اولین گواهینامه در ایران از آن که بود؟
برای کسانی که عشق رانندگی دارند گواهینامه واژه آرمانی برایشان تلقی میشود و لحظه شماری می کنند تا به سن قانونی خود برسند و این مدرک را اخذ کنند چراکه با گرفتن گواهینامه می توانند طعم شیرین رانندگی کردن را بچشند. اما پروسه ای که برای این کار در نظر گرفته شده است کمی پیچیده و مستلزم گذراندن مراحل خاصی می باشد. که در هر کشوری با کمی تفاوت برای متقاضیان گواهینامه رانندگی اجرا می شود و شخص حتماً باید این مراحل و آزمون های مخصوص آن را با موفقیت سپری کند تا گواهینامه رانندگی به نام شخص او صادر شود.
با وجود اینکه امروزه با تمام محدودیت ها و شرایط ویژه برای گرفتن گواهینامه طولی نمی کشد که قبول شدگان صاحب گواهینامه میشوند، در گذشته این چنین نبوده و اخذ گواهینامه سختی های خاص خودش را داشت و هر کسی نمی توانست این امتیاز را از آن خود کند. به همین منظور بخش سرگرمی پلاس وی در این مطلب به معرفی اولین کسی که در ایران موفق به اخذ گواهینامه درشکه شده است پرداخته و همچنین پس از آن می توانید با صاحب اولین گواهینامه رانندگی اتومبیل آشنا شوید.
اولین گواهینامه در کشور ایران
حدود صد سال پیش، یک قرن کامل شمسی، در 25 ام آبان ماه 1299 اولین گواهینامه رانندگی صادر شد. این در حالیست که گواهینامه های آن زمان نه مربوط به راندن خودرو بود و نه موتورسیکلت بلکه گواهینامه درشکه چی ها بود. در آن زمان که به گواهینامه تصدیق نامه می گفتند برای نخستین بار شخصی بنام خاچاتور ماتروسیان تبریزی نژاد موفق شد تنها با 24 سال سن و پس از گذراندن موفق دوره های مهارت آموزی درشکه چی تصدیق نامه خود را دریافت کند. خاچاتور یک ارمنی بود و پس از اقامت در ایران، تابعیت ایران را هم کسب کرده بود. گرچه او را ششصد و نود و هفتین شخص دارنده گواهینامه هم یاد کرده اند، اما در هیچ یک از اسناد موجود، اثر و اطلاعاتی از 696 گواهینامه قبلی در دست نیست.
دیری نپایید که استفاده وسایل نقلیه موتوری در ایران گسترش یافت. قانون رفت و آمد ها و تردد در معابر شهری رانندگان را مجاب به دریافت گواهینامه رانندگی، وسیله موتوری یا همان تصدیق نامه کرد.