به گزارش ,ورزش، بازی تا دقیقه ۳۵ بدون موقعیت و کسل کننده جلو رفت اما توپی که پشت محوطه جریمه به آلوز رسید با اشتباه حردانی در دور کردن توپ به داخل محوطه جریمه رفت و قنبری با زدن ضربه خود دروازه استقلال را باز کرد.
کمک داور بعد از رسیدن توپ به قنبری پرچم خود را بالا برد اما بازیکنان استقلال به جای توجه به مهاجم تراکتور و دنبال کردن توپ، به کمک داور نگاه کردند و کاپیتان و سنگربان با تجربه استقلال با بالا بردن دست خود به این توپ واکنش خاصی نشان نداد.
اما نکته مهم اینجا بود که بازیکنان استقلال فقط به پرچم کمک داور دقت کردند و هیچ صدای سوتی در ورزشگاه شنیده نشد. سوتی که باید بازی را متوقف می‌کرد به صدا درنیامد و وحید کاظمی پس از اینکه توپ گل شد با لحظه‌ای مکث نقطه میانه زمین را نشان داد و گل را پذیرفت.
قطعا کاظمی در این صحنه مهم‌ترین و درست‌ترین تصمیم خود را گرفته بود و کمک خود را از اشتباه تاثیرگذار نجات داده بود اما رفتار بازیکنان استقلال مشابه رفتار بازیکنان تیم ملی ایران در بازی مقابل ژاپن در نیمه‌نهایی جام ملت‌های آسیا بود. جایی که در هنگام گل اول ژاپنی‌ها بازیکنان ایران به نشانه آفساید از حرکت ایستادند و به اعتراض به داور مشغول شدند تا دروازه تیم ملی به راحتی باز شود.
نبود VAR قطعا کار را برای داوران هم سخت کرده اما بازیکنان ایرانی کماکان فلسفه اعتراض به داور در چنین صحنه‌هایی را از ذهن خود پاک نکردند و باز هم همان رفتار اشتباه را دنبال می‌کنند. چه بسا اگر حسینی بی‌توجه به کمک داور به ضربه قنبری دقت می‌کرد، می‌توانست توپ را مهار کند و گل اول تراکتور شکل نمی‌گرفت.
آبی‌ها حتی بعد از پذیرش گل توسط داور تا میانه زمین او را دنبال کردند اما کاظمی از تصمیم خود مطمئن بود و دیده بود که توپ توسط حردانی برای قنبری ارسال شده است. او حتی در جواب اعتراض استقلالی‌ها، صحبت قانع کننده‌ای داشت.
بازیکنان استقلال و در راس آن‌ها حسینی، چشمی و یامگا به داور می‌گفتند که کمک او پرچم خود را بالا برده است اما کاظمی با اشاره دقیق به سوت خود، اعلام کرد من بازی را متوقف نکردم. در واقع استقلالی‌ها پذیرفتند که وقتی داور سوت خود را به صدا درنیاورده پس بازی متوقف نشده است. درسی که کاظمی به استقلالی‌ها داد برای آن‌ها گران تمام شد اما بعید است این آخرین باری باشد که چنین بلایی بر سر بازیکنان ایرانی می‌آید.
