چگونه می توان با امام حسین در آخرت محشور شد؟
بسیاری از ما دوست داریم که با امامان معصوم مانند امام حسین(ع) در قیامت حاضر شویم. برای این منظور باید در زندگی دنیوی مراقب اعمال خود باشیم. ما نمی توانیم نبی یا امام شویم اما می توانیم یکی از صدیقین، شهدا و صالحین باشیم، شهدا نه به معنای شهید در راه خدا، این شهدا یعنی شاهدان.
با فرا رسیدن ایام مذهبی همچون ماه محرم و صفر که شامل حوادثی هستند که ریشه در دین مبین اسلام دارند سؤالات فراوانی به ذهن عموم شیعیان و دوستداران ساحت مقدس اهل بیت(ع) خطور می کند که در این بخش از پلاس وی به آنها پاسخ داده شده است.
برای محشور شدن با امام حسین(ع) در آخرت چه کاری باید انجام داد؟
در قیامت بر اساس سخنان پیشوایان دینی، انسان با محبوب خویش محشور می شود. به عبارتی هر فردی در دنیا، فرد یا گروهی را پیشوا و الگوی خود قرار دهد، در آخرت نیز به همراه او محشور خواهد شد.
پیامبر اکرم(ص) در این زمینه می فرمایند:
«هر کسی با شخصی که به او علاقه مند است محشور می شود، پس کسی که بنده ای را در راه خدا دوست بدارد، خدا را دوست داشته است، و خدا را دوست نمی دارد مگر آن کسی که خدا او را دوست داشته باشد» ( مصباح الشریعة، ص 194).
قرآن کریم درباره پیامبر و امامان معصوم(ع) می فرماید:شما هر عملی که می خواهید انجام دهید، فکر نکنید که این عملتان تمام می شود بلکه این عمل شما را خداوند، رسول اکرم(ص) و مؤمنان می بینند.
در رساله های علما آمده است که عزاداری امام حسین (ع) یکی از بهترین راه های تقرب به خدا است؛ قبول شدن این عزاداری ها، ذخیره بزرگی برای ما در آخرت است. اطاعت و بندگی خداوند متعال موجب محشور شدن با انبیا، صدیقین، شهدا و صالحین می شود و آنها در آخرت دوستان انسان می شوند. بنابراین اگر گناه و معصیتی انجام دهیم موجب دور شدن از این بزرگان خواهیم شد.
هر کسی با شخصی که به او علاقه مند است محشور می شود، پس کسی که بنده ای را در راه خدا دوست بدارد، خدا را دوست داشته است، و خدا را دوست نمی دارد مگر آن کسی که خدا او را دوست داشته باشد. (مصباح الشریعة، ص 194)
پیامبر اکرم(ص) همچنین فرمودند:
هر شخص، مردمی را به سبب کردارشان دوست بدارد، روز قیامت، در جمع آنان گرد خواهد آمد و مانند آنان محاسبه خواهد شد؛ اگرچه کردارش چون کردار آنان نباشد. (تاریخ بغداد، ج 5، ص 405)
امام علی(ع) فرمود:
هرکه ما را دوست بدارد، در روز قیامت، همراه ما خواهد بود، و اگر شخصی سنگی را دوست بدارد، خداوند، او را با آن، گِرد خواهد آورد. (الأمالی، ص 209)
با توجه به روایات؛ می توان گفت دلیل و حکمت همنشینی و همراهی با دوستان در آخرت، به جهت انتخاب راه و صفات نیک یا بد انسانی و اخلاقی می باشد؛ یعنی هر انسانی از نظر خطّ و ربط اجتماعی و خُلق وخو و صفات انسانی و اخلاقی؛ در روز رستاخیز با کسانی خواهد بود که در دنیا به آنها پیوند محبّت و همراهی در طریق زندگی داشته است. (اخلاق در قرآن، ج 1، ص 378)
اعمال محشور شدن با امام حسین(ع) در قرآن
سوره مبارکه «فجر» به عنوان سوره امام حسین(ع) مشهور است (تفسیر نمونه، مکارم شیرازی،ج 26، ص 439).
