روش های طبیعی درمان درد در دوران باستان
در گذشته مردم مجبور بودند درد را تحمل کنند تا اینکه توانستند به روش هایی دست یابند که دردها را تسکین دهند. در این قسمت از پلاس وی به ده مورد از این تسکین دهنده های درد در باستان می پردازیم.
14 روش انسان های باستان برای تسکین درد
1. خشخاش :
خشخاش 3400 سال قبل از میلاد در بین النهرین توسط سومری ها به نام محلی کوکنار هال گیل(گیاه شادی) شناخته شد. دلیل آنکه بنام گیاه شادی شناخته شد آن بود که خاصیت سرخوشی و بیهوشی داشت. دانش این گیاه پس از سومری ها و آشوریان به بابلی ها و سپس به مصریان منتقل شد.
در سال 1300 قبل از میلاد از خشخاش ماده ای به نام تریاک گرفتند که از آن در استفاده های پزشکی سرمایه گذاری کردند و در سال 330 قبل از میلاد اسکندر بزرگ آن را به هندیان و پارسیان ( ایرانیان) معرفی کرد . از تریاک برای بیهوشی استفاده می شد اما بعد ها مورد علاقه قاچاقچیان مواد مخدر قرار گرفت.
2. هنبان :
از هنبان به دلیل خاصیت روان گردانی آن یاد می شود ،صرف نظر از اینکه در گذشته مردم از آن به دلیل وجود دو عنصر آتروپین و اسکوپولامین برای تسکین درد استفاده می کردند.
هردو عنصر سمی بوده اما آتروپین خاصیت شل کنندگی عضلات و اسکوپولامین به دلیل وجود آلکالوئید به عنوان آرام بخش مورد استفاده قرار می گرفته و از استفراغ جلوگیری می کرده است و همچنین برای رفع دندان درد نیز موثر بوده است.
3. طب سوزنی :
این روش در 100 سال قبل از میلاد برای تسکین درد استفاده می شده است. در طب سوزنی سوزن هایی را داخل قسمت های مختلفی از بدن که کانال های نیروی زندگی نامیده می شوند وارد می کردند. در حالی که بیشتر افراد با تاثیرات شگفت انگیز طب سوزنی موافقند اما اکثر متخصصان پزشکی آن را دارونما تلقی می کنند.
4. گیاه دتیورا ( سیب جیمسونوه یا خارخار) :
این گیاه در ابتدا بسیار سمی شناخته می شده است اما با وجود عوارض زیاد و بسیار جدی ، به یک عامل خواب آور و مسکن درد تبدیل شد. با مصرف مقدار 3/411 گرم ازاین گیاه دچار توهم و با مصرف دوبرابر این مقدار دچار سه یا چند روز جنون و در نهایت مرگ خواهید شد.
5. ماندراگورا :
این گیاه در واقع اولین داروی بیهوشی بود که توسط افراد باستان بصورت ناخوداگاه مورد استفاده قرار گرفت اما پزشکی یونانی بنام دیوسکوریدس در سال 40-90، میلادی بطور عالی اثرات این گیاه را تبلیغ کرد.
طبق گزارشات او شیره ای که از این گیاه بنام ماندارین گرفته می شود ، عاملی قدرتمند برای به خواب بردن افراد که بعد ها به عنوان بیهوشی نام گرفت حین جراحی مورد استفاده قرار گرفت.
6. اتیلن:
اتیلن در بین سایر گاز ها خاصیت بی حسی دارد که درسال 1930 به یک بیهوشی عمومی جدید در زمینه فن آوری پزشکی تبدیل و جایگزین کلروفوم شد . کارشناسان اظهار می کنند که اتیلن قادر است بیمار را 3-8 دقیقه بیهوش کند و جالب این است که این گاز اصلا خاصیت ایجاد هیجان وا حساس خفگی ندارد.
7. حشیش :
اولین بار امپراطور چین بنام فو، متوجه شد که حشیش که با نام ماری جوآنا نیز معروف است خود یک داروی مسکن است. این ماده ابتدا در چین و سپس در سرتاسر جهان محبوب شد. در سال 800 میلادی عمدتا از آن برای تسکین میگرن و انواع سردرد ها استفاده می شده است.
