بیش فعالی و اختلال نقص توجه در روابط رومانتیک بزرگسالان می تواند مشکلات زیادی ایجاد کند. ازدواج و ارتباط با فرد بیش فعال اصول خاص خود را دارد.
اصول برقراری ارتباط و ازدواج با یک فرد بیش فعال
اختلال نقص توجه و بیش فعالی باعث ایجاد سوء تفاهم ها، ناامیدی ها، نگرانی ها و مشکلات مختلف در روابط نزدیک می شود اما راهکار هایی برای داشتن یک رابطه شادتر و سالم تر وجود دارد که می توانید از آن ها استفاده کنید. در این قسمت از نمناک در این باره توضیح خواهیم داد.
اختلال بیش فعالی چگونه روی روابط اثر می گذارد؟
اختلال بیش فعالی باعث حواس پرتی، بی نظمی و کمبود توجه در افراد می شود که مشکلات متفاوتی را ایجاد می کند. علائم آن ممکن است به افراد و رابطه های شان آسیب وارد کند و این موضوع زمانی اتفاق می افتد که علائم هرگز به درستی تشخیص داده نشده باشند و درمان نشوند.
اگر شما به اختلال بیش فعالی دچار هستید
احتمالاً به طور مدام مورد انتقاد دیگران و ناله و شکایت دیگران قرار می گیرید و فرقی ندارد که چه کار می کنید. در هر صورت نمی توانید همسر خود را راضی نگه دارید. احتمالا از همین چیزها ناامید می شوید و از همسرتان فاصله می گیرید و نمی توانید شرایط را بهبود ببخشید. قطعا شما هم دوست دارید یک زندگی آرام و ریلکس داشته باشید اما همه چیز آن طور که شما می خواهید پیش نمی رود.
اگر طرف مقابل شما به اختلال بیش فعالی مبتلا است
احتمالاً احساس تنهایی می کنید. حس می کنید نادیده گرفته شده و طرف مقابل به شما احترام نمی گذارد. شما از این که باید مراقب هر چیزی باشید کلافه شده اید و نمی توانید به طرف مقابل اعتماد کنید و فکر می کنید که او به عهد و پیمانی که با شما بسته وفا نمی کند و شرایط اصلاً خوب نیست.
قطعاً تحمل هر دو حالت باعث احساس ناامنی در افراد می شود و یک چرخه مخرب را در روابط به وجود می آورد که هر دو طرف را دچار مشکل می کند.
علائم بیش فعالی در همسر
- اختلال نقص توجه یا مشکل در توجه کردن به چیز های مختلف
- فراموشی
- مهارت های ضعیف برای نظم و ترتیب دادن به چیز های مختلف
- فکر نکردن
- مشکلات عاطفی
روش صحیح ارتباط و زندگی با فرد بیش فعال
اگر می پرسید که در ارتباط با همسر بیش فعال باید چه کار کنیم، پاسخ شما در دل موارد زیر است:
خودتان را جای همسرتان بگذارید
اولین مرحله این است که طرف مقابل را درک کنید. شما باید خودتان را جای او بگذارید بدانید که او شرایط خاصی دارد و رفتارهایش دست خودش نیست و از مشکلی رنج می برد و در نتیجه نباید خیلی از او توقع داشته باشید. بهترین راه این است که از احساسات او جویا شوید، با او صحبت کنید و ببینید که دقیقاً مشکلش چیست و از چه چیز هایی رنج می برد تا بتوانید بهتر او را درک کنید.
برای این که درک بیشتری از این موضوع داشته باشید، می توانید در مورد اختلال بیش فعالی مطالعه کنید، علائم آن ها را بشناسید و روش های رفتار با آن ها را یاد بگیرید.
به این موضوع دقت کنید که رفتار شما روی همسرتان موثر است
اگر با فرد مبتلا به اختلال بیش فعالی زندگی می کنید؛ یعنی او بیش از هر کس دیگری زمانش را با شما سپری می کند و در نتیجه نوع رفتار و حرف های شما روی او اثر بسیار زیادی دارد. پس این موضوع را فراموش نکنید که غر نزنید، شکایت نکنید و به او احساس منفی ندهید.
شخصیت اصلی همسرتان را با علائم و رفتارهایش جدا بدانید
شما همسری دارید که شخصیتش مورد علاقه تان بوده و با او ازدواج کرده اید اما به خاطر اختلال بیش فعالی که به آن دچار است، رفتار ها و علائمی دارد که شاید شما را عصبانی کند، مثل فراموشکاری و بی توجهی. بهتر است که این علائم را با شخصیت او یکسان ندانید و بدانید که به خاطر مشکلی است که از آن رنج می برد اما شخصیت واقعی او در واقع این گونه نیست.
مسئولیت خود را بشناسید
یکی از مهم ترین نکاتی که باید انجام دهید این است که مسئولیت خود را در زندگی بفهمید. شما به عنوان یک همسر، مسئول هستید که به همسرتان کمک کنید و در نتیجه باید به اندازه او پیگیر باشید و سعی کنید که روش های درمانی را انجام دهید و هر طور که شده برای بهبود رفتار او تلاش کنید.
جر و بحث را کنار بگذارید و با او ارتباط بگیرید
بدانید که جر و بخث با فرد بیمار یا دچار اختلال، راه به جایی نمی برد و فقط وضعیت را بدتر می کند. پس بهتر است که شروع به بهبود ارتباط خود با او کنید. سعی کنید که او را بهتر بشناسید و کار هایی را انجام دهید که او را خوشحال می کند. مشکلات او را بررسی کنید و به طور کل از جر و بحث و دعوا فاصله بگیرید؛ فضا را شاد نگه دارید و سعی کنید که بستر ارتباطی خوبی برای خودتان فراهم کنید.
شبیه به یک تیم باشید
شما باید با همسر خود شبیه به یک تیم یا گروه رفتار کنید. یعنی هر دو باید تلاش کنید، چالش ها را با یکدیگر پشت سر بگذارید و سعی کنید که به هم انگیزه بدهید. قوی باشید و در کنار هم این شرایط سخت را پشت سر بگذارید.
حتی می توانید وظایف تان را تقسیم کنید و به آن پایبند باشید. هر هفته برای خودتان برنامه ریزی کنید و مسئولیت ها را مشخص کنید. شرایط را با یکدیگر ارزیابی کنید و همچنین ببینید که چه قدر پیشرفت کرده و ارتباط تان تا چه حد بهبود پیدا کرده است.
