به گزارش ",ورزش"، سایت رسمی جیانلوکا دیمارزیو در گزارشی به سراغ سعید عزت اللهی هافبک دفاعی تیم ملی ایران رفته و در این گفتگوی کوتاه از قول او مدعی شده‌اند که ایران در جام جهانی بعدی قطعا صعود از گروه خود را تجربه خواهد کرد.
" هافبک دفاعی 26 ساله ویله دانمارک. او از دومین جام جهانی خود با تیم ملی ایران بازگشته است. وقتی تلفن زنگ می خورد سعید عزت اللهی در لندن است." او به ما می‌گوید: چند روز مرخصی هستم، سپس به تمرینات برمی‌گردم.
باید تکرار کنیم که او تنها 26 سال دارد اما تاکنون در هفت کشور مختلف بازی کرده است پس بهتر نیست به او بگوییم که عزت‌اللهی یک جهانگرد است؟ این سفر از ایران شروع می‌شود، از اسپانیا، روسیه، بلژیک، اسکاتلند، قطر می‌گذرد و در نهایت به دانمارک می‌رسد: "انجام یک مسابقه در این سطح (جام جهانی) یک رویا برای همه است. از اینکه بعد از جام جهانی روسیه 2018 دوباره این فرصت را داشتم، سپاسگزارم. این باعث افتخار است.
تیم ملی ایران بار دیگر نتوانست راهی مرحله بعدی شود و در شب پایانی با شکست مقابل آمریکا شانس صعود را از دست داد: ما امیدوار بودیم که به مرحله حذفی راه پیدا کنیم، این رویا را به سرانجام برسانیم. به آن ایمان داشتیم و برای آن سخت تلاش کردیم. با این حال ما در سال 2026 به این کار ادامه خواهیم داد. ما می‌خواهیم اولین نفری در تاریخ باشیم که موفق می‌شود (صعود به مرحله حذفی).
عزت اللهی که در این جام بعد از نیمکت نشینی در بازی اول، مقابل دو حریف بعدی به میدان رفته، صحبت‌های کوتاه خود را این چنین ادامه می‌دهد: به طور کلی، اما، این یک تجربه مثبت بود و چیزهای زیادی یاد گرفتم. خوشحالم و حالا به آینده نگاه می‌کنم، می‌خواهم خودم را برای مسابقات بعدی بهتر کنم.
جام جهانی برای کارلوس کی‌روش سرمربی پرتغالی ایران که بار دیگر روی نیمکت حاضر شده بود، خوب شروع نشد. با شکست 6-2 مقابل انگلیس که ستاره آن مسابقه جود بلینگهام بود. عزت اللهی می‌گوید: آن پسر فوق العاده است. او ما را نابود کرد و من را لال کرد. او 19 سال دارد اما مثل 30 ساله‌ها بازی می‌کند. بلوغ، توانایی و کیفیت و اعتماد به نفس. او یکی از بهترین‌ها در پست خود خواهد شد، یا شاید هم همین حالا هم باشد.
یک لحظه سکوت و دوباره حسی خوبی که عزت‌اللهی در ادامه صحبت‌هایش با اشاره به بازی دوم (ولز) دارد: بعد از آن شکست اما دوباره بلند شدیم. پیروزی مقابل ولز یک احساس فوق‌العاده بود. ما فقط می‌توانستیم پیروز شویم تا امیدوار بمانیم وگرنه همه چیز بیهوده بود. جو فوق العاده بود ما آماده بودیم برای همدیگر بجنگیم، این کار را کردیم و ما بردیم.
در پایان بازی سوم و شکست و حذف عزت اللهی درباره رفتار جوانمردانه بازیکنان آمریکا این طور واکنش نشان می‌دهد: این یک تصویر خاطره‌انگیز بود از این جام که همیشه همراه خودم دارم. فوتبال و ورزش این است. من فکر می‌کنم این بهترین تصویر برای نشان دادن ارزش‌های یک جام جهانی است. همه چیز هست؛ دعوا، اشک، عرق، دوستی، احترام به حریف. آن‌ها از کودکی این را به من آموختند؛ "با کسانی که به تازگی به چالش کشیده‌ای دست بده." ما در زمین مانند دشمن هم هستیم اما وقتی داور سه بار سوت می‌زند ما به هم احترام می‌گذاریم. رفتار بازیکنان آمریکا مرا تحت تأثیر قرار داد و من واقعاً قدردان آن‌ها هستم.
"ما خیلی می‌خواستیم صعود کنیم." سعید پشت تلفن تکرار می‌کند: "خیلی می‌خواستیم رفیق."
سپس در ذهن خود به خانه‌اش در ایران و روزهای ابتدایی دوران فوتبالی‌اش می‌رود: رسیدن به اینجا آسان نبود. در 26 سالگی 50 بازی ملی برای تیم ملی دارم. در دو جام جهانی بازی کرده‌‍ام و احساس می‌کنم برای یک جهش بزرگ آماده هستم. اما من در یک جایی فقیر بزرگ شدم، به مدارس فوتبال دسترسی نداشتم. مانند بسیاری از هم تیمی‌های ملی‌ام، ما در خیابان بازی کردیم. تصور می‌کردم رونالدو نازاریو هستم. من آن را دوست داشتم. سعی کردم حرکات او را در خیابان تکرار کنم. من آرزو داشتم از راهی که او طی کرده تقلید کنم. اما من بچه کوچه های ایران بودم و گذشته‌ام را فراموش نمی‌کنم.
او با اشاره به آن دوران، صحبت‌هایش را این طور تکمیل می‌کند: من اغلب به آن (گذشته) فکر می‌کنم. این مرا وادار می کند تا همیشه بهترین هایم را ارائه دهم، تا با اشتیاق و فداکاری به اهدافم برسم. من به اندازه کافی خوش شانس بودم که یک پدر فوتبالیست داشتم. او به من کمک کرد تا در لحظات تعیین‌کننده‌ای که بچه بودم، انتخاب درستی داشته باشم. من همیشه به بچه‌های خیلی جوان می‌گویم که خود را باور کنند و قوی بمانند، چه در بهترین لحظات و چه در بدترین لحظات. فوتبال شما را در مقابل چالش‌های زیادی قرار می‌دهد، حتی برای سختی‌ها هم باید آماده باشید. قوی باش و به چیزی که آرزویش را داری می رسی.
