بیماری آرتریت روماتوئید چه علائمی دارد؟ + عوارض و درمان ها

آرتریت روماتوئید چیست و چگونه ایجاد می شود؟

آرتریت روماتوئید یک اختلال التهابی مزمن می باشد که روی مفصل های شما تاثیرگذار است . در بعضی از افراد آرتریت روماتوئید می تواند طیف وسیعی از سیستم های بدن شامل پوست ، چشم ، ریه ، قلب و رگ های خونی اثر بگذارد . آرتریت روماتوئید یک اختلال خود ایمنی است و زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی شما اشتباهاً به بافت های بدن خودتان حمله می کند.

آرتریت روماتوئید برعکس پوکی استخوان ، روی خطوط مفصلی تاثیر می گذارد و ورم دردناکی را ایجاد می کند که در نهایت منجر به تغییر شکل مفصل در استخوان خواهد شد . این التهاب که مربوط به آرتریت روماتوئید می باشد ، می تواند به دیگر بخش های بدن شما نیز آسیب وارد کند.

بعضی از انواع داروهای جدید هستند که گزینه های درمانی را برای چنین وضعیتی پیش روی شما می گذارند . البته آرتریت روماتوئید شدید می تواند منجر به ناتوانی های جسمی گردد.

علائم آرتریت روماتوئید

علائم و نشانه های آرتریت روماتوئید شامل موارد زیر هستند:

• سوزش ، گرمی و ورم مفصل
• سفتی مفصل که معمولا صبح ها و یا بر اثر تنبلی ، بدتر می شود.
• خستگی ؛ تب و کاهش اشتها

آرتریت روماتوئید معمولا اول مفصل های کوچک را درگیر می کند ، مخصوصا مفاصلی که به انگشتان دست و پای شما متصل هستند.

همزمان که بیماری پیشرفت می کند ، علائم اغلب به کمر، زانو، قوزک پا، آرنج، باسن و شانه ها می رسد . علائم در بیشتر موارد ، اغب در مفاصل یکسانی در هر دو طرف بدن اتفاق می افتد.

تقریبا 40 درصد از افرادی که به آرتریت روماتوئید دچار هستند ، همچنین علائمی را تجربه می کنند که مفاصل را درگیر نمی کند . آرتریت روماتوئید می تواند روی بسیاری از ساختارهای غیر مفصلی شامل مواردی که در ادامه بخش سلامت پلاس وی خواهیم گفت تاثیر بگذارد :

• پوست
• چشم
• ریه
• قلب
• غده های بزاق
• کلیه
• بافت عصبی
• مغز استخوان
• رگ های خونی

علائم آرتریت روماتوئید در میزان شدت و زمانی که پدیدار می شوند ، متفاوت هستند.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم ؟

اگر ناراحتی و ورم مفاصل شما دائمی بود ، حتما با پزشک خود قرار ملاقاتی تعیین کنید.

علل آرتریت روماتوئید

آرتریت روماتوئید زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی شما به خط غشایی در اطراف مفاصل بدن خودتان حمله می کند . نتیجه آن ضخیم شدن این خط بافت غشایی می شود که در نهایت باعث آسیب به غضروف و استخوان داخل مفصل می گردد.

تاندون ها و رباط هایی که مفصل ها را در کنار یکدیگر نگه می دارند ، در لین شرایط کش آمده و ضعیف می شوند . به تددیج مفصل شکل و حالت اصلی خود را از دست می دهد.

پزشکان در این شرایط نمی دانند که این اتفاق دقیقا از چه زمانی آغاز شده است . بعضی از آن ها آن را به مسائل ژنتیکی ربط می دهند ؛ در حالی که ژنتیک به تنهایی نمی تواند عاملی برای آرتریت روماتوئید  باشد . در نتیجه بیشتر به سمت عوامل محیطی مثل عفونت با ویروس های باکتری های خاص مربوط می شود که بیماری را تشدید می کند.

عوامل ریسک و خطر آرتریت روماتوئید

عواملی هستند که ریسک ابتلا به آرتریت روماتوئید را افزایش می دهند و شامل موارد زیر می باشند:

جنسیت :

خانم ها بیشتر از آقایان در معرض بیماری آرتریت روماتوئید هستند.

سن :

بیماری آرتریت روماتوئید در هر سنی اتفاق می افتد اما رایج ترین آن در دوران میانسالی می باشد.

سابقه خانوادگی :

اگر یکی از اعضای خانواده شما به آرتریت روماتوئید مبتلا باشد ، احتمال ابتلای شما به این بیماری افزایش پیدا می کند.

سیگار :

سیگار کشیدن خطر را مخصوصاً در افرادی که سابقه ژنتیکی دارند ، افزایش می دهد . سیگار همچنین می تواند شدت این بیماری را بالا ببرد.

