چشمه آبگرم یا چشمه گرمابی مکانی است که به صورت مداوم آب گرم یا داغ از زمین خارج می شود. برخی نیز به خاطر درصد بالای مواد حل شده معدنی، از آب بعضی از این چشمه ها استفاده درمانی می کنند.
در اکثر مناطق آتشفشانی جدید ایران، چشمه های آبگرم وجود دارد. آب تمام این چشمه ها تقریبا منشا سطحی دارند. آب های سطحی با نفوذ خود از خلال شکستگی ها، تدریجا گرمتر شده در افق های تحتانی، هنگامی که به سطح زمین می رسند به صورت چشمه های آبگرم نمایان می شوند.
به همین دلیل وجود شکستگی ها و گسل ها در مناطق آتشفشانی را عامل ظهور و پیدایش چشمه ها ذکر می کنند. معمولا در یک منطقه محدود، دمای آب این قبیل چشمه ها در طول سال تا چند درجه تغییر می کند. این مسئله مربوط به نفوذ زیاد آب های سطحی (مثلا پس از بارندگی و بارش برف) و کاهش نفوذ در مواقع کم آبی است.
در شرایط یکسان هر قدر چشمه ها به مناطق عمیقتر نفوذ کند و آب سریعتر به سطح زمین برسد گرمای آن بیشتر است.در دامنه کوههای آتشفشانی سبلان در اطراف اردبیل نیز تعدادی چشمه های معدنی دیده می شوند.که سرعین بیشترین چشمۀ آبگرم ها از جمله آب گرم گاومیش گلی،آب گرم گزال (ژنرال)،آب گرم قره سو،آب گرم بش باجی لار،آب چشم،آب پهن و ... را به خود اختصاص داده است.
سرعین شهری کوچک در 31 کیلومتری غرب اردبیل است. این شهر به علت چشمه های آبگرم فراوان شهرت جهانی دارد و یکی از مناطق گردشگری در استان اردبیل است.
در ادامه تصویری منتشر شده از چشمه های آبگرم شهر سرعین در قدیم را میبینید که متعلق به چندین سال قبل می باشد.
گفتنی است این چشمه ها با پیشرفت امکانات و طراحی ویژه به استخرهای بزرگ و مدرن تبدیل شده اند.
