به گزارش "ورزش"، لقب ژنرال را باید در 17 سالگی می‌گرفت، روزهایی که در راه آهن تهران و در سال 59 و در جام حذفی سه گل زد، تا در اوج نوجوانی خبر از ستاره جدیدی در فوتبال بدهد، ستاره‌ای که از فکر خود بیشتر از جسمش کار می‌کشید و قدرت رهبری‌اش در زمین فوتبال او را در همان عنفوان جوانی از دیگران متمایز کرده بود.
جوان لاغر اندام، خوش تکنیک و خوش فکر آن روزهای راه آهن که در جام حذفی از سد استقلال و پرسپولیس گذشته بود و با این تیم به فینال رقابت‌ها هم رسیده بود، همراه با سرمربی آن روزهایش، ناصر ابراهیمی، در سال 60 به شاهین رفت، شاهینی که قرار بود او را از 22 سالگی به عنوان کاپیتان تیمش معرفی کند. اینکه ناصر ابراهیمی در بین ستاره‌های آن سال‌های راه آهن، فرشاد پیوس، بیژن طاهری و مرتضی یکه که از قلعه‌نویی بزرگتر بودند و بعدها در استقلال و پرسپولیس هم دیده شدند، قلعه‌نویی را فقط با خود به شاهین برد، تنها یک دلیل داشت، قدرت رهبری او در زمین بازی که آن را تا امروز هم حفظ کرده است.
شماره هشت و کاپیتان جوان شاهینی‌ها بعد از چند سال به استقلال رفت، شماره هشت این تیم را به تن کرد، کاپیتان این تیم شد، لقب ماندگار ژنرال را از هواداران استقلال گرفت و با این تیم قهرمان تهران، ایران، آسیا و جام حذفی شد تا یکی از ماندگارترین بازیکنان تاریخ باشگاه استقلال لقب بگیرد. مردی که بعدها با عنوان سرمربی استقلال سه دوره قهرمانی لیگ برتر و دو دوره رقابت‌های جام حذفی را نیز برای این تیم به ارمغان آورد تا در تاریخ باشگاه استقلال نامش را چه به عنوان بازیکن و چه به عنوان سرمربی ماندگار کند.
شماره هشت تاریخی آبی‌ها علی‌رغم تمام این اتفاقات، در ورزشگاه آزادی در این سال‌های آخر روزهای خوشی را برابر تیمی که اورا ژنرال فوتبال ایران کرد سپری نکرده است. شکست او با سپاهان در برابر استقلال در دو دیدار لیگ و جام حذفی به فاصله زمانی 10روز ، شکست دوگله او برابر استقلال در فصل گذشته از قلعه‌نویی که این روزها در ضمیر ناخودآگاه خود به دنبال جبران جام ملتهای آسیا 2007 است مردی را ساخته است که در روزهای ورود به 60سالگی و قبل از نبرد بزرگ گل گهر و استقلال به دنبال به پایان رساندن رویای مردم ایران برای رسیدن به مهمترین تورنمنت فوتبالی آسیا بعد از 47 سال است.
قرار است او با گل گهر به ورزشگاه آزادی بیاید و شاید این آخرین روز سرمربی‌گری باشگاهی مردی است که خیلی‌ها او را گزینه اول فدراسیون فوتبال در معرفی سرمربی تیم ملی در روز 20 اسفند می‌دانند. نبرد ژنرال در حضور هوادارانی که با او خاطره دارند و نمی‌خواهند از قافله صدرنشینان عقب بمانند.
قلعه‌نویی که می‌داند در صورت گرفتن هدایت تیم ملی و کسب نتایج خوب می‌تواند سکان هدایت تیم ملی ایران را تا جام جهانی 2026 و حتی جام ملتهای آسیا در سال 2027 بر عهده داشته باشد و با خاطره خوش از فوتبال کنار برود و شاید در آن روزها و در سن 65 سالگی دیگر روی نیمکت باشگاهی هیچ تیمی هم ننشیند، روز بازی با استقلال برایش می‌تواند روز آخر مربی‌گری در این رده باشد. روزی که از قضای روزگار باید روبروی تیمی قرار بگیرد که با هوادارانش خاطرات زیادی داشته است، برای آنها جام آورده است، آنها را برده است به آنها باخته است و حتی در بعضی از فصول ترمز تیمی که از ته قلب دوست دارد را در یک قدمی قهرمانی کشیده است.
این شاید گودبای پارتی ژنرال فوتبال ایران از رقابت‌های باشگاهی حداقل به مدت پنج فصل باشد، ژنرالی که به قول خودش نگذاشتند سرمربی ایران بماند تا کار نیمه تمامش را تمام کند، ژنرالی که بدون شکست از جام ملتها کنار رفته است و حالا شاید خیلی زود و در چند روز آینده به جایی برگردد که کار نیمه‌تمام مهمش را که مثل غده در وجودش باقی مانده است تمام کند: قهرمانی جام ملتهای آسیا!
محمدرضا تقی‌خانی
