان تا فروردین این حداقل زمانی است که نیاز خواهد بود. اگرچه سرمربی داخلی نیز حداقل به یک ماه زمان برای استقرارش نیاز دارد.
البته این عجله ممکن است لزومی نداشته باشد چرا که ایران در ماجرای ویلموتس با انتخابی شتاب‌زده ثمره خوبی ندید و شاید بهتر باشد مسئولان فدراسیون فیفادی بعدی را با یک مربی موقت برگزار کنند و انتخاب سرمربی را به خردادماه موکول کنند. در آن بازه دو فیفادی داریم و لیگ هم تمام شده است و ممکن است از بعضی شرایط هم گذر کرده باشیم و اوضاع برای انتخاب سرمربی تیم ملی بهتر باشد. همچنین در خرداد ماه می‌توانیم از بین سرمربی‌های که در فوتبال ایران کار کرده‌اند بهترین‌شان را انتخاب کنیم و لیگ می‌تواند سرمربی ایران را معرفی کند. طبیعی است که سرمربی تیم قهرمان لیگ با یک معقولیتی وارد تیم ملی خواهد شد. علاوه بر آن سرمربی‌های خارجی خوب و با کارنامه‌ای هم در لیگ داریم که می‌توان لیگ را یک سنگ محک واقعی برای آنها در نظر گرفت و پس از پایان این رقابت‌ها شرایط برای انتخاب مربی‌های شاغل در لیگ آسان تر خواهد شد.
