اگر تیغ، خار یا تراشه چوب در دست و پاهایتان فرو رفته، باید سریعا آن را با روشی مناسب خارج کنید. زیرا ماندن تراشه ها در پوست موجب عفونت می شود.
آموزش کامل خارج کردن تیغ و تراشه چوب از پوست
همه ما در زندگی روزمره تجربه فرو رفتن تکه ای شیشه، تیغ یا تراشه چوب در دست یا پای خود را داشته ایم که امتناع از درآوردن آن ها می تواند بسیار آزاردهنده باشد و در مواردی باعث درد نیز شود.
تراشه ها قطعات کوچکی از چوب، فلز یا شیشه هستند که گاهی در پوست نفوذ می کنند و علاوه بر دردناک بودن، می توانند راه نفوذ میکروب ها را باز کرده و منجر به التهاب و عفونت شوند که با قرمزی و تورم در ناحیه آسیب دیده مشخص خواهند شد.
به منظور پیشگیری از آسیب و عفونت بیشتر لازم است این تراشه ها را در اسرع وقت با روش هایی که در ادامه ی این بخش از نمناک خواهید خواند از پوست خارج کرد.
انواع آسیب های تراشه و تیغ چوب
تراشه های افقی سطحی:
این موارد به راحتی قابل مشاهده هستند و با لمس فیزیکی، قابل بررسی می باشند.
تراشه های عمودی:
این اجسام خارجی هستند و عمود برسطح پوست قرار گرفته اند. این تراشه ها دردناک هستند و خارج کردن آن ها دشوار است.
تراشه های عمیق و دست نیافتنی:
این تراشه ها در اعماق بافت پوست فرورفته و با اعصاب، تاندون ها و رگ های خونی در تماس هستند. روند خارج کردن این تراشه ها می تواند زمان بر باشد بنابراین باید در اسرع وقت درآورده شود تا از آسیب رسیدن به بافت اطراف پیشگیری شود.
تراشه های زیرناخنی:
این تراشه ها چوبی بوده که زیر ناخن پا و ناخن دست رفته و درد شدید ضربان داری را ایجاد می کنند. معمولا این تراشه ها زیرناخن در قسمت دیستال (انتهایی ناخن) می روند اما در مواردی که در قسمت پروگزیمال قرار بگیرند، باید هنگام خروج مراقب بود زیرا کوچکترین اختلالی در ماتریس ناخن می تواند منجر به دیستروفی ناخن یا عدم رشد مجدد آن شود.
*برخی از تراشه های سطحی را می توان در منزل خارج کرد اما تراشه های عمیق نیاز به مداخله پزشکی و متخصص دارند تا از بروز هرگونه عفونت یا آسیب به بافت های زیرین به هر نحوی پیشگیری شود.
آیا درآوردن تراشه ها و تیغ چوب ضروری است؟
همه ما به محض فرورفتن تراشه در پوست، سعی در کندن، مکیدن یا درآوردن آن با سوزن یا موچین داشته ایم. هر چیزی که به پوست نفوذ کند می تواند کانال ورود ذرات خارجی از جمله میکروب های بیماری زا را ایجاد کند.
تراشه هایی چون تکه های چوب و خار و خس مملو از رزین، روغن، باکتری و قارچ هایی است که از آن ها تغذیه می کنند. ورود این تراشه ها به پوست، موجب عفونت شده و واکنش سیستم ایمنی را به همراه داخواهد داشت.
عوارض درنیاوردن تراشه های آلی:
تراشه های آلی در صورتی که به حال خود رها شوند می توانند برای سلامت مشکلاتی را که در ادامه ی این بخش از نمناک گفته ایم ایجاد کنند:
- باکتری های موجود در محل درمان نشده از تراشه های چوب می توانند باعث بیماری به نام کزاز باکتریایی شوند که با اسپاسم عضلانی در سراسر بدن و قفل شدن فک همراه است.
- کبودی ناشی از خارهای بوته گل رز می تواند باعث بیماری ای به نام باغبان گل رز(اسپوروتریکوز) شود. بار قارچی که از طریق خاروخس وارد پوست می شود، زخم های دردناکی را ایجاد می کند که یکی از ویژگی های بارز این بیماری است.
