وی فور یو
یک سال پیش / خواندن دقیقه

ازدواج آتنه فقیه نصیری با کارگردان خارجی؟! + تصاویر

ازدواج آتنه فقیه نصیری با کارگردان خارجی؟! + تصاویر

آتنه فقیه نصیری بازیگر سریال شمعدونی ها که به تازگی به بیماری ام اس خود پی برده است درباره جراحی های زیبایی و زندگی شخصی اش سخن گفت.

گفتگوی جذاب با آتنه فقیه نصیری

اگر به سال 72 برگردید سریال زیبا و پرطرفدار «خاله سارا» را به یاد می آورید که از محبوبیت فراوانی بین مردم برخوردار بود و می توانست تمام اعضای خانواده را برای ساعتی پای تلویزیون بنشاند. سارا پزشک جوانی بود که طبق تقاضای خود و برای خدمت به روستایی دورافتاده رفته بود و در آنجا خانواده گمشده خود را جستجو می کرد.

آتنا فقیه نصیری با بازی در این سریال شخصیت سارای مهربان و مقاوم در برابر سختی ها و مصائب زندگی را بخوبی به تصویرکشید و از آن شاهکاری عاطفی و تاثیرگذار به وجود آورد. امروز پای صحبت آتنه فقیه نصیری نشستیم تا بیشتر با روحیات او آشنا شویم.

کی و کجا به دنیا آمدید؟

23 آبان سال 1347. در شناسنامه ام نوشته شده تهران، اما حقیقتش من در شهر آقاجاری استان خوزستان به دنیا آمدم. پدرم اصالتا اهل کلاردشت مازندران و افسر شهربانی بود. به دلیل ماموریت پدرم، خانواده ما تا دوسالگی من در خوزستان سکونت داشتند. من آنجا به دنیا آمدم اما شناسنامه ام متولد و صادره از تهران به ثبت رسیده است.

عکسهای آتنه فقیه نصیری

کجا بزرگ شدید؟

در تهران بزرگ شدم و فقط سال 58 به مدت یک سال و نیم در چالوس زندگی کردیم. پدرم در آن هنگام بازنشسته شده بود و تصمیم گرفته بود مدتی را در آنجا بگذرانیم. به جز آن یک سال و نیم که در چالوس گذراندیم بیشتر دوران کودکی و نوجوانی ام در خیابان قیطریه گذشت.

چند خواهر و برادر دارید؟ روابط شما با آنها چگونه است؟

یک خواهر به نام سارا دارم که نزدیک پنج سال از من کوچک تر است. معمولا خواهرها در دوران کودکی با هم تفاهم زیادی ندارند. من هم در آن دوران خواهرم را به دلیل آن که از من کوچک تر بود چندان جدی نمی گرفتم، اما در عوض در حال حاضر او را با یک دنیا عوض نمی کنم. خواهرم برای من به بهترین دوست و کمک حالم تبدیل شده و ارزش بسیار بالایی در زندگی من پیداکرده است.

به نظر شما پیشرفت فرهنگی مردم در دوره های اخیر چه بوده است؟

به نظر من مردم نسبت به امتیازها و سجایای وجود خود آگاه تر شده اند. دیگر مثل دوره های قبلی لازم نیست یک دختر فکرکند حتما باید در سن بیست سالگی ازدواج کند و بلافاصله بچه دار شود. شاید پیشتر این اصول که به طرزی بسته و خشک بین مردم جاافتاده بود همه را ملزم به اطاعت می کرد و به همین دلیل همه اصرارداشتند برطبق همان اصول از پیش تعیین شده عمل کند. خوشبختانه الان طرزفکر مردم باز و روشن تر از گذشته شده و انسان ها می توانند خودشان برای زندگی خویش تصمیم گیری کنند و من بابت این مساله خرسندم.

