به گزارش ",ورزش"، در شرایطی که تیم ملی فوتبال بعد از اتمام رقابتهای جام جهانی سرمربی خود را برای جام ملتها انتخاب نکرده، بیم آن وجود دارد که در این انتخاب نظرات شخصی و فشارهای بیرونی جای انتخاب بهترین گزینه را بگیرد؛ همانطور که قبلتر پیش از آغاز رقابتهای جام جهانی یک انتخاب نادرست مانع از کامیابی ایران در رقابتهای جام جهانی شد. مسابقاتی که انتظار میرفت ایران در آن به بهترین نتایج تاریخ خود برسد و البته در طول مسابقات نیز با وجود شکست سنگین مقابل انگلیس شانس این موفقیت را داشت، اما درنهایت دستش از صعود به دور بعد کوتاه ماند.
در این شرایط موضوع انتخاب سرمربی تیم ملی مجددا گرم شده و در حالی که کارلوس کیروش با وجود شایعه عجیب حضورش در تیم ملی قطر همچنان از بختهای هدایت تیم ملی فوتبال ایران به شمار میآید، انتخاب سرمربی تیم ملی با گزینههای داخلی بیش از هر زمان دیگری مدنظر قرار گرفته و با توجه به شرایط و اوضاع اقتصادی این موضوع بخشی از تئوری جدید بعضی از مدیران فدراسیون فوتبال ایران است.
نکته مغفول در انتخاب سرمربی تیم ملی در سالهای گذشته رویکرد متفاوت فدراسیون به آرای مردم و دخالت ندادن افکار عمومی در این انتخاب مهم بوده است. به هر حال سرمربی تیم ملی و به کارگیری یک فرد برای هدایت تیم ملی فوتبال ایران مهمترین انتخاب فدراسیون فوتبال در طول یک دوره زمانی است که اگر فرد مناسبی برای این سمت انتخاب بشود، دغدغههای متفاوتی از پیش روی فدراسیون برداشته خواهد شد و با توجه به همراهی افکار عمومی فضای کلی فوتبال نیز در آرامش کار خود را پیش خواهد برد.
اما شاید به جز دورهای که کارلوس کیروش در ابتدای حضورش در ایران در سال 2012 جایگزین افشین قطبی شد، در اغلب اوقات انتخاب سرمربیان تیم ملی فاقد همراهی افکار عمومی بوده است. حتی دراگان اسکوچیچ سرمربی کروات تیم ملی در شرایطی این پست را به دست آورد که کوچکترین حمایتی از سوی جامعه هواداری نداشت و درنهایت هم به دلیل همین ضعف شغل خود را از دست داد.
در این شرایط به نظر میرسد رجوع به افکار عمومی برای وزنکشی نامزدهای هدایت تیم ملی و مربیانی که میتوانند در مدار کاری فوتبال ایران قرار بگیرند، یک راهحل منطقی برای آینده این نیمکت پرمخاطره خواهد بود.
فوتبال ایران در اولین رقابت مهم راهی جام ملتهای آسیا خواهد شد و با هدف قهرمانی پای به این رقابتها میگذارد و بهترین انتخاب کسی است که بیشترین همراهی را از سوی مردم داشته باشد، چرا که تیم ملی همواره در فضای انرژی مثبت نتایج بهتری گرفته است و برخلاف این موضوع مثل آخرین تجربه در جام ملتها جنگیدن با بخشی از جمعیت هواداری یا اغلب آنها هرگز نتایج مطلوبی به بار نیاورده است.
در عین حال لحاظ کردن مسائلی مثل قرارداد 4 ساله یا کوتاه مدت و همچنین کاهش اهمیت رقابتهای مقدماتی جام جهانی با توجه به افزایش تیمهای صعود کننده نیز از پارامترهای مهم انتخاب سرمربی آینده تیم ملی است و مدیران فدراسیون باید مراقب باشند که با توجه به اینکه قاعدتا یک پروژه 4 ساله جدید را برای فوتبال ملی در پیش خواهند داشت، مربی منتخب از نظر دستمزد دریافتی نیز متناسب با شرایط پیش رو مورد نظر فدراسیون قرار بگیرد.