به گزارش ",ورزش"، یحیی طی سه فصل اخیر 7 بار مقابل قلعه‌نویی و تیمش بازی کرده که 4 بار برده و سه بار هم مساوی کرده است. اما این برد به خاطر اتفاقات دو هفته قبل و نتایجی که پرسپولیس را تحت فشار قرار داده (به خصوص بازی با پیکان) و البته حریفی که خودش مدعی قهرمانی است و شاید پرمهره‌تر از پرسپولیس باشد اهمیت دوچندانی داشت.
یحیی را اما نباید به خاطر آمار خوبش مقابل قلعه‌نویی بلکه به خاطر تغییرات شجاعانه‌اش در این بازی ستایش کرد. این بازی، بازی سروش رفیعی نبود و حتی کمال هم از ترکیب بیرون رفت تا سینا اسدبیگی فیکس شود. سینا سوپرگل زد و تیم را برنده کرد اما آنچه بیشتر به چشم آمد جنگندگی‌اش بود و اینکه در خدمت تیم بازی کرد. این اتفاق برای محمد عمری هم افتاد. او غیر از گل مهمی که زد نمایش مثبتی هم ارائه داد.
در مجموع پرسپولیس نمایش شکوهمندی در سیرجان نداشت اما فوق‌العاده هوشمندانه و حساب‌شده بازی کرد. تیم یحیی می‌دانست کی و چگونه دفاع کند و چطور ضدحمله بزند یا چگونه فوتبالش را به حریف دیکته کند. با اینکه پرسپولیس از کمترین موقعیت دو گل ساخت اما به حریف پرمهره‌اش هم اجازه خلق موقعیت نداد و شایسته این برد بود. بعد از بازی، مربی گل‌گهر تغییر سبک بازی پرسپولیس را ناشی از قدرت تیم خودش دانست اما همین انعطاف باعث رسیدن به گل اول و برد پرسپولیس شد.
انعطافی که یحیی با تغییر ترکیب و سبک بازی تیمش ایجاد کرد و حتی با یک تغییر اجباری هم ادامه یافت. وحدت حنانوف هم دیگر تغییری بود که جواب داد. شاید بازی دادن هنانوف در آن پست کمی عجیب بود اما وحدت غیر از تأثیرگذاری روی گل دوم تیم فوق‌العاده باانگیزه و پراشتیاق بازی کرد.
