سرطان و یوگا
هیچ کس ادعا نمی کند یوگا می تواند سرطان را درمان کند؛ با این حال، می تواند سرطان و درمان آن را چه به لحاظ جسمی و چه روانی، قابل تحمل تر کند. کاپرمن، در حین درمان مستقیماً از مزایای تمرین های یوگا بهره مند شد. «هر زمان که به جلسۀ گروه حمایتی شیمی درمانی ام می رفتم، زنان دیگر از گُر گرفتگی و تحولات خُلق وخویشان شکایت داشتند. عوارض جانبی که من به آنها دچار بودم بسیار کم تر از دیگران بود. دائم با خودم فکر می کردم 'چرا بقیه مثل من نیستند؟ چرا وضعیت من اینقدر بهتر از دیگران است؟
اکنون که کاپرمن درمانش را به پایان رسانده، به امید اینکه به دیگر مبتلایان به سرطان فرصتی برای زندگی بهتر در حین درمان بدهد، به آنها یوگا آموزش می دهد. وی می گوید:دوست ندارم مردم فکر کنند که تشخیص سرطان به معنای پایان زندگی است.
به دلیل اینکه یوگا بسیار فراتر از چند تمرین آسانا است، مزایای بسیاری برای تمامی مبتلایان به سرطان دارد. جنانی چَپمن، یک درمانگر با استفاده از یوگا در مرکز طب تکمیلی (Integrative Medicine) اوشر در سانفرانسیسکو می گوید:وقتی صحبت از یوگا می شود، برخی بلافاصله تصور می کنند باید روی سرشان بایستند، اما جنبه های غیر جسمی یوگا ـ مانند تنفس ـ است که برای بهبودی نسبی به کار می رود.
سرطان و یوگا
چپمن مدت 20 سال است که به مبتلایان به سرطان یوگا می آموزد و یوگایی که آموزش می دهد، یوگای ملایم با تمرکز بر تنفس و تصویرسازی است. گستردگی دامنۀ کاری وی از ملاقات بیماران بستری در بیمارستان پس از جراحی و کار بر روی روش های تنفسیشان، تا تدریس در کلاس هایی است که در آنها تمرین های جسمی آسانا آموزش داده و انجام می شود. چپمن می گوید:«در ابتدای کار، بیش تر وقت من صرف تغییر برداشت و تصور مردم دربارۀ یوگا می شود. پس از آنکه مردم می فهمند یوگا چیست، می دانند در هر زمانی می توانند یوگا انجام دهند، حتی در صورتی که سرطان داشته باشند.»
چه در مورد مبتلایان به سرطان و چه دیگر افراد، مزایای یوگا به خوبی اثبات شده است. گزارش های کسانی که یوگا انجام می دهند نشان دهندۀ بهبود یافتن گردش خون، گوارش، عملکرد تنفسی، قابلیت تحرک مفاصل، قدرت، استقامت، تعادل و وضعیت اندام های آنهاست. یوگا می تواند موجب تمدد اعصاب، بهبود خواب و از بین رفتن استرس شود. پژوهشگران با توجه به مزایای خوشایند این ورزش، اکنون در حال بررسی تأثیرات یوگا بر روی مبتلایان به سرطان هستند.
در یک بررسی در مرکز سرطان اِم دی اندرسن، بیماران به طور منظم در کلاس های یوگایی که در آنها تنفس مهار شده و تصویرسازی، به همراه روش های توجه و آگاهی و حرکات بدنی سبک تدریس و انجام می شد، شرکت کردند. گزارش بیماران بیانگر این بود که کیفیت خواب آنها به طور کلی بهبود یافته، از داروهای خواب آور کم تری استفاده می کنند، سریع تر به خواب می روند و مدت خوابشان هم بیش تر شده است.
در یک بررسی دیگر، بیمارانی که در کلاس های عادی یوگا در برنامۀ مراقبت های حمایتی مربوط به سرطان در استنفورد شرکت می کردند، اظهار کرده بودند که بانشاط تر شده اند، استرس و دردشان کاهش یافته و خوابشان آرام تر شده است.
اما، آیا یوگا هیچ خطری ندارد؟
ویژگی منحصر به فرد یوگا در جامعۀ پر شتاب کنونی ما، که پیوسته و به سرعت درحال دویدن به دنبال «هرچه بیش تر» است، این است که خط مشی یوگا دقیقاً برخلاف این روند است. در یوگا، شاگردان را تنها به انجام کاری تشویق می کنند که حس خوبی به آنها می دهد. بیش تر مربیان یوگا شاگردان را تشویق می کنند که بیش از حد به خود فشار نیاورند. در واقع، به نظر می رسد بسیاری از مربیان یوگا این سرود مانترا (Mantra) را تکرار می کنند که «اگر نفست بند بیاید (نتوانی نفس بکشی)، نباید آن کاری که باعث آن می شود را انجام دهی (if you can't breathe, you shouldn't be there).»