- برای پیشگیری از آسیب رسیدن به بافت اطراف نباید تراشه های معدنی مانند خرده شیشه یا قطعات فلزی را دستکاری کرد زیرا فقط باعث بدتر شدن عفونت خواهند شد.
راهکارهایی ساده برای خارج کردن تیغ و تراشه از پوست در منزل
1- استفاده از نوار چسب
یکی از متداول ترین روش ها برای خارج کردن تراشه استفاده از نوار چسب است. این درمان ساده زمانی که بخشی از تراشه از پوست بیرون زده است نتیجه بهتری دارد.
بدین منظور؛ پوست اطراف محل زخم را با آب گرم و صابون بشویید و اجازه دهید خشک شود، سپس یک تکه نوار چسب را روی محل آسیب دیده قرار دهید، با استفاده از نوک انگشت تان روی زخم را مالش دهید، به مدت 5 دقیقه صبر کنید و به یکباره چسب را در جهت مخالف تراشه ها بکشید، در این شرایط تراشه ها با نوار چسب خارج می شوند و در نهایت محل آسیب دیده را با آب گرم و صابون تمیز کنید.
همچنین می توانید با اعمال لایه ضخیمی از چسب های مایع که به راحتی از روی پوست جدا می شوند تراشه را از پوست خارج کنید، به مدت حداقل 30 ثانیه صبر کنید و سپس چسب را بکنید. این گونه تراشه ها به چسب چسبیده و بدون درد و با سرعت خارج می شوند.
2- استفاده از سرنگ بهداشتی و تمیز
استفاده از سرنگ یک روش ساده و بدون درد دیگر برای خارج کردن تراشه می باشد. به خصوص برای بچه ها که بسیار کاربرد دارد. بدین منظور سرنگ را بردارید و طوری روی محل آسیب دیده قرار دهید که سوراخ کوچک پایین سرنگ محل تراشه را کاملا بپوشاند، پس از اطمینان از تنظیم آن، سرنگ را سریعا بکشید که باعث می شود تراشه خارج شود.
توجه داشته باشید که اگر تراشه در عمق پوست شما فرورفته و یا علائم قابل مشاهده ای از عفونت مانند قرمزی ، تورم، چرک و درد وجود دارد از انجام این روش صرف نظر کنید و به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
3- استفاده از سرکه سفید
خاصیت اسیدی سرکه موجب می شود که تراشه به سطح پوست بیاید. باید مقداری سرکه سفید را در کاسه کوچکی بریزید و منطقه آسیب دیده را به مدت 15-20 دقیقه درون آن قرار دهید، سطح پوست تان را بررسی کنید و ببینید که تراشه از آن خارج شده است یا خیر.
اگر تراشه قابل رویت بود می توانید با کمک یک موچین استریل شده آن را بیرون آورید و درغیر این صورت مدتی دیگر صبر کنید تا تراشه به سطح پوست برسد. بعد از این که تراشه را از محل خارج کردید ، پوست را با آب ولرم به طور کامل شستشو دهید.
4- استفاده از خمیر جوش شیرین
جوش شیرین یک درمان عالی برای خارج کردن تراشه های عمیق و سطحی درون پوست می باشد زیرا با تورم پوست؛ تراشه را به سطح پوست می رساند. بنابراین چنانچه در این بخش از سبک زندگی نمناک عنوان شده است می توانید با کمک یک موچین استریل آن را بیرون بکشید.
بدین منظور یک قاشق غذاخوری جوش شیرین را با کمی آب مخلوط کنید تا خمیری به دست آید و سپس آن را روی باندی قرار دهید و روی محل آسیب دیده ببندید، پس از گذشت 24 ساعت باند را باز کنید و اگر تراشه قابل رویت بود آن را با موچینی استریل بیرون بکشید در غیر این صورت این روش را مجدد تکرار کنید. پس از خروج تراشه پوست خود را به آرامی با آب ولرم شستشو دهید.
5- استفاده از نمک اپسوم
نمک اپسوم درمانی موثر برای خروج تراشه های موجود در عمق پوست می باشد . نمک اپسوم آب را ازسطح سلول های پوستی خارج می کند و تراشه را به سطح پوست می رساند و باعث می شود تا بدون درد و آسان از پوست خارج شود.
