به گزارش ",ورزش"، نمایش بدون مهاجم، سبکی است که اعتبار آن به پپ گواردیولا و بارسلونای تحت هدایت او می‌رسد. تیمی که با بازیکنان کوتاه قامت و تکنیکی، نمایش منظم بر پایه مالکیت توپ، پرسینگ و ارسال پاس‌های کوتاه را ارائه می‌دهد و شاید تفاوتی هم نباشد که مهاجم نوک در ترکیب باشد یا خیر؛ تیم گواردیولا همیشه راه پیروزی را پیدا می‌کند.
بارسلونای کنونی و من سیتی گواردیولا البته این فصل مهاجمانی دارند که نشاندنشان روی نیمکت، شاید ممکن و عاقلانه نباشد. اما پرسپولیس در غیاب چنین مهاجمی، با اتکا به عناصر میانی توانسته در سه بازی، نمایشهای قابل قبولی را ارائه کند که در مقابل گلگهر به نتیجه موردنظر هم ختم شد.
پرسپولیس در این بازی میلاد سرلک و سینا اسدبیگی را به عنوان هافبک دفاعی در ترکیب خود داشت. هر دو بازیکن اگرچه یک هافبک تدافعی تخصصی هستند اما به عنوان بازیکنانی با مشخصه بازیسازی و چه بسا هجومی هم شناخته می‌شوند. بازیکنانی که می‌توانند پاس رو به جلو بدهند و تیم را به سمت دروازه حریف هدایت کنند.
مهدی ترابی، وحید امیری، محمد عمری و سعید صادقی نیز بازیکنانی هستند که شباهت‌های زیادی به یکدیگر دارند که مهم‌ترینش دوندگی و پرسینگی است که در مقابل گلگهر به بهترین شکل ممکن آن را انجام دادند که این نمایش حتی تمجید یحیی گل‌محمدی را هم به دنبال داشت: «امروز بازیکنان از نظر بدنی وضعیت خوبی داشتند و 90 دقیقه آنهایی که بازی کردند، خیلی خوب و با دوندگی بالا تلاش کردند. وحید امیری دقیقه 94 هم پرس می‌کرد و این خیلی به تیم کمک کرد و از بازیکنان ممنونم.»
هر چهار بازیکن فوتبالیست‌های تکنیکی و سریعی هستند که خیلی خوب می‌توانند توپ را از مخمصه خارج و تبدیل به یک موقعیت مناسب کنند. کافی است یکبار دیگر به پاس در حال حرکت مهدی ترابی به محمد عمری، سرتوپ این بازیکن جوان و شوت سرکش او نگاه کنید تا دریابید پرسپولیس اگرچه مهاجم ندارد اما از چه ستاره‌های توانمندی برخوردار است.
این ستاره‌ها البته در قالب تیمی می‌درخشند که یحیی گل‌محمدی هدایت آن را برعهده دارد و ارزش این پیروزی نیز مستقیما به سرمربی تیمی بازمی‌گردد که پس از جدایی و مصدومیت مهمترین مهاجمانش نیز همچنان صدرنشین باقی مانده و به سمت قهرمانی نیم فصل حرکت می‌کند. جالب این است که پرسپولیس با دو تیم مدعی پس از وضعیت بحرانی خط حمله دیدار کرد و چهار امتیاز از آنها گرفت و چهار بار توپ را در گوشه تورشان نشاند.
اینکه پرسپولیس حتی در روزهایی که ستاره‌هایش را در اختیار ندارد اما می‌تواند سرپا بماند، شاید به کلیدواژه‌ای برگردد که یحیی گل‌محمدی مدام آن را تکرار می‌کند و در نشست خبری بازی گلگهر نیز به زبان آورد: «شخصیت قهرمانی». این همان چیزی است که بسیاری می‌گویند در ژنتیک تیمهای بزرگ وجود دارد و وارد خون پرسپولیس هم شده است.
حالا شاید وجه رئال مادریدی پرسپولیس در این پیروزی برجسته باشد. تیمی که می‌تواند در روزهای سخت، پیروزی‌های بزرگ را کسب کند و البته مثل رئال مادرید، دروازه‌بانی دارد که همیشه دست یاری را به سویش دراز می‌کند.
علیرضا بیرانوند در بازی مقابل گلگهر با سیو پنالتی امین پورعلی، بازی را کاملا تغییر داد. این سیو گویی موتور محرکه تیمی شد که پس از آن مسلط بر بازی، کار را ادامه داد و توانست دو بار دروازه حریف را فتح کند و دست پر از سیرجان خارج شود. این دقیقا نقطه مقابل تیمی است که فصل گذشته دو امتیاز حساس را در سیرجان جا گذاشت و در نهایت هم به عنوان قهرمانی نرسید.
نکته جالب اینکه دو سال پیش و پس از محرومیت شش ماهه عیسی آل کثیر نیز پرسپولیس با چهار مدافع و شش هافبک به سیرجان رفت و موفق شد پنج بار دروازه گلگهر را باز کند و یک پیروزی بزرگ را به چنگ آورد. اما کاری که این بار تیم یحیی گل‌محمدی موفق به انجامش شد، شاید اهمیت بیشتری هم داشته باشد چرا که آنها توانستند مدعی عنوان قهرمانی را از پیش رو بردارند.
پرسپولیس به خوبی ثابت کرد که تیمی در قواره قهرمانی است و شاید شایسته‌ترین تیم جدول برای صدرنشینی. البته جنگ برای قهرمانی همچنان ادامه خواهد داشت و یحیی گل‌محمدی بدون ابزار تخصصی و کارآمد در خط حمله، اگر نگوییم غیرممکن، کار بسیار دشواری را برای حفظ جایگاه تیمش در صدر خواهد داشت. البته که هم شیخ دیاباته بازخواهد گشت و هم مهاجم خارجی بعدی احتمالا جذب می‌شود و آنچه اهمیت داشته و دارد، این است که قرمزها توانستند در این برهه حساس، خود را همچنان سرپا نگه دارند.