حرکات کششی
این روش، بهترین ورزش برای مبتلایان به سرطان است که ممکن است قابلیت تحرک و سلامت عمومیشان به خطر افتاده باشد. یوگا ملایم است، اما بدن را به تحرک وا می دارد.
کاپرمن توصیه می کند:«لُب کلام این است که بیماران و آنها که درمانشان موفقیت آمیز بوده باید از عقل سلیم خود همراه با توصیه های پزشک و مربی یوگا، برای تصمیم گیری در مورد آنچه برایشان بهتر است، استفاده کنند.»
زیبایی یوگا این است که انجام آن، چه در منزل و چه در کلاسی پر از شاگرد، همواره به صورت انفرادی است. این شمایید که می توانید هر حالت بدنی را برای خود آسان یا دشوار کنید.
یوگا برای همه مناسب نیست، اما با درنظر گرفتن اقداماات احتیاطی مناسب، می توان آن را هم در حین درمان و هم پس از آن انجام داد.
از شیمی درمانی تا کلاس یوگا
برای مارسیا دلاکروس، انجام دادن یا ندادن یوگا مطرح نبود، بلکه مکان و زمان آن مطرح بود. زمانی که هفت سال از اعلام بهبودی وی از سرطان پستان می گذشت، تشخیص دادند وی دوباره به همان سرطان مبتلا شده است، در منطقۀ مسکونی بروم فیلد کلورادو حدوداً یک سال بود که بیکرام (Bikram) یوگا انجام می شد. یکی از غدد لنفاوی دلاکروس را تشریح کردند و سپس شیمی درمانی وی آغاز شد. با این حال، نوع درمان، نتوانست او را از پای بیاندازد. او بلافاصله به دنبال کلاس های یوگای مخصوص مبتلایان به سرطان گشت. دلاکروس می گوید:مصرانه به دنبال یک مربی می گشتم زیرا پیشاپیش می دانستم که یوگا فوق العاده است.
دلاکروس در تمام طول شیمی درمانی در کلاس های هفتگی یوگا شرکت کرد. وی می گوید:حال که به آن زمان فکر می کنم، می بینم گویی در آن دوران به نوعی، حس بدی داشتم. اما، پس از کلاس ها حالم فوق العاده بهتر شد. انگار انرژی بیش تری پیدا کرده بودم. یوگا انرژی و توانایی ام برای تمدد اعصاب را بهبود بخشید. حتی گاهی در طول هفته، در خانه هم این حرکات را انجام می دادم.
یوگا
تمام بیمارانی که تحت درمان قرار دارند، چنین سماجتی ندارند، اما مزایای یوگا فوق العاده است. دلاکروس می گوید هرگز این حس به او دست نداده که شرکت در کلاس یوگا بیهوده بوده است. وی می گوید:«حرکات کششی بسیار مفید بودند، به خصوص در ناحیۀ بازو که جراحی در آنجا انجام شده بود. چنین حرکتی به شکلی لذت بخش و بی خطر، باعث کمی کشش در آن ناحیه می شد که فوق العاده بود.
استفانی بروشینسکی، ساکن وِیل کلورادو که یکی از کسانی است که درمانشان موفقیت آمیز بوده، پس از به پایان رسیدن درمانش با یوگا آشنا شد. در ابتدا، به دلیل شرایط و سن وسالم (در شصتمین دهۀ زندگی ام بودم) نسبت به یوگا به شدت بی میل بودم. این کار اقدام بزرگی بود. رفتن به کلاسی که پر از جوانان 23 ساله است، ترسناک است.
با اینکه بروشینسکی در ابتدا برای شرکت در کلاس ها بی میل بود، اکنون عضو ثابت این کلاس هاست. او می گوید یوگا به وی در کنار آمدن با خستگی مفرط پس از درمان سرطان بسیار کمک کرده است. علاوه بر این، می گوید یوگا اعتماد به نفسش را نیز تقویت کرده است. او می گوید:«زمانی که از کلاس یوگا به خانه بر می گردم، حس خیلی خوبی دارم. سال پیش حتی تصور چنین حالی هم برایم محال بود. شرکت در کلاس های یوگا بهترین اتفاقی بود که پس از ابتلا به سرطان برایم افتاد.»
مانند بسیاری دیگر از مبتلایان به سرطان، بروشینسکی نیز برای انجام فعالیت های بدنی یوگا را انتخاب کرد و به مزایایی بسیار بیش تر دست یافت.