کمی نمک اپسوم را روی یک باند بریزید و روی محل آسیب دیده ببندید، یک روز کامل صبر کنید و شب باند را باز کنید . اگر تراشه را مشاهده کردید آن را با موچین استریل خارج کنید و در غیر این صورت این روش را تکرار کنید.
6- استفاده از هیدروژن پراکسید
هیدروژن پراکسید یک ماده ضد عفونی کننده است که با تورم پوست باعث می شود تراشه به سطح برسد. از این راهکار می توانید هم برای درآوردن تراشه پوست دست و هم پوست پا استفاده کنید.
بدین منظور؛ یک تکه پنبه را در محلول هیدروژن پراکسید 3 درصد بخیسانید، آن را به آرامی روی محل آسیب دیده اعمال کنید و با یک باند ببندید و پس از گذشت چند ساعت پنبه را برداشته و تراشه را با موچین استریل خارج کنید و در نهایت پوست تان را با آب و صابون به طور کامل شستشو دهید. اگر تراشه در عمق پوست شما نفوذ کرده و پس از چند ساعت به سطح پوست نرسید، این روش را مجددا تکرار کنید.
7- استفاده از پوست موز
شما می توانید از پوست موز رسیده برای خارج کردن تراشه از پوست تان استفاده کنید زیرا حاوی آنزیم هایی است که به لطافت پوست کمک کرده و تراشه را به سطح پوست می رساند و علاوه بر این، خاصیت مرطوب کنندگی و ضد میکروبی پوست موز از هرگونه عفونت بعدی پیشگیری می نماید.
تکه کوچکی از پوست موز را از قسمت سفیدش روی محل زخم بگذارید و با باند تمیزی آن را ببندید، یک شب صبر کنید و صبح روز بعد تراشه را با کمک موچین از پوست خارج نمایید.
8- استفاده از تکه ای سیب زمینی خام
سیب زمینی خام را می توانید برای خروج تراشه هایی که قابل رویت هستند و عمقی نیستند استفاده کنید.
یک عدد سیب زمینی را به درستی بشویید و به حلقه های کوچکی برش دهید، یکی از حلقه ها را به طوری که قسمت گوشتی اش کاملا روی زخم باشد بگذارید، کمی آن را فشار دهید تا تراشه خارج شود و سپس سیب زمینی را به آرامی و با دقت از سطح پوست بردارید.
9- استفاده از روغن گیاهی اسطوخدوس
روغن اسطوخدوس دارای خواص ضدالتهابی و ضد میکروبی است که به پیشگیری از عفونت کمک کرده و پوست را سریعا بهبود می بخشد.
چند قطره از روغن اسطوخدوس را روی ناحیه آسیب دیده بمالید، چند ساعت صبر کنید و هر از گاهی پوست تان را چک کنید تا ببینید تراشه از پوست خارج شده است یا خیر، اگر تراشه قابل رویت بود آن را با موچین به آرامی خارج کنید.
10- استفاده از نان و شیر
یکی دیگر از روش های خروج تراشه، استفاده از نان و شیر است. این درمان قرن هاست که بدین منظور انجام می شود.
تکه ای نان را در کمی شیر گرم بخیسانید تا خمیر شود، با استفاده از یک باند خمیر را روی محل زخم بگذارید، به مدت یک شب صبر کنید و صبح روز بعد تراشه را خارج کنید و در نهایت برای پیشگیری از عفونت محل آسیب دیده را با آب گرم شستشو دهید.
11- استفاده از عسل
عسل از خاصیت مرطوب کنندگی و ضدعفونی کنندگی طبیعی برای تسکین پوست و پیشگیری از هرگونه عفونت برخوردار است. این ماده می تواند با کمک به تراشه ، آن را به سطح پوست برساند و روند خروج را تسهیل کند.
مقدار کمی عسل را روی محل آسیب دیده پخش کنید و سپس با یک باند محل را ببندید و یک شب صبر کنید و صبح روز بعد تراشه را با موچین خارج کنید، پس از شستشوی محل زخم با آب گرم، برای بهبود محل آسیب دیده دوباره از عسل استفاده کنید.
12- استفاده از تخم مرغ
شما می توانید از تخم مرغ نیز برای خارج کردن تراشه استفاده کنید. غشای پوسته تخم مرغ برای این کار مفید است. تخم مرغ را بشکنید و زرده آن را خارج کنید و در داخل پوسته، باید متوجه غشای کاغذی آن شوید.
