به گزارش ",ورزش"، شیمون مارسینیاک که قضاوت فینال جام جهانی بین آرژانتین-فرانسه را بر عهده داشت، از اعتماد پیرلوئیجی کولینا به تیم داوری اش قدردانی کرد: «پی‌یرلوئیجی یک بار دیگر چیزی در ما دید که ما را بالا کشید. برای ما غرور مضاعف است که روی ما، پسران لهستان شرط بندی کرده است و ما موفق شدیم... ما این بدهی را بازپرداخت کردیم.»
تیم داوری لهستان به دلیل پیشروی در فینال جام جهانی امسال در ورزشگاه لوسیل قطر که آرژانتین در ضربات پنالتی به پیروزی رسید، تمجیدهای زیادی را دریافت کرد. مارسینیاک 42 ساله به عنوان داور توسط توماش و پاول سوکولنیکی، پسر داور سابق، کمک شد. توماش کویاتکوفسکی مسئولیت تیم VAR را بر عهده داشت.
فقط تو؛ نه هیچ کس دیگر
مارسینیاک که پس از بازگشت از قطر - به همراه همکارانش - با گروهی از خبرنگاران ملاقات کرد و عنوان کرد که اگر تیم ملی لهستان به یک چهارم نهایی صعود می‌کرد، نمی توانست چنین مسابقه مهمی را قضاوت کند. آنها پس از باخت 3-1 مقابل فرانسه در مرحله یک هشتم نهایی حذف شدند.
او البته نکته جالب دیگری را هم می‌گوید: «ما اتفاقاً از همان ابتدا جزو نامزدهای فینال بودیم. شما این را از سیگنال‌ها متوجه می‌شوید. شما می‌توانید آن را در بازیهایی که برای ما برنامه‌ریزی کرده‌اند و اینکه چه نوع تمرینی داریم، ببینید. بعد از بازی آرژانتین و استرالیا در مرحله یک هشتم نهایی، می‌دانستم که چیزی در حال رخ دادن است. پیش از این، دیداری از دور دوم مرحله گروهی (فرانسه مقابل دانمارک) داشتیم. صحبت از مرحله یک چهارم نهایی بود، ما از آن مطمئن بودیم. معلوم شد که اینطور نیست... خب، چهار مسابقه مانده بود، در واقع سه مسابقه، چون مقام سوم معمولاً برای یک جوان یا نماینده میزبان به عنوان جایزه است. هر یک از این سه برای ما شانس بزرگی بود، اما وقتی خیلی به فینال نزدیک می‌شوید، این چیزی است که به آن فکر می‌کنید.»
مارسینیاک در مورد روزهای پیش از اعلام تیم داوری فینال توضیح می‌دهد: «پیش نیازهایی وجود داشت که به ما اجازه می‌داد باور کنیم که این لهستانی‌ها هستند که به فینال رویایی خود می‌رسند. ما انتظار داشتیم در مراحل بالاتر باشیم. علاوه بر این، باتجربه ترین داوران، مانند دانیله اورساتو، مرتب به من می گفتند: "شیمون ، فقط تو، نه هیچ کس دیگر." البته ما پاهای‌مان را محکم روی زمین نگه داشتیم، اما هر روز بیشتر متوجه می‌شدیم که داریم به آن نزدیک می‌شویم. ما در سالن بزرگی نشسته بودیم، پیرلوئیجی کولینا وارد شد. اتاقی پر از بهترین داوران جهان و ناگهان نام خود را می‌شنوید... لحظه‌ای شگفت انگیز، توصیف آن سخت است. یادم می آید که ابتدا پاول سوکولینیکی (کمک داورش) را در آغوش گرفتم، سپس میخائیل لیستکیویچ را در آغوش گرفتم. هر دو احساساتی شدند، اما تا آخر ایستادند.»
داوران لهستانی چه زمانی از نامزدی خود در فینال مطلع شدند؟
داور فینال روایت خود را اینطور بیان می‌کند: «قاعدتا نام داوران 48 ساعت قبل از مسابقات باید اعلام می‌شد. در اینجا یک استثنا قائل شدند، ما پنجشنبه 72 ساعت قبل از بازی متوجه شدیم. کولینا یک مدیر با تجربه است. او احتمالاً از تجربه خود می‌دانست که داور به 24 ساعت اضافی نیاز دارد تا تمرکز کند. نیکولا ریتزولی، داور سابق ایتالیایی، که خود فینال جام جهانی را سوت زده به ما توصیه کرد و گفت: "آقایان، توصیه دوستانه. تلفنهای خود را خاموش کنید. فقط به مهمترین تماسهای خانواده خود پاسخ دهید." البته سرخوشی و شادی وجود دارد، اما بعد از آن استرس می‌آید. حتی یک آدم سرد مثل من آدرنالینش بیش از حد معمول بود.»
همانطور که مارسینیاک گفت او روی فینال متمرکز بود: «گاهی اوقات شما نمی‌توانید 90 دقیقه یکسان باشید و لحظات خاصی را پیدا می‌کنید که با بازیکن شوخی می‌کنید. ولی اینجا در این فینال دلیل و موقعیتی برای شوخی وجود نداشت. من از ابتدا آن را دیدم، مثلاً وقتی آدرین رابیو روی رودریگو دی پل خطا کرد و او را بدون توپ درو کرد. از همان دقیقه ششم می‌دانستم که درجه سختی بازی بالا است و باید تا اوج مطلق بروم». مارسینیاک تأکید کرد که لازم بود بازی مدیریت شود.