امام صادق(ع) می فرماید:
سوره فجر را در هر نماز واجب و مستحب بخوانید که سوره حسین(ع) است. هر کس آن را بخواند با حسین بن علی(ع) در قیامت، در درجه اول او در بهشت خواهد بود. ( ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص 123)
از امام صادق (علیه السلام) روایت کرده اند که:«اقرءوا سورة الفجر فی فرائضکم و نوافلکم، فإنها سورة الحسین بن علی ” “ سوره ی فجر را در نمازهای واجب و مستحب خود بخوانید، زیرا این سوره، سوره حسین بن علی (ع) است. ” یکی از حاضران (ابو اسامه) پس از بیان امام صادق (علیه السلام) عرض کرد:چگونه این سوره، سوره امام حسین (علیه السلام) شده است؟
مگر این بخش از آیه و کلام خداوند را نشنیده َاید که می فرماید:“ یا أیتها النفس المطمئنة ارجعی إلی ربک راضیة مرضیة فادخلی فی عبادی و ادخلی جنتی ” این آیه درباره حسین بن علی علیهماالسّلام است؛ چرا که آن بزرگوار صاحب نفس مطمئنه بود و از خدا راضی بود و خدا نیز از او راضی بود، و یاران آن بزرگوار از خاندان محمد (ص) از خداوند راضی بودند و خداوند نیز از آن ها راضی بود، و این سوره فقط درباره حسین بن علی و شیعیان او و شیعیان آل محمد (ص) می باشد. (البرهان فی تفسیر القرآن، ج 5، ص:658)
در این آیات، نفس آرام و مطمئنّه مورد خطاب قرار گرفته است، خداوند او را به سوی خود می خواند و داخل بندگان خاص خود می کند و سپس او را به بهشت جاودانگی دعوت می کند. (سوره الفجر، آیات27 – 30 )
مسلّماً مصداق روشن «نفس مطمئنّه» وجود مبارک امام حسین (ع) است و شاید به همین دلیل این سوره را سوره امام حسین (ع) نامیده اند.
در قرآن کریم یکی از افتخارات و امتیازات برای کسانی که مطیع فرمان خدا و پیامبر(ص) باشند، همنشینی با کسانی است که خداوند، نعمت خود را بر آنها تمام کرده است:و کسی که خدا و پیامبر را اطاعت کند، [در روز رستاخیز،] همنشین کسانی خواهد بود که خدا، نعمت خود را بر آنان تمام کرده از پیامبران و صدّیقان و شهدا و صالحان و آنها رفیق های خوبی هستند! (سوره نسا؛ آیه 69)
حزن و اندوه در ماه محرم قبل و بعد واقعه عاشورا
دهه اول محرم، دهه عزاداری برای امام حسین(ع) است و این زمان را ائمه اطهار (ع) مشخص نموده اند و خود نیز در همین زمان عزاداری کرده اند.
امام رضا(ع) می فرمود:
چون ماه محرم داخل می شد پدر مرا کسی خندان نمی دید و اندوه و حزن پیوسته بر او غالب می شد تا روز دهم. چون روز عاشورا می رسید آن روز، روز مصیبت و حزن و گریه او بود و می فرمود امروز، روزی است که امام حسین(ع) به شهادت رسیده است. (مفاتیح الجنان)
آیا مکان های که اکنون به عنوان قتلگاه، خیمه گاه و سایر مقامات ساخته شده اند، در حقیقت همان مکان های اصلی می باشند؟
مکان قتلگاه ممکن است که نسبتا واقعی باشد اما مورخان درباره آن اختلاف نظر دارند. برخی مکان فعلی خیمه گاه را درست و واقعی می دانند و برخی دیگر آن را صرفا نمادی از مکان اصلی می دانند. سایر مقامات نیز نمادی از واقعیت گمشده درتاریخ هستند که صرف نسبتی که با واقعیت دارند مورد احترام می باشند.
صحیح ترین مقتل حضرت اباعبدالله الحسین(ع) که امروز در دسترس ما است، کدام مقتل است؟
یکی از صحیح ترین مقاتلی که اکنون در دست ما است کتاب «نفس المهموم» تألیف شیخ عباس قمی(ره) و با ترجمه آیت الله شعرانی است.
آیا تصاویری که منسوب به اهل بیت (ع) صحت دارند؟
همه عکس های منسوب، فقط منسوب هستند و هیچ گونه اطمینانی به صحت آن ها وجود ندارد.
