به گزارش ",ورزش"، پرسپولیس بعد از چند سال ناکامی ناگهان با حضور برانکو ایوانکوویچ با روحیه‌ای متفاوت در لیگ حاضر شد که ماحصل آن طی فصول اخیر دو نائب قهرمانی و 5 قهرمانی پیاپی بود. با این حال شرایط برای یحیی گل‌محمدی و تیمش طی دو فصل اخیر آنطور که پیش‌بینی می‌کرد، دنبال نشد.
آنها فصل گذشته بعد از پنج دوره قهرمانی پیاپی، قافیه را به فرهاد مجیدی و تیمش باختند تا یک شکست بزرگ برای سرخ‌ها محسوب شود. با این حال، این تیم امیدوار بود این فصل و با ستاره‌های قابل توجهی که در اختیار گرفته شرایط متفاوتی را دنبال کند و بتواند بار دیگر صدر پایانی لیگ را به نام خود کند.
هرچند در هفته‌های ابتدایی باز هم شرایط آنطور که انتظار می‌رفت پیش نرفت اما رفته رفته سرخ‌ها توانستند با کسب نتایج مطلوب و سود بردن از اشتباهات حریفان در از دست دادن امتیازات، صدرنشین نیم فصل شوند. فاصله هشت امتیازی با استقلال و پنج امتیازی با سپاهان یک اتفاق مهم در پایان نیم فصل برای یحیی گل محمدی و تیمش محسوب می‌شد تا آنها بار دیگر امیدوار باشند قهرمانی را به نام خود کنند و جام را به خانه ببرند.
اما ناگهان همه چیز برهم خورد؛ فارغ از اشتباهات داوری که ممکن است برای یک تیم بیشتر و برای تیمی دیگر کمتر اتفاق بیفتد اما سرخ‌ها اکنون در شرایطی با یک بازی بیشتر نسبت به سپاهان در رده دوم قرار گرفته‌اند و بیم افزایش اختلاف امتیاز در پایان این هفته آنها را تهدید می‌کند اما سرمربی پرسپولیس نیز شاید از مدار جاه‌طلبی تیمش کاسته باشد.
کافی است نگاهی دوباره به مصاحبه دو هفته قبل‌تر یحیی گل محمدی داشته باشیم: جایی که بعد از توقف مقابل آلومینیوم اراک گلایه‌مند و عصبانی از شرایط داوری و اشتباهات تکراری، مدعی شده بود که تیم با او قهرمان نمی‌شود چرا که "برخی‌ها اجازه این موضوع را به وی نمی‌دهند".
نمی‌خواهم از این ماجرا با توصیف "بهانه‌جویی" خارج شویم چرا که شاید تا حدی نیز حق سرمربی سرخ‌پوشان باشد و اشتباهات داوری نیز علیه تیم او طی هفته‌های اخیر کم نبوده و مثال آخر آن نیز در جدال با هوادار و پیش از ثبت گل حریف بود که خطای روی محمد عمری نادیده گرفته شد تا در نهایت آنها شکست خورده و با گوله برفی آزادی را ترک کرده و به این شکل بدرقه شوند.
هواداران کم تعداد پرسپولیس اما شاید به این دلیل به ناکامی تیم خود در جدالی دوباره معترض بودند که روزهایی را به خاطر می‌آوردند که تیم‌شان حتی به مساوی در دیدارهای سخت نیز راضی نبود و تعجیل بازیکنان برای به جریان انداختن بازی از خاطر آنها نرفته است.
یحیی شاید با دردسرهایی در مسیر دستیابی به قهرمانی مواجه بوده و هست اما شاید بد نباشد سرمربی سرخ‌ها نگاهی نیز به شرایط تیمش از جهات مختلف بیاندازد. جایی که او شخصا نیز با اعتراضات پی‌در پی تمرکز را از تیم گرفته و داوری و جانب داری فدراسیون را نیز به بهانه‌ای درست اما غلط در مسیر جاه طلبی تیمش تبدیل کرده است.
همان‌طور که گفته شد اشتباهات داوری جزئی از لیگ برتر ایران تبدیل شده است. استقلال در شرایطی دو هفته پیش در کرمان با نتیجه 3-2 میزبان را شکست داد که ذکر چند نمونه بازدارنده شاید در مسیر این هدف آنها لازم باشد. اقداماتی که برای عصیان ساپینتو صورت گرفت و منجر به اخراج وی شد و همچنین پنالتی‌های گم شده آبی‌ها. اما استقلال در نهایت برنده بازی شد چرا که به دنبال برد بود و به قدرت تیم خود و شرایط فنی‌اش مقابل حریف اطمینان داشت.
نمونه دیگر هم سپاهان است؛ جایی که این تیم همین چند هفته پیش در شرایطی برابر گل گهر به برتری پرگل و قاطع دست یافت که دقایق زیادی از نیمه دوم را مقابل شاگردان امیر قلعه‌نویی که از یکی از بهترین بازیکنان این فصل بهره می‌برند، 10 نفره کار را دنبال کرد اما حتی به گل‌های بعدی خود نیز دست یافت.
روحیه برتری جویی و برد طلبی فارغ از شرایط و موانع چیزی است که پرسپولیس طی مدت پنج سالی که عناوین قهرمانی را یکی پس از دیگری از آن خود می‌کرد، در ذهن تک تک بازیکنان وجود داشت. آنها فارغ از هر اتفاق و شرایطی یک هدف بزرگ را دنبال کرده و رکوردشکنی را مزه می‌کردند. نگاهی به آرشیو شرایط این تیم طی همان دوران قهرمانی‌های سریالی نیز گواهی می‌دهد آنها در آن دوران نیز انواع و اقسام مشکلات را چه از حیث مالی، داوری و اختلافات، سنگ‌اندازی‌ها و... را نیز پشت سر گذاشته بودند. با این حال چه در دوره برانکو ایوانکوویچ و چه بعد از آن با کالدرون و در نهایت همین گل‌محمدی آنها سر به آسمان لیگ می‌ساییدند و حریفان داخلی را یکی یکی از دور خارج کرده و حتی در آسیا نیز مدعی ظاهر می‌شدند.
چیزی که پرسپولیس این روزها کم دارد مسلما دستیابی به همان روحیه جنگندگی و برتری جویی برای کسب جام است. اسکوآد این تیم آنها را ناخودآگاه به مدعی جدی و اصلی دستیابی به جام تبدیل می‌کند و این یحیی گل محمدی است که باید در رقابت بزرگ با مورایس و ساپینتو برتری فنی و استراتژی خود را نشان دهد. صدای اعتراض هواداران رفته رفته بلند شده و یحیی نباید بگذارد هم‌صدایی برای برپایی جشن قهرمانی طی سالیان گذشته اکنون به یک هم‌صدایی اعتراضی ولو با تمام اعتراضات به حقی که او دارد تبدیل شود.