تیم داوری لهستان قبلاً مسابقاتی را با حضور هر دو تیم انجام داده بود «فرانسه با دانمارک در مرحله گروهی و آرژانتین با استرالیا در مرحله یک هشتم نهایی». همانطور که مارسینیاک اعتراف کرد، این موضوع کار در فینال را آسان تر کرد: «اولاً هر دو تیم بزرگ از داوری ما راضی بودند. در واقع سیگنال‌های بسیار مثبتی وجود داشت. از سوی رسانه‌ها و مدیران تیم‌ها. ثانیاً بازیکنان را در تونل قبل از بازی می‌بینید که همه لبخند می‌زنند.» او اقرار کرد که «صرفاً یک رشته از درک و اعتماد» وجود دارد که مسابقات آنها «خوب داوری شده است و خوب از آب درآمده» است.
بدهی به کولینا و بازپرداخت در فینال
او یک شوخی محبوب در محافل داوران را به یاد آورد: «ما همیشه در مورد وقت اضافه بازی شوخی می‌کنیم زیرا هیچ داوری دوست ندارد وقت اضافه را داشته باشد. به دلایل مختلف. در محیط داوری، به شوخی، داوران باتجربه اجازه وقت اضافه نمی‌دهند و استدلال می کنند که برای آن هزینه اضافی به ما نمی‌دهند!
با این حال وقتهای اضافه فینال جام جهانی قطر برای او بسیار خوشایند بود: «ما بیش از هزار تبریک از سراسر جهان دریافت کردیم. بسیاری از مردم برای ما بهترین ها را آرزو کردند، به خصوص پس از اتفاقی که یک سال و نیم پیش افتاد. منظورم مشکلات سلامتی ام است که باعث شد من و همکارانم در مسابقات یورو شرکت نکنیم.»
داور فینال ادامه می‌دهد: «اما مهمترین چیز برای ما این است که کولینا بعد از بازی به ما گفت. اینکه او بت من بود و بعد از این فینال ما بت او هستیم. این برای همیشه به یاد می‌ماند. ما هیچ حمایت کننده‌ای نداشتیم. ما اهل لهستان هستیم که قوی ترین کشور فوتبال نیست، ما این را به خوبی می‌دانیم. پی‌یرلوئیجی یک بار چیزی در ما دید، ما را بالا کشید. قضاوت فینال غرور انگیز بود. برای ما غرور مضاعف است که کولینا روی ما، پسران لهستان شرط بندی کرد و ما موفق شدیم... ما این بدهی را پس دادیم.»
مارسینیاک در مورد جو رختکن داوران پس از فینال می‌گوید: «به رختکن برگشتیم و نوشیدنی رسید. کمی بعد کولینا وارد شد، از دور می‌دیدی که چشمانش داشت برق می‌زد، من و بعد دوستانم را در آغوش گرفت. سپس دیگران به ما پیوستند، از جمله ماسیمو بوساکا (رئیس بخش داوری فیفا). آنها از من پرسیدند که آیا رئیس جمهور لهستان تماس گرفته است؟ گفتم نه... پس گفتند سریع زنگ بزن. بعد از مدتی گوشی را به من دادند، آن را روی حالت اسپیکر قرار دادم و گفتم: "سلام رئیس جمهور، پیرلوئیجی و ماسیمو کنار من ایستاده اند." آنها بلافاصله تلفن را گرفتند و با رئیس جمهور بونیک صحبت کردند، من تعریف و تمجید شنیدم. یک جمله بسیار زیبا وجود داشت که قبلاً در رسانه ها مشهور بود که چرا فیفا اگر داورانی مانند ما دارد، این همه روی فناوری سرمایه گذاری می کند.»
داور فینال نمی‌خواهد تیتر یک باشد
با این حال، این داور لهستانی تاکید می‌کند که او و همکارانش «جایگاه خود در فوتبال» را می‌دانند: «بازیکنان ستاره هستند، ما هرگز با بهترین‌ها برابری نخواهیم کرد. به هر حال، من واقعاً ترجیح می‌دهم که در اطراف داوران سکوت باشد. بعد از برگزاری چنین فینال خوبی در جام جهانی، اگر جایی اشتباه کوچکی بکنم، می شنویم: ببین فینال جام جهانی قضاوت کرد و الان حتی یک بازی ساده را نمی‌تواند قضاوت کند. اشتباهات در قضاوت اتفاق خواهند افتاد. اینطور نیست که همیشه در فرمی که در فینال قطر بودیم، باشیم.»
در میان تمجیدهای فراوان، چند نقد در برخی رسانه های فرانسوی وجود داشت. وقتی از مارسینیاک پرسیده شد که احتمالاً نمی‌خواهد در آینده از پاریس دیدن کند، بدون فکر پاسخ داد: « چرا؟ برعکس. المپیک 2024 در پاریس است. ما دوست داریم به آنجا برویم...» این شاید بهترین جمله برای پایان این نشست صمیمانه داور فینال جام جهانی 2022 با خبرنگاران باشد.
عبدالله عبداللهی - داور ملی بازنشسته