عوامل محیطی:

مواد محیطی مثل پنبه یا سیلیس هستند که خطرات آرتریت روماتوئید را افزایش می دهند . آلودگی های شهری نیز در این امر موثر هستند.

چاقی :

مخصوصا خانم هایی که 55 سال و یا کمتر سن دارند و اضافه وزن شدید دارند، بیش از بقیه در معرض بیماری های آرتریت روماتوئید می باشند.

سختی ها و مشکلات آرتریت روماتوئید

بیماری آرتریت روماتوئید احتمال ابتلا به موارد زیر را افزایش می دهد:

پوکی استخوان :

آرتریت روماتوئید به تنهایی می تواند با داروهایی درمان شود اما خطر پوکی استخوان را افزایش می دهد . پوکی استخوان بیماری است که استخوان ها در آن ضعیف می شوند و بیشتر مستعد شکنندگی می باشد.

ندول های آرتریت روماتوئید :

قسمت های سفت و برجسته در بافت آرتریت روماتوئید به وجود می ایند که معمولاً در نواحی خارجی می باشند. این قسمت های برجسته می تواند در هر جای دیگر بدن شما مثل ساق پا نیز یافت شوند.

خشکی چشم و دهان :

افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید بیش از بقیه دچار سندروم هایی مثل استورجن می شوند که اختلالی است که میزان رطوبت در چشم و دهان را کاهش می دهد.

عفونت ها :

این بیماری به تنهایی می تواند از طریق داروهایی مورد درمان قرار بگیرد اما احتمال ابتلا به عفونت را افزایش می دهد.

نا تعادلی مواد درون بدن :

میزان چربی در بدن افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید بیشتر از افرادی است که آرتریت روماتوئید ندارند . همچنین توده بدن این افراد معمولاً در حالت مناسبی نخواهد بود.

سندروم کارپال تونل :

از آن جایی که آرتریت روماتوئید ممکن است روی مچ دست افراد تأثیرگذار باشد ، التهاب در این بخش باعث فشردگی عصب در این ناحیه می شود و ممکن است انگشتان و دستان را نیز درگیر کند.

مشکلات قلبی :

می تواند خطر ابتلاء به مسدودیت رگ ها و سفت شدن آن ها را افزایش دهد و التهاباتی را در رگ های قلب به وجود بیاورد.

مشکلات غدد لنفاوی :

آرتریت روماتوئید می تواند خطر ابتلا به مشکلات لنفاوی را افزایش دهد که بعضی از این مشکلات شامل گروهی از سرطان های خونی هستند که در سیستم لنفاوی ایجاد می شوند.

بیماری ریوی :

افرادی که آرتریت روماتوئید دارند ، بیش از بقیه خطر التهاب و گرفتگی بافت ریه دارند که می تواند عاملی برای تنگی نفس باشد.

تشخیص آرتریت روماتوئید

آرتریت روماتوئید تشخیص سختی دارد ؛ مخصوصا اگر بیمار در مراحل اولیه باشد . البته پزشکان معاینه فیزیکی انجام می دهند تا وضعیت ورم ، مفصل ها ، قرمزی و گرمای آن ها را بررسی کند . همچنین رفلاکس ها و قدرت عضلانی را در نظر می گیرد.

آزمایش خون :

افرادی که به آرتریت روماتوئید مبتلا هستند ، معمولاً در معرض آزمایش های خون قرار می گیرند تا وجود هرگونه التهاب در بدن آن ها تشخیص داده شود.

عکس برداری :

پزشک شما ممکن است پیشنهاد کند که از آزمایش های اشعه ایکس استفاده کنید که می تواند میزان پیشرفت آرتریت روماتوئید را در مفاصل شما در طول زمان ثبت کند. سونوگرافی به پزشکان کمک می کند که شدت بیماری در بدن را تشخیص دهند . هیچ درمان قطعی نیز برای آن وجود ندارد.

درمان آرتریت روماتوئید

داروها :

تجویز دارو توسط پزشک بستگی به شدت علائم و مدت زمان طولانی شدن آرتریت روماتوئید دارد.

• داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی می توانند در از بین بردن ورم و التهاب موثر باشند.
• داروهای ضد التهابی مسکن مثل ناپروکسن و ایبوپروفن گزینه های مناسبی می باشند . عوارض جانبی این داروها شامل درد، مشکلات فردی و آسیب به کلیه است.
• استروئیدها : کورتیکواستروئیدها مثل پردنیزون می تواند التهاب و درد را کاهش دهد و آسیب به مفصل را آهسته تر کند و عوارض جانبی آن، نازک شدن استخوان ها ، افزایش وزن و دیابت می باشد . پزشکان استروئید را برای از بین بردن علائم تجویز می کنند.

