به گزارش “,ورزش”، امینی که دو فصل پیش به عنوان گلر ذوب آهن در این تیم فعالیت می کرد به اسپانیا لژیونر شد اما در نهایت اتفاقاتی افتاد که به ایران بازگشت، او این دلایل را در گفتگو با خبرنگار ,ورزش توضیح داده که در ادامه صحبت‌های او را می‌خوانید؛
* به هدفم در اروپا نرسیدم چون…
شرایط حضور گلر‌های ايرانی در فوتبال اروپا سخت است اما با توجه سابقه بازی در رده‌های سنی تیم ملی و لیگ برتر، با نظر مشاوران فوتبالی‌ام تصمیم گرفتم که برای ادامه فوتبالم به اسپانیا نقل مکان کنم، برنامه‌ام این بود که از تیم‌های حاضر در لیگ‌های دسته پایین‌تر از سطح اول فوتبال اسپانیا کارم را شروع و در نهایت به آنچه که هدفم است، دست پیدا کنم. اما متاسفانه شرایط این اتفاق فراهم نشد. بزرگترین مانع در این راه، مشکل اخذ ویزا بود، قرار بر این بود که ویزا در عرض یک ماه صادر شود، اما این پروسه چند ماهی به درازا کشید. به همین دلیل فقط توانستم در هشت، نه بازی آخر فصل، برای خوونتود تورمولینوس به میدان بروم. با توجه به سختی شرایط، در نهایت تصمیم گرفتم که به فوتبال ایران بازگردم.
* برای اولین بار تست دادم
پس از بازگشت به ایران حدود یک یا دو ماه با مربی خود، به طور اختصاصی تمرینات را از سر گرفتم، پس از آن با پیشنهاد تراکتور که به شرط تست در تمرینات بود، مواجه شدم. اولین بار در طول فعالیت فوتبالی‌ام بود که پیشنهادی بدین شکل را دریافت کردم، به هر حال چند روز در تمرینات تراکتور حاضر شدم و با تایید کادرفنی قرارداد داخلی بسته شد. پس از عقد قرارداد و پایان زمان نقل و انتقالات زمستانی، تراکتوری‌ها تازه متوجه شدند که در لیست نفرات تیم، جای خالی برای ورود بازیکن بزرگسال وجود ندارد. به نظرم این اتفاقات مضحک بود، اما به هر ترتیب با توجه به اصالت و بزرگی باشگاه تراکتور و امکان پیشرفت در آن، طی مذاکراتی که با مدیران این باشکاه داشتیم بنا بر این شد که تا پایان نیم فصل و باز شدن پنجره زمستانی برای حفظ آمادگی فردی در تمرینات حضور داشته باشم و آنها هم به تمامی تعهدات مالی ذکر شده در قرارداد داخلی پایبند باشند. اما همه مذاکرات و تعهدات به دست فراموشی سپرده شد، البته فکر نمی‌کنم بروز این قبیل اتفاقات در فوتبال ایران چندان عجیب باشد.
* نمی خواهم نا امید باشم
فوتبال حرفه‌ای را از ۱۶ سالگی با سپاهان آغاز کردم، پس از آن در تیم‌های پیکان، ماشین سازی و ذوب‌آهن، حدود ۶۰ بازی لیگ برتری انجام دادم. در رده‌های سنی فوتبال ملی نیز، در تمام تورنمنت‌های معتبر آسیایی و جهانی حضور ثابتی داشتم، پس از آن نیز، توسط ویلموتس به دو اردوی تیم ملی بزرگسالان فراخوانده شدم، اما بعضی از اتفاقات و دست‌های پشت پرده در فوتبال دخیل است که این اجازه را به بازیکنان خود ساخته نمی‌دهد به حق واقعی خود برسند، این مشکل ممکن است برای هر فوتباليستی به وجود بیاید، به هر حال دوران فوتبالی هر بازیکنی با فراز و نشیب همراه است و من هم از این قائده مستثنی نیستم، در حال حاضر دوران خوبی را سپری نمی‌کنم اما امیدوارم به روزهای خوبی که هر فصل با چندین پیشنهاد لیگ برتری همراه می‌شد، برگردم. شرایط سنی‌ام به شکلی نیست که بخواهم ناامید باشم به همین دلیل به دنبال بهتر شدن هستم.
* مربیان به رزومه بازیکنان توجه کنند
در پایان صحبت‌هایم از مربیان و مسئولین باشگاه‌ها تقاضا دارم، در انتخاب بازیکنان و عقد قرارداد، به رزومه آنها توجه کنند. بعضی از بازیکنان به خاطر مصدومیت یکی، دو فصل غایب بودند و توانستد به فوتبال بازگردنند، برخی هم تجربه‌ای مشابه با شرایط من را داشتند و هنوز آن اتفاق خوب برایشان رخ نداده. انتظار دارم مسئولین و مربیان به این بازیکنان که روزمه خوبی داشتند و بازیکن ملی محسوب می‌شدند، توجه بیشتری داشته باشند. خدا را شکر شرایطم بد نیست، اما اگر از من حمایت نشود و در مبارزه با بعضی افراد نتوانم حق خود را بگیرم، من هم به سرنوشت بازیکنانی دچار می‌شوم که به طور کل از فوتبال محو شدند.