در روابط زناشویی زن و مردی که کنار یکدیگر قرار می گیرند، چگونه می توانند زندگی بهتری داشته باشند و برای هم، همسران بهتری باشند؟

سوال سختی است. اما به نظر من زن و مرد درعین حال که به یکدیگر علاقه دارند نباید بیش از وابسته شوند. هرکدام باید برای حریم شخصی همسر خود و فضایی که به طور معقول هر انسانی برای خود لازم دارد ارزش قائل شوند. درست است که زن و مرد درکنار هم از من به ما تبدیل می شوند اما نمی توان فرد را به دلیل ازدواج به طورکلی از استقلال محروم کرد. زوجین باید به این استقلال احترام بگذارند.

در زندگی تان تا چه اندازه فرد هدفمندی هستید؟ آیا از شکست می ترسید؟

هدفمند هستم اما احساس می کنم باید پشتکار بیشتری داشته باشم. راستش را بخواهید از شکست کمی می ترسم اما این را دلیل آن نمی دانم که از زندگی دست بکشم و هیچ کاری را از ترس شکست خوردن انجام ندهم. اگر در راهی شکست بخورم بلافاصله به راهی دیگر می اندیشم و چیزی را جایگزین آن عملکرد قبلی می نمایم. این شیوه کمک می کند که بتوانم خط سیر زندگی ام را در مسیری درست ادامه دهم.

برای شاد شدن خود چه می کنید؟

به معاشرت کردن با خانواده و دوستان اهمیت می دهم و از بودن با آنها لذت می برم. از این گذشته، فیلم می بینم، موسیقی گوش می کنم، کتاب مطالعه می کنم و با دیگر سرگرمی های سالم و لذتبخش روحیه ام را تقویت می کنم.

تا چه اندازه اهل محبت کردن به دیگرانید و حد و مرز آن چیست؟

تا جایی که از دستم بربیاید به دیگران محبت می کنم اما چیزی که در این زمینه برایم اهمیت دارد این است که آیا طرف مقابل این محبت را درک می کند یا نه. مطمئنا به فردی مهرمی ورزم و محبت می کنم که توان درک محبت را داشته باشد. اما به طورکلی مهر و عاطفه دیگران در قلبم وجود دارد و دوست دارم به آنها خوبی کنم و مهرورزی نمایم. در این میان، خانواده برایم ارزشی بسیاربالاتر دارد و من اوج عشق قلبی ام را به خانواده عزیز و دوست داشتنی ام تقدیم می نمایم.
ولی معتقد هستم افراط در هر کاری خوب نیست، در برخورد با آدم های اطرافمان هم نباید بیش از اندازه محبت کنیم، به قول معروف اندازه نگهدار که اندازه نکوست.

زن بودن را معجزه خوانده اند، نظر شما چیست؟

زن توانایی مادر شدن، زایش و متولدکردن یک موجود دیگر را دارد و از این رو، معجزه ای بزرگ در عالم هستی محسوب می شود. این که می تواند یک انسان دیگر را در قالب کودکی خرد به دنیا بیاورد، در دامان پرمهر خود رشددهد و به سامان برساند اعجازی بی نظیر است و موهبتی بزرگ برای او به شمار می رود. و همه زنان باید قدر ارزش مادری خود را بدانند و بدانند ارزشی اسمانی است.

حال که به موضوع اعجاز زن بودن رسیدیم بحث راجع به مهریه های گزاف را هم مطرح کنیم. آیا مهریه سنگین به زن ارزش می بخشد یا موجب استحکام زندگی او درکنار شوهرش است؟

من این مساله را قبول دارم که زن به تامین مالی و امنیت احتیاج دارد اما گمان نمی کنم این امنیت با یک نوشته در کاغذ تضمین شود. مرد باید قول مبلغی را بدهد که توان پرداختش را داشته باشد و موضوع عندالمطالبه را رعایت کند، اما خانم ها هم نباید مبالغ گزاف را درخواست کنند و می بایست با این مساله کاملا معقول رفتارکنند. یک یادداشت برروی برگه مهریه ضامن امنیت هیچ زنی نیست و به نظر من اگر مردی می خواهد حس فراغ خاطر را به همسر خود هدیه کند باید در همان ابتدای ازدواج مبلغ مهریه را به او تقدیم نماید.