عوامل بیولوژیک :

داروهایی هستند که بیولوژیکی می باشند و در چنین شرایطی برای بیمار تجویز می گردند. این داروها تقویت سیستم ایمنی را هدف می گیرد که التهاب را سرکوب می کند و از آسیب رسیدن به بافت جلوگیری می کند اما این داروها همچنین خطر عفونت را افزایش می دهند.

جراحی :

اگر فرد نتواند از داروها جواب بگیرد ، تحت جراحی قرار می گیرد تا بافت آسیب دیده ترمیم شود . جراحی می تواند توانایی مفصل شما را بازیابی کند ، همچنین درد را کاهش داده و عملکرد مفصل را بهبود می بخشد.

در جراحی مراحل زیر دنبال می شود :

• اول از همه خطوط التهابی مفصل را جدا می کنند که معمولاً روی زانو، آرنج، مچ دست، انگشتان و باسن قرار دارد.
• سپس تاندون ها را ترمیم می کنند.
• التهابات و آسیب رسانی به مفصل ممکن است بر اثر تاندون های اطراف مفصل اتفاق افتاده باشد.
• جراح در این شرایط قادر است تاندون های اطراف مفصل را ترمیم کند.
• جوش دادن مفصل : جوش دادن مفصل از طریق جراحی با قرار دادن مفصل در پوزیشن صحیح انجام می شود و درد را از بین می برد. در نتیجه احتمال جابجایی وجود نخواهد داشت.
• جایگزین کردن مفصل : در طول این جراحی، پزشک بافت آسیب دیده از مفصل را جدا می کند و پروتز فلزی یا پلاستیکی را جایگزین می کند. این جراحی خطر خونریزی ، عفونت و درد را به همراه دارد و بهتر است در مورد خطرات و فواید آن مفصل با پزشک صحبت کنید.

درمان های خانگی و سبک زندگی آرتریت روماتوئید

می توانید مراحل و اقداماتی را در پیش بگیرید و مراقبت از خودتان داشته باشید تا بتوانید به بهبود علائم کمک کنید . چنانچه درادامه ی بخش سلامت پلاس وی می خوانید این اقدامات شامل موارد زیر هستند :

به طور منظم ورزش کنید :

ورزش سبک می تواند به افزایش قدرت ماهیچه ها در اطراف مفصل کمک کند ، همچنین با خستگی مبارزه می کند و بهتر است قبل از شروع ورزش با پزشک مشورت کنید . برای شروع می توانید از ورزش هایی مثل پیاده روی استفاده کنید . از ورزش های بیش از حد شدید و آسیب رسان خودداری کنید.

سرما و گرما اعمال کنید :

گرما می تواند به کاهش درد و ریلکس کردن مفصل های شما کمک کند. سرما نیز می تواند احساس سوزش را از بین ببرد . سرما همچنین اثر بی حس کننده دارد و ورم را کاهش می دهد.

سعی کنید راه هایی را پیدا کنید که از طریق آن بتوانید استرس خود را در زندگی کاهش دهید . تکنیک هایی مثل تصویر سازی ذهنی، تنفس عمیق و ریلکسیشن ماهیچه برای کنترل درد مورد استفاده قرار می گیرد.

داروی جایگزین :

بعضی از درمان های جایگزین مکمل وجود دارند که می توانند خطرات آرتریت روماتوئید را کاهش دهند و شامل موارد زیر می باشند :

روغن ماهی :

مطالعات نشان می دهد که مکمل روغن ماهی می تواند درد و سفتی آرتریت روماتوئید را کاهش دهد . عوارض جانبی آن شامل حالت تهوع و احساس طعم ماهی در دهان می باشد . روغن ماهی ممکن است که با داروهای شما تداخل داشته باشد . پس حتما با پزشک مشورت کنید.

روغن های گیاهی :

روغن های گیاهی که شامل اسیدهای چرب هستند ، به از بین بردن درد ، روماتیسم و سفتی آن ها مخصوصاً هنگام صبح کمک می کنند . عوارض جانبی آن ها شامل سردرد ، اسهال و نفخ می باشد . از آن جایی که آرتریت روماتوئید می تواند عاملی برای آسیب رسانی به کمر باشد یا تداخل دارویی داشته باشد ، در نتیجه حتما با پزشک مشورت کنید.

گزینه های درمانی دیگر شامل تمرین های سبک و کشش های همراه با نفس عمیق می باشند.

بسیاری از افراد از تای شای برای از بین بردن استرس استفاده می کنند.

مطالعات نشان می دهد که تای شای می تواند روحیه شما را بهبود بخشد و کیفیت زندگی تان را ارتقا دهد . پس بهتر است که از یک مربی در این زمینه کمک بگیرید . مراقب باشید هیچ حرکتی انجام ندهید که باعث ایجاد درد در بدن شما بشود.