تفاوت عملکرد مغز زنان و مردان در انجام چند کار همزمان
طبق نمونه های مطالعاتی انجام شده مشهور در دنیا، خانم ها در انجام دادن چند کار با یکدیگر بهتر عمل می کنند. در حقیقت اگر یک سرچ سریع در گوگل داشته باشید، می توانید با مقاله های زیادی روبرو شوید که اظهار دارند خانم ها در این زمینه بهتر عمل می کنند. مثلاً خانم هایی که در انجام دادن چند کار بهتر هستند، می دانستند این موضوع را از طریق اسکن های اف.ام. آر.آی به اثبات برسانند.
این اسکن ها فعالیت مغز را اندازه گیری می کند. تست های کامپیوتری نیز پاسخ را در زمان های مختلف اندازه می گیرند که یک تمرین برای افراد مثل زمان هایی که جسم خود را با دویدن روی تردمیل تمرین می دهند، می باشد.
عملکرد مغز زنان و مردان در انجام چند کار همزمان
در نتیجه می تواند یک فعالیت ذهنی خاص را کامل کند. تجزیه تحلیل مطالعات در دهه های گذشته روی مردان و زنان در مهارت های ذهنی این طور نشان می دهد که خانم ها و آقایان تقریباً در عملکرد های مختلف یکسان می باشند. البته این آمار کاملاً حد میانگین را در نظر می گیرد. مثلاً به اثبات رسیده است که مردان معمولاً در تصور کردن اشکال سه بعدی پیچیده بهتر عمل می کنند. حتی اگر بخواهیم این اشکال را به صورت چرخشی در بیاوریم، در مقابل آن خانم ها مهارت های زبانی مشخصی مثل به یاد آوردن لیستی از کلمات یا محتواهای شفاهی دیگر بسیار بهتر هستند.
در حالی که تحقیقات زیادی نشان می دهد که خانم ها در انجام دادن چند کار بهتر از مردان عمل می کنند اما یافته های علمی در مورد توانایی انجام چند کار همزمان دقیقاً با تمرکز روی تفاوت جنسیتی انجام شده و نشان می دهد که این موضوع کاملاً ناپایدار است.
چنانچه در پلاس وی میخوانید بعضی از مطالعات هیچ نوع تفاوت جنسیتی را برای بهبودی انجام چند کار همزمان توسط مردان و زنان در نظر نمی گیرند. یکی از دلایل برای یافته های ناپایدار ممکن است گستردگی بیش از حد مطالعات باشد که معمولا از وظایف آزمایشگاهی مصنوعی استفاده می کنند.
در نتیجه انجام دادن چند کار به طور همزمان چالش برانگیز و پیچیده می شود و نمی توان نظر قطعی و یکسانی را صادر کرد. از طرفی ممکن است که علت تفاوت این نتایج، این باشد که همه محققان تعریف یکسانی از توانایی انجام دادن چند کار به طور همزمان ندارند.
برای برطرف کردن این مشکلات، شبیه سازی کامپیوتری انجام شده که برای انجام فعالیت های روزانه طراحی شده است و همزمان مدلی از فعالیت های چند کاره را ارائه می دهد. مدل های تئوریک نیز کاملا مفهومی هستند. این مدل در دانشگاه لندن توسط پاول برگس ارائه شده است.
پاول برگس دو نوع کار انجام می دهد. چند کار به طور همزمان را تعریف می کند. نوع اول، انجام چند کار به طور همزمان می باشد که در آن فرد یک یا دو فعالیت را به طور همزمان انجام می دهد، مثلاً هنگام رانندگی با تلفن صحبت می کند.
دوم انجام چند کار به صورت سریالی است. یعنی شما به سرعت وظایف خود و کارهای خود را تغییر می دهید. مثلاً بعد از میتینگ سریع به ایمیل ها پاسخ می دهید، سپس ممکن است در همین حین از شما سوال کنند، بعد از آن سریعا توییتر خود را بررسی می کنید. نوع دوم کاری است که معمولاً اکثر ما آن را انجام می دهیم و مورد آزمایش قرار گرفته است.
شرکت کنندگان در آزمایش CMPT خودشان را در یک فضای سه بعدی یافتند که شامل سه اتاق بود. یک آشپزخانه، یک انباری و یک پذیرایی با میز و صندلی و یک صفحه پروژکتور. این افراد نیاز داشتند که اتاق را برای یک ملاقات و جلسه آماده کنند.
در نتیجه لوازمی مثل صندلی، مداد، نوشیدنی در قسمت های مختلف از خانه وجود داشت. همزمان نیز اقداماتی انجام می شد که حواس آن ها را پرت کند، مثل صندلی گم شده یا تلفن همراه گم شده.
به یاد آوردن فعالیت هایی که باید در این مسیر انجام می دادند، یک امر مهم بود. مثلاً این که باید یادشان می ماند تا قهوه ها را آخر سر روی میز جلسه قرار دهند. این شبیه سازی کامپیوتری اصالتاً ایجاد شده بود تا به آن ها اجازه دهد که بتوانند هر شرایطی را به خوبی مدیریت کنند و عملکرد خود را با دیگران مقایسه کرده و تاثیرات آن را ببیند.
این فعالیت ها همچنین برای اندازه گیری بسیاری از متغیرها در زمان یکسان به کار می رود. نهایتا این وظایف برای این که به شرکت کنندگان با شرایط نا آشنا روبرو شوند، طراحی شده بودند که هیچکدام از آن ها در انجام این وظایف تجربه قبلی نداشتند.
البته این ایده به کار رفته در مطالعات کنونی بسیار نادر است اما این وظایف دارای اعتبار می توانند ارزیابی کنند که تفاوت جنسیتی در توانایی انجام چند کار به طور همزمان در هر سناریو به هر کاری چگونه است.
برای یک مطالعه جدید 66 خانم و 82 مرد بین سنین 18 تا 60 سال را دعوت کرده و از آن ها خواستیم که این تست را انجام دهند. بعد از آن نتایج کار آن ها را برای هر دو گروه روی متغیرهای متنوع مورد بررسی قرار دادیم.
دقت کلی آن ها در انجام وظایف با وجود موانع و وسایل مختلفی، مثل زمان کلی برای انجام دادن این کارها، فاصله کلی بین هر فعالیت، فراموش کردن آن ها در انجام وظایف و میزان مدیریت آن ها برای حواس پرتی ها مثل زنگ گوشی همراه مورد بررسی قرار گرفت. بعد از بررسی های تکمیلی هیچ گونه تفاوتی بین مردان و زنان برای توانایی انجام چند کار به طور همزمان به صورت سریالی تفاوتی دیده نشد.
البته نمی توان این طور گفت هیچ تفاوت جنسیتی در انجام فعالیت های سریالی به طور همزمان وجود ندارد اما اگر این تفاوت وجود داشته باشد، چنین تفاوت هایی بسیار کم هستند. پس هنوز هم نیاز به مطالعه های بیشتر وجود دارد.