آتنه فقیه نصیری

بعضی از والدین بیش از حد خرج فرزند خود می کنند. مثلا چند سال است که برخی از پدر و مادرها ماشین های لوکس گرانقیمت برای دختر یا پسر خود می خرند و به این ترتیب جوان بیست ساله سوار خودرو صد میلیونی ویراژ می دهد و حسرت بر دل همسن و سالان خود می گذارد، بی آن که حتی ریالی از پول آن را خود پرداخت کرده باشد. در این باره چه نظری دارید؟

بچه هایی که از سوی والدین بیش از حد تامین می شوند و در اوج جوانی بدون هیچ کاروتلاشی به هررفاهی دست می یابند بعدها از لحاظ شخصیتی دچار مشکل می شوند و دستخوش تخریب قرارمی گیرند. اما من این را قبول ندارم که یک نفر نباید داشته باشد چون دیگران به دارایی او غبطه می خورند. ما در دنیایی زندگی می کنیم که انسان های آن با هم متفاوتند و هرکس باید اختیار زندگی خودش را داشته باشد تا آن گونه که می خواهد زندگی کند. اگر کسی می خواهد برای فرزند خود گران ترین خودرو را تهیه کند جوان های دیگر نباید به او غبطه بخورند و باید یاد بگیرند که با این تفاوت ها کنار بیایند. اما با این موافقم که رفاه بیش از حد موجب تخریب جوان است.

شما بیشتر به قناعت و ساده زیستی گرایش دارید یا تجمل گرایی و مخارج فراوان؟

من به هیچ وجه اهل تجمل گرایی نیستم و در منزلی ساده با یک سری وسایل ساده زندگی می کنم. مثلا تلویزیونی که دارم مدل قدیمی است و ال سی دی یا ال ای دی نگرفته ام. خیلی ها به من می گویند تلویزیونت را با یک مدل جدید عوض کن اما من پاسخ می دهم این تلویزیون جوابگوی نیاز من است و هر وقت سوخت یک تلویزیون جدید می گیرم. به طورکلی به ساده زیستی علاقه دارم و از این سبک زندگی راضی ام. اما گاهی اوقات در بعضی موارد که احساس می کنم روحم احتیاج دارد برای خودم خرج می کنم تا شادابی روحم حفظ شود مثلا به مسافرت می روم تا خوشحال و بانشاط شوم.

رمز محبوبیت را در چه می دانید و به باور شما چرا بعضی از انسان ها به طورکلی فردی عزیز و دوست داشتنی برای اکثر افراد محسوب می شوند؟

من اصلی ترین راز جذابیت و محبوبیت را در راستگویی و صداقت می دانم. این هنر زیبایی است که یک نفر بتواند خودش باشد و به دور از هر دورویی و تقلب و تزویر، هر آنچه را در وجودش است بدون هیچ رنگ آمیزی به دیگران تقدیم نماید و هرکس این گونه زندگی کند در قلب دیگران از جایگاه ویژه ای برخوردار می شود.

کدام خصلت آدم ها شما را ناراحت می کند؟

پشت سر هم حرف های نادرست زدن و غیبت کردن مرا خیلی ناراحت می کند. مثلا چندی پیش با شیطنت یک آشنا در فضای مجازی و اینترنت نوشتند که من با کارگردانی انگلیسی ـ آمریکایی ازدواج کردم، در حالی که اصلا چنین چیزی واقعیت ندارد و من در تعجبم که چرا برخی از ما آدم ها از حاشیه درست کردن برای دیگران لذت می بریم. همین جا اعلام می کنم من هرگز با این شخص ازدواج نکرده ام و آن شخص هم حتما از این خبر کذب ناراحت می شود و نادرست است که ما همنوعان خود را آزار دهیم.
غیبت کردن و حرف درآوردن برای دیگران خیلی خیلی ناشایست است و همه باید این خصلت را از خود دور کنیم.

