تقریبا یک سال‌ونیم پیش، امارات متحده عربی از ماموریتی جاه‌طلبانه به مقصد فضای دوردست برای کاوش کمربند سیارکی خبر داد. این کشور عربی به‌طور دقیق قصد دارد با هفت سیارک مختلف در این منطقه ملاقات کند.
به‌گزارش ارز تکنیکا، امارات با همکاری دانشگاه کلرادو بولدر آمریکا قصد دارد ماموریت مورد بحث را در سال ۲۰۲۸ پرتاب کند. اماراتی‌ها به ماموریت کاوش کمربند سیارکی به‌عنوان دنباله‌ای مناسب برای امید، فضاپیمای مریخی موفق خود نگاه می‌کنند؛ کاوشگری که در سال ۲۰۲۱ به مدار مریخ رسید و از آن زمان تاکنون مشغول مطالعه‌ی جو رقیق سیاره سرخ و تغییرات اقلیمی فصلی آن بوده است.
ساره امیری، رئیس آژانس فضایی امارات، هنگام اعلام دومین ماموریت میان‌سیاره‌ای این کشور گفت: «ماموریت جدیدی که برای کاوش در کمربند سیارکی انجام می‌دهیم، دوباره ما را به سطح دیگری از پیچیدگی و رشد توانایی‌ها می‌برد و نشان‌دهنده‌ی جهش رو به جلویی عظیم برای توسعه‌ی بخش فضایی امارات است.»
بااین‌حال آنچه در سال ۲۰۲۱ به تفصیل بیان نشد، سیارک‌های خاصی بود که کاوشگر امارات با آن‌ها بازدید خواهد کرد. اما اکنون به‌لطف پوستری که ماه آینده در کنفرانس سیارک‌ها، دنباله‌دارها و شهاب‌ها ارائه خواهد شد، از اسامی این سیارک‌ها مطلع شده‌ایم.
فضاپیمای امارات پس از گرفتن کمک‌های گرانشی از زهره، زمین و مریخ، با هفت سیارک کمربند اصلی سیارک‌ها مواجه خواهد شد. از این بین، فضاپیما از شش سیارک با سرعتی بالا بازدید خواهد کرد و درنهایت به سراغ سیارک ۲۶۹ جاستیشا خواهد رفت. فهرست هفت سیارک هدف کاوشگر امارات به شرح زیر است:
- پرواز گذری: سیارک ۱۰۲۵۳ وستروالد
- پرواز گذری: سیارک ۶۲۳ کایمرا
- پرواز گذری: سیارک ۱۳۲۹۴ روکاکس
- پرواز گذری: سیارک ۲۳۸۷۱
- پرواز گذری: سیارک ۵۹۹۸۰
- ملاقات نزدیک: سیارک ۲۶۹ جاستیشا
سیارک ۲۶۹ جاستیشا نسبتا بزرگ است و قطر آن به حدود ۵۳ کیلومتر می‌رسد. آن‌طور که چند سال پیش، اخترشناسان مرکز تاسیسات تلسکوپ فروسرخ و رصدخانه‌ی نجومی دانشگاه ملی سئول کشف کردند، نکته‌ی جالب درباره‌ی این سنگ فضایی، رنگ مایل به قرمز آن است.
رنگ قرمز ۲۶۹ جاستیشا احتمالا ناشی از وجود ترکیباتی آلی به نام تولین در سطح آن است. تولین در پلوتو و دیگر اجرام یخی واقع در بخش بیرونی منظومه شمسی به‌وفور یافت می‌شود. درنتیجه احتمال می‌رود این سیارک پیش از آنکه به بخش درونی منظومه شمسی راه یابد، در محدوده‌‌ی فراتر از نپتون شکل گرفته باشد.
اگر منشاء جاستیشا واقعا به دوردست‌ترین نقاط منظومه شمسی بازگردد، ماموریت سیارکی امارات یک صندلی ردیف جلو دراختیار دانشمندان قرار می‌دهد تا به‌طور دقیق از ماهیت و خصوصیات اجرام بزرگی که فراتر از نپتون مستقر هستند، مطلع شوند.
براساس برنامه‌ی کنونی، پیش‌بینی می‌شود که پرواز از کنار نخستین سیارک در سال ۲۰۳۰ اتفاق بیفتد و پیش از ملاقات با ۲۶۹ جاستیشا در سال ۲۰۳۴، پنج پرواز گذری دیگر انجام شود. در ملاقات با واپسین هدف، فضاپیما با استفاده از سامانه‌ی پیش‌رانش خورشیدی و الکتریکی خود، ترکیب سطحی، زمین‌شناسی و میدان گرانشی جاستیشا را از مدارهای متعدد با ارتفاع‌های مختلف بررسی خواهد کرد.
از دیدگاه علمی، ماموریت سیارکی امارات درصدد توضیح بهتر منشاء و تکامل سیارک‌های غنی از آب و همچنین درک پتانسیل آن‌ها به‌عنوان انبار منابع برای ماموریت‌های اکتشافی آتی در فضای دوردست است.
علاوه‌بر اهداف علمی، جلب توجهات عموم به کاوش‌های فضایی، هدف دیگر محسوب می‌شود. مقام‌های امارات امیدوارند که فضاپیماهایی مانند کاوشگر سیارکی و مدارگرد مریخی امید، الهام‌بخش نسل جدیدی از دانشمندان و مهندسان در خاورمیانه شوند.
