14 آبان روز فرهنگ عمومی
فرهنگ را می توان یک پدیده عام برشمرد چرا که از دیرباز تا به حال تمام انسان هایی که در نقاط مختلف دنیا زندگی کرده اند دارای یک فرهنگ خاص بوده و هستند بنابراین نمی توان فرد یا گروهی را در جامعه یافت که فاقد فرهنگ باشد. ولی از آنجایی که جوامع مختلف و اقوام به طور یکسان در رفع نیازهای خود پیش نمی روند پس می توان گفت که هر کدام دارای فرهنگ خاصی میباشند از این رو می توانید به سادگی متوجه شوید که تنوع فرهنگی در جوامع مختلف کاملاً مشهود است.
همه چیز درباره فرهنگ عمومی
چگونگی احساس و تفکر افراد یک جامعه را فرهنگ تعیین می کند، جهان بینی های انسانها و اعمال و رفتارشان در زندگی با فرهنگ آنها معرفی می شود، بنابراین در تعریف فرهنگ عمومی می توان گفت فرهنگ عمومی یعنی فرهنگ گسترده و غالبی که حوزه ای از ارزش ها، عقاید، هنجارها و جلوه های احساسی را در برگرفته است و در بین عموم جامعه نفوذ و رواج پیدا کرده است که مورد حمایت اجباری اجتماعی غیر رسمی قرار گرفته و به نوعی می توان گفت در کلیت جامعه فراتر از اقشار و گروه های خاص مورد پذیرش است.
جالب است بدانید که در تاریخ 14 آبان ماه تقویم روزی به نام "روز فرهنگ عمومی" به ثبت رسیده است که توسط روابط عمومی دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی این نامگذاری تصویب شده است.
فرهنگ عمومی چه شاخص ها و ویژگی هایی دارد؟
- از آنجایی که فرهنگ عمومی شامل دو جهت اعتباری و ایمنی می باشد بنابراین چنانچه در این بخش از فرهنگ و هنر پلاس وی اشاره شده است بایستی هر دو جهت مد نظر قرار بگیرد. به جرات می توان گفت هیچ کس بهتر از مقام معظم رهبری آیت الله خامنه ای به تبیین این دو بعد فرهنگ عمومی نپرداخته است.
ایشان معتقدند که فرهنگ عمومی دارای دو بخش می باشد که یک بخش آن مربوط به ظاهر همچون لباس و شکل معماری آن می باشد که بر تربیت افراد و ذهنیات و خلقیات آنها بسیار تاثیرگذار است و بخش دوم آن به امور نامحسوس همچون اخلاقیات اجتماعی و فردی افراد جامعه، وجدان کاری، وقت شناسی، احترام به بزرگترها و مهمان دوستی ارتباط دارد.
- فرهنگ عمومی که یکی از مولفه های فرهنگ محسوب می شود تاثیرات فراگیر و عامی به دنبال دارد، در کیفیت آن عموم مردم نقش بسزایی دارند و می توان گفت از شیوه های رفتاری عموم مردم و آداب و رسوم و زبان آن ها به وجود می آید و در نهایت زندگی مردم را تحت تاثیر قرار می دهد.
- فرهنگ عمومی حوزه ای از نظام فرهنگی جامعه محسوب می شود که اجبار قانونی و رسمی به عنوان پشتوانه آن نیست بلکه مداومت آن در گرو اجبار اجتماعی به کار بسته شده از طرف تشکل ها، سازمان های غیر رسمی و آحاد جامعه می باشد. برعکس حوزه فرهنگ رسمی که نهایتاً حمایت کننده آن اجبار فیزیکی است فرهنگ عمومی بر دو اصل اقناع و پذیرش استوار می باشد و درصورت پایبند نبودن به آن به معنای حقوقی مجازاتی به دنبال ندارد در واقع به عبارتی فرهنگ عمومی در رویارویی مردم و دولت مفهوم پیدا می کند.
- سازندگان و عاملان خاصی برای فرهنگ عمومی وجود دارد که دولت ناظر بخشی از آنها می باشد و مورد مهمی که وجود دارد این است که اصلاح فرهنگ عمومی و نزدیکی به آن از طریق بخشنامه امکان پذیر نمی باشد.
- همچون کل نظام فرهنگی، فرهنگ عمومی نیز در چهار وجه روانی، درونی، نهادی و آثار، نمادی محرز می شود. بنابراین به خوبی می توان در این جلوه ها رگه هایی از فرهنگ عمومی را یافت. مورد دارای اهمیتی که وجود دارد این است که فرهنگ عمومی را نمیتوان محدود به حوزه خاصی کرد چراکه در همه حوزه های زندگی مثل حوزه اجتماعی، حکومتی، خانواده، آموزش و پرورش، اقتصادی و نظیر این ها حاضر است.