نظرتان راجع به عمل جراحی های زیبایی فراوانی که در این دوره زیاد انجام می شود، چیست؟ بعضی از خانم ها انواع و اقسام عمل ها را انجام می دهند و باز هم به دنبال روش هایی نو برای زیباتر شدنند. آیا با این کار موافقید؟

این طبیعی است که هرکسی دوست داشته باشد زیباتر شود و چهره ای قشنگ تر داشته باشد. اما دلیل این عمل های جراحی زیبایی چیز دیگری است. مدت زمانی است که یک سری رسانه ها تبلیغ اعمال خاصی برای زیبایی را می کنند و روش های خاصی را برای زیباتر شدن به صورت اپیدمی درآورده اند؛ گویی استانداردهای زیبایی همین است که اینها تعیین می کنند. به طور طبیعی هرکسی هم می خواهد زیبا باشد و این باعث می شود تا عمل جراحی های مد روز طرفداران فراوانی پیداکنند. البته این کار درست نیست و الزاما اجرای روشی که مد است چهره ای قشنگ به همراه نمی آورد. اما ما هم نمی توانیم خانم ها را از انجام این کارها منع کنیم. آنها وقتی از این و آن می شنوند که فلان خانم بینی اش را عمل کرده و گونه و لب هایش را برجسته کرده و خیلی چهره خوبی پیدا کرده، گمان می کنند که همین روش می تواند به آنها هم زیبایی ببخشد. در واقع یک جوان باید خیلی اعتماد به نفس داشته باشد تا بتواند اسیر این استانداردهای کلیشه ای نشود و همه هم به این اعتماد به نفس دست نیافته اند.
بعضی افراد به خصوص خانم ها در مقام مدیر و مدبر خانواده به حفظ اسرار داخلی زندگی اهمیت می دهند، اما عده ای دیگر براحتی جزئیات خصوصی ترین مسائل زندگی شان را در اختیار دیگران قرار می دهند و به بهانه درددل کردن چیزی از زندگی شخصی خود و اعضای خانواده شان را برای دیگران نامکشوف نمی گذارند. با این دسته افراد مشکلی ندارید؟
من با آبروداری موافقم و به هیچ وجه روش افرادی که اسرار زندگی شان را برای دیگران بازگو می کنند نمی پسندم. خودم مسائل زندگی خصوصی ام را به راحتی برای دیگران بازگو نمی کنم و بر این باورم که دلیلی ندارد دیگران همه چیز را راجع به من بدانند. به طور قطع در هر زندگی اسرار خصوصی نهفته است که ممکن است دانستنش برای عده ای انسان های کنجکاو شیرین باشد اما آن اسرار باید در صندوقچه ای حفظ شوند و کلید آن نباید به دست هیچ محرم و نامحرمی بیفتد.
بیماری ام اس که خودتان از ابتلا به آن خبر دادید، هواداران تان را نارحت کرد، چگونه متوجه این بیماری شدید؟
دو سال پیش هنگام بازی در سریال «شمعدونی» به بیماری ام پی بردم و البته در حال درمانم و خیلی نگران نیستم. خوشبختانه بیماری ام پیشرفته نیست و می توانم کارهای شخصی ام را انجام دهم. به هر حال چندان این بیماری را برای خودم بزرگ نکرده ام، با آن کنار آمده ام و تعجب هم می کنم که چرا بیماری من این قدر برای دیگران مهم است.
خوب چون مردم شما را دوست دارند.
مردم لطف دارند ولی جای نگرانی نیست.