تکه ای از داخل پوسته تخم مرغ را روی محل آسیب دیده قرار دهید و با یک باند آن را ببندید و به مدت یک شب صبر کنید، غشای موجود در پوسته تخم مرغ به خروج تراشه و بیرون آمدن از سطح پوست کمک می کند. صبح روز بعد باند را باز کنید و تراشه را از سطح پوست بردارید.
آیا درآوردن تراشه ها در منزل اشکالی دارد؟
بیشتر تراشه های سطحی را می توان به راحتی خارج کرد اما در مواردی که تراشه ها عمیق هستند، این فرآیند زمان بر است و توصیه می شود در چنین مواردی از پزشک کمک بگیرید.
قبل از این که سعی کنید تراشه ای که به خودی خود بیرون نیامده است را خارج کنید، موارد زیر را در نظر بگیرید:
موقعیت تراشه:
معمولا می توان با تراشه های سطحی که در دست یا پا قرار می گیرند، مقابله کرد با این حال تراشه های قابل رویت در نقاط حساس مانند چشم را نباید لمس کرد.
میزان عمق:
عمق تراشه ها به نفوذ آن مربوط می شود. تراشه های عمیق باید توسط پزشک خارج شود.
اندازه تراشه:
اندازه شکاف پوست می تواند اندازه تراشه را تعیین کند. تراشه های بزرگ تر را می توان به راحتی خارج کرد اما خارج کردن تراشه های کوچک روندی دشوار دارند.
جهت:
تراشه ها به صورت افقی و عمودی در پوست نفوذ می کنند که خارج کردن تراشه های افقی بدون آسیب رساندن به بافت اطراف راحت تر است.
دستکاری تراشه ها و ور رفتن مداوم با سوزن یا موچین می تواند خطر عفونت را افزایش دهد و روشی ایمن برای خروج تراشه نیست و ممکن است منجر به درد و عفونت در محل ورود تراشه شود. بسیاری از درمان های خانگی ایمن و ساده می توانند شما را از شر این تراشه ها خلاص کرده و از هرگونه عفونت پیشگیری نماید.
چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد؟
هنگام ورود تراشه به پوست محال است متوجه آن شوید تا زمانی که درد زیادی را برای شما ایجاد کند یا عفونی شود . قبل از این که بخواهید تراشه ها را بیرون آورید، از عدم آلودگی و دست یابی به آن اطمینان حاصل کنید.
بهتر است مراقب علائم خاص مرتبط با عفونت در محل آسیب دیده باشید.
علائم زیر نشان دهنده عفونت است و نیاز به مراقبت پزشک دارد:
- قرمزی
- تورم
- درد بیش از حد
- گرمی زیاد محل ورود تراشه
- چرک کردن
- تب
در موارد زیر باید به دنبال مراقبت پزشکی باشید:
- تراشه ای که عمیق است
- تراشه ای که قلاب دار یا خاردار است
- تراشه ای که کاملا کوچک یا بسیار بزرگ است و خروج آن مشکل می باشد
- تراشه در منطقه حساسی مانند چشم باشد
- از آخرین واکسن کزاز 5 سال یا بیشتر گذشته است
سایر نکات
- قبل و بعد از خروج تراشه، حتما محل آسیب دیده را بشویید
- محل آسیب دیده را تمیز نگه دارید تا کاملا بهبود یابد
- هنگامی که مشغول درآوردن تراشه هستید، فشاری به آن وارد نکنید زیرا ممکن است به بافت های عمیق نفوذ کند و روند خروج را دشوار نماید.
- هنگام استفاده از موچین، آن را با الکل استریل کنید
- در صورت مشاهده عفونت با پزشک مشورت نمایید.
معمولا ورود تراشه ای به پوست موجب درد می شود. در صورت عدم مراقبت و رها کردن به حال خود می تواند به بافت های اطراف آسیب برساند و احتمال عفونت را افزایش دهد.
بهتر است با استفاده از هر یک از درمان های ذکر شده تراشه های سطحی را خارج کنید.
حتی اگربه نظر می رسد تراشه ای کوچک وارد پوست شما شده است باز هم بهتر است برای پیشگیری از عفونت آن را خارج کنید.