8. فشرده کردن سرخرگ کاروتید :
در زمان های قدیم پزشکان معتقد بودند که برای کاهش درد، باید بیمار بیهوش شود ولی دقیقا چگونه ؟ با فشار دادن سرخرگ کاروتید گردن، این بیهوشی امکان پذیر بود. این امر مشابه خفگی در اعدام بود . پزشکان معتقد بودند که این فشار باعث می شود جریان عروق خونی بطور موقت متوقف شده و خونرسانی از قلب به مغز مختل شود.
9. گیاه کوریدالیس :
چینی ها در گذشته ازاین گیاه برای تسکین کمر درد و سردرد استفاده می کردند. دانشمندان بعدها ثابت کردند که این گیاه خاصیت مسکن موثری را ارائه می دهد زیرا حاوی عنصر ضد درد دهیدروکوریبولین می باشد.
داروسازان باستان معتقد بودند که این دارو از بین خواهد رفت ولی برخلاف اعتقاد آنان دهیدروکوریبولین اثرات موثری دارد و می تواند جریان خون فرد را بهبود بخشیده و در نتیجه درد را تسکین دهد.
10. پوسته درخت بید:
برای مدت زیادی، مردم از پوسته درخت بید برای تسکین درد استفاده می کردند. این درخت در رودخانه رود نیل رشد کرده و توسط متون مختلف پزشکی باستان در یونان و چین بعنوان مسکن تعریف شده است.
دیوسکوریدس اظهار داشت که پوسته این درخت به میزان قابل توجهی التهاب را در بدن کاهش می دهد زیرا حاوی سالیسین است. این ماده شیمیایی کاملا شبیه داروی ارام بخش است و برای تسکین کمردرد، سردرد و آرتروز استفاده می شده است.
11. مهر گیاه :
این گیاه برای مدتی بیهوش می کرد . دیوسکوردیس ، پزشک در قرن اول میلادی از تاثیرات این گیاه و به خصوص نوشیدن آن بسیار گفته است . آب بدست آمده از این گیاه ، بیمار را به خوابی عمیق می برد و جراحی انجام می شد که او این حالت خواب عمیق را بی هوشی نامیده بود.
12. بنگ دانه :
گیاه بنگ دانه تاثیرات روانگردانی دارد اما در دوران باستان برای کاهش درد و به عنوان بی حسی مورد استفاده قرار می گرفته است . این دانه حاوی آتروپین ( سمی که در گیاهان تاجریزی وجود دارد و برای شل کردن عضله مورد استفاده قرار می گیرد ) و اسکوپولامین (آلکالوئیدی سمی که برای جلوگیری از استفراغ ، آرام کردن اشخاص و یا به خواب رفتن مورد استفاده قرار می گیرد) است و در قرن اول پس از میلاد مسیح برای کاهش درد مورد استفاده قرار می گرفته است.
13. تاتوره :
این یک گیاه سمی است اما از عصاره آن در دوران باستان به عنوان یک مُسکن و داروی خواب آور استفاده می شده است . در کتاب های پزشکی دیوسکوریدس ، تئوفاراستوس ، سلسوس و پلینی پیر از خواص بیهوش کننده این گیاه گفته اند که البته دارای عوارض جانبی خطرناکی نیز بوده است.
13. شاهدانه :
از سال 2900 قبل از میلاد ، امپراطور فو در چین از شاهدانه برای کاهش درد استفاده می کرده است . حتی از این گیاه به عنوان یک گیاه دارویی در دایره المعارف دارویی چینی که متعلق به 15 قرن از میلاد مسیح نیز یاد شده است.
استفاده از شاهدانه به عنوان دارویی مُسکن از چین به دیگر نقاط جهان گسترش یافت . سال ها بعد ، از شاهدانه برای کاهش و تسکین درد گوش ، ورم و التهاب استفاده می شده است.
14. شاه تره :
در چین ریشه گیاه شاه تره را در سرکه می جوشاندند و برای تسکین سر درد و کمر درد مورد استفاده قرار می دادند . این گیاه که از خانواده خشخاش است، معمولا در قسمت های شرقی کشور چین می روید . شاه تره ویژگی تسکین دهنده درد بسیار قوی دارد زیرا حاوی مقدار بسیار زیادی دهیدروکوریبالبین است که یک ترکیب طبیعی تسکین دهنده درد می باشد.
چینی ها در دوران باستان معتقد بودند که شاه تره بدلیل این که جریان نیروی زندگی چی را در بدن بهبود می بخشد باعث تسکین درد می شود. تحقیقات اخیر ثابت کرده که شاه تره مانند مورفین عمل می کند و باعث تسکین درد خواهد شد اما برخلاف مورفین ، اعتیاد آور نیست.