آتنه فقیه نصیری

این روزها در فیلم یا سریالی هم مشغول بازی هستید؟

نه، ترجیح می دهم فعلا کار نکنم. با آمپول هایی که به خاطر بیماری ام تزریق می کنم تا 24 ساعت دچار تب و لرز می شوم و به همین خاطر پیشنهادی را نپذیرفته ام تا کمی استراحت کنم.3

با توجه به بیماری تان آیا در نوع تغذیه تان تغییری ایجاد شده است؟

نه، چیزی تغییر نکرده و همه چیز مثل سابق است.

پزشکان برایتان ورزش یا کار خاصی تجویز نکرده اند؟

فقط پیاده روی سبک و ملایم. و این برایم خیلی خوب است و آرامم می کند.

چقدر مراقب تغذیه تان هستید؟

من آدم خوش خوراکی هستم و هر چیزی را که دوست داشته باشم می خورم و از آن لذت می برم. پرهیز خاصی هم که ندارم.

مصرف سرخ کردنی ها را کم نکرده اید؟

نه، بیماری من پرهیز غذایی ندارد و همه چیز می خورم.

در زندگی تان بیشتر اهل عجله هستید یا آرامش؟
عجله، عجله، عجله! (با خنده)

به چه نوع موسیقی بیشتر علاقه دارید؟
بیشتر موسیقی خارجی گوش می دهم، اما به موسیقی سنتی ایران علاقه زیادی دارم.3

به شعرا علاقه دارید؟
بله علاقه دارم. نیما یوشیج و شفیعی کدکنی شعرای محبوب من هستند.

چه کتاب هایی مطالعه می کنید؟
کتاب های گوناگون مطالعه می کنم و در عالم ادبیات از هر باغی گلی می چینم. به رمان خیلی علاقه دارم، و از کتاب های روان شناسی، جامعه شناسی و تاریخی هم به شدت استقبال می کنم. یکی از کتاب هایی که خیلی دوست داشته ام و از مطالعه اش لذت برده ام کتاب مرشد و مارگاریتا اثر بولگاکف نویسنده روس بوده است.

عضو شبکه های اجتماعی هستید؟
نه نیستم. حقیقتش علاقه چندانی به این شبکه ها ندارم و آنها را جذاب نمی دانم. مدتی پیش به دلیل تشویق دیگران صفحه اینستاگرام بازکردم. در این صفحات برای من پیام زیاد می آمد و به خصوص یکی از خانم ها خیلی سریع برای من پیام های پی در پی می فرستاد. من برای او نوشتم که خانم شما به من لطف دارید که مرتب پیغام می فرستید اما من در ساعت های مختلف روز این فرصت و روحیه را ندارم که لحظه به لحظه به شما پاسخ بدهم و جوابگوی تمام کامنت های شما باشم. متاسفانه برداشت این خانم از حرف من بد بود و با نفرین و ناسزا به من پاسخ داد. من چنان از این عکس العمل ناراحت شدم که تصمیم گرفتم صفحه اینستاگرامم را خصوصی کنم. همین عوامل باعث می شود حس کنم شبکه های اجتماعی زیاد جذاب و کارگشا نیستند و کمتر سراغشان بروم.

در میان سریال های قدیمی و جدید به کدام ها بیشتر علاقه دارید؟

محبوب ترین سریال زندگی من دایی جان ناپلئون بوده است، اما در سال های اخیر هم سریال های خیلی خوبی ساخته شده اند. از تماشای سریال های پشت بام تهران و بیمار استاندارد لذت فراوانی برده ام.

در میان کارهایی که خودتان انجام داده اید، کدام را بیشتر دوست داشته اید؟

داستان یک شهر و مدار صفر درجه. به این دو کار بسیار علاقه دارم و به هردو افتخار می کنم.


هر آنچه میخواهید در اینجا بخوانید
شاید از نوشته‌های زیر خوشتان بیاید
نظر خود را درباره این پست بنویسید ...

منوی سریع