به گزارش ,ورزش و به نقل از همشهری، اگرچه با توجه به چینش تیم‌ها در جدول رده‌بندی انتظار می‌رفت پرسپولیس از شانس بالاتری برای کسب عنوان قهرمانی نیم‌فصل برخوردار باشد، اما کمتر کسی توقع داشت سرخ‌ها با 5 گل نساجی را شکست دهند. با این حال، شاگردان یحیی گل‌محمدی از همان دقایق آغازین بازی پنجشنبه، خود را مسلط نشان دادند و توانستند با یک گل گولسیانی از روی نقطه پنالتی و 2دبل از محمد عمری و دانیال اسماعیلی‌فرد، این مسابقه را با پیروزی پشت سر بگذارند.
*مهم‌ترین نکته در مورد پرسپولیس این است که این تیم به‌خوبی توانست از بحران جدایی بهترین بازیکن خود عبور کند. دست‌کم در شرایط فعلی این‌طور به‌نظر می‌رسد که خروج مهره‌ای ارزشمند مثل یورگن لوکادیا از پرسپولیس، به‌خوبی از سوی کادرفنی مدیریت شد. گل‌محمدی به‌درستی تصمیم گرفت به جای شیون‌کردن بابت جدایی مهاجم هلندی و یادآوری اینکه او چقدر مهره مفید و مؤثری بوده، با این واقعیت کنار بیاید که دیگر کاری نمی‌شود کرد و باید روی داشته‌های تیم متمرکز شد. فرجام چنین رویکردی هم یک نمایش عالی در برابر گل‌گهر و یک فوتبال متعالی مقابل نساجی بود. حالا پرسپولیس قهرمان شایسته نیم‌فصل است؛ تیمی که به‌نظر می‌رسد به فرم ایده‌آل پیش از جام‌جهانی برگشته.
*دیدار با نساجی علاوه بر اینکه شرایط تیمی پرسپولیس را بهبود بخشید و از نظر فنی و روحی به مجموعه سرخپوشان کمک کرد، شماری از بازیکنان تیم را هم به‌صورت انفرادی از بحران در آورد. به‌طور مشخص باید به اسماعیلی‌فرد اشاره کرد که به‌نظر می‌رسید بعد از پوچ‌شدن رؤیای حضورش در جام‌جهانی و عدم‌دعوت به تیم ملی، دچار افت فنی شده بود. دانیال اما در این بازی 2گل زد و یک توپ را از روی خط دروازه بیرون کشید تا چهره شاخص مسابقه باشد. همچنین صادقی که بار دیگر انتقادات از او بالا گرفته بود، یک پاس گل خوب به عمری داد.
* خیلی وقت بود که یک شروع مجدد منجر به گل از علیرضا بیرانوند دیده نشده بود. دروازه‌بان پرسپولیس روی گل سوم این تیم با چنین شروعی، توپ را به صادقی رساند و عمری کار را تمام کرد. این فراز درخشان نمایش بیرو در عصر پنجشنبه سرد تهران بود.
* سرانجام اینکه «فوتبال» بازی فرصت‌هاست. اگر از بختت درست استفاده نکنی، خیلی زود رویاهایت را از دست خواهی داد. امروز محمد عمری در شرایط 2سال پیش مهدی عبدی قرار گرفته است. پیش از این از عبدی به‌عنوان جوان اول پرسپولیس یاد می‌شد، اما او کار را جدی نگرفت و حالا سرنوشتش به جایی کشیده که در پرسپولیس بدون مهاجم هم حتی به‌عنوان بازیکن ذخیره فرصت بازی به او نمی‌رسد. عمری هم باید به عبدی نگاه کند و عبرت بگیرد. او برای ادامه این مسیر، باید مصمم و باانگیزه بماند